Alle inzendingen over beloften

...klappen hun vleugels steeds open en weer dicht. Wat een verlangen om op te stijgen en weg te zweven naar die lokkende einder... De toekomst mag mooie beloften en uitdagingen hebben. Weldra meevliegen met het steeds reizende zonlicht. Gevaren zullen aanvaard worden om tenslotte een nieuwe,...

...breken om te kunnen gaan regeren. Ik doe geen beloften, zei Diederik Samsom, ik doe alleen mijn best om Nederland sterker en socialer te maken. Dus Emile, beste SP: zo’n dolkstootlegende, is dat nu wel nodig? Laat je daarmee niet zien dat je eigenlijk alleen op de wereld bent om de PvdA te...

...geleden eveneens en nu weer. Ook nu weer loze beloften, die al die gasten al vergeten zijn, zodra, tja wanneer eigenlijk? Als de winst binnen is? Als het pluche weer bezet mag worden door die doorvoede achterwerken? Een oplossing weet ik niet, maar wat zou ik graag zien dat straks in...

...niet vrij en nergens slagen ze erin hun eigen beloften waar te maken. Dat heeft niet zozeer te maken met de smalle marges waar de politiek altijd mee te maken heeft, maar vooral met hun neiging om de vrijheid van de pers te beteugelen en de corruptie de ruimte te geven. Met andere woorden: ze...

Een kus, wat een zoet woord! Waarom aarzel je het uit te spreken? Als zelfs het woord al op je lippen schroeit, wat vermag de daad dan wel niet? Wees niet zo terughoudend, je hebt je gekscherende toon al laten varen en bent geleidelijk op drift geraakt; van de lacht naar de zucht en van de zucht...

De zaak met de wellicht enigszins oubollige naam ("Het Zolderke") is gevestigd op de hoek van de Nassaustraat en de Dillenburglaan. Daar verheffende staketsels van kale bomen, die staan opgesteld als levenloze, dode acteurs die het podium sinds lange tijd verlaten hebben, nog altijd hun stammen...

Zij loopt met hoog opgetrokken schouders, die, figuurlijk gesproken, de last van haar leven niet meer kunnen dragen, maar voert twee grappige honden aan de lijn. Thuisgekomen ploft zij neer voor het wervelende scherm waarop beelschone acteurs en actrices welhaast onafgebroken over elkaar heen...

Het Bijbelboek Openbaring 15:2 maakt melding van een heugelijk en veelbelovend beeld: Onze Heiland, die zichzelf offerde en de afschuwelijke kruisdood stierf, ging na zijn verrijzenis naar het Hemelse Rijk om te heersen over het heelal. Daar zit hij als zegevierende Vorst aan een geweldig groot...

Een zandstorm vlak boven de grond. Gezandstraald word ik, lopend langs de zee met opkomend tij. Onverwacht geniepig zijn de uitlopers. Het water kruipt waar het gaan kan, neemt in beslag waar het een kans ziet. Afnemend en toenemend in een constante beweging. De wind leeft zich uit in al zijn...

Richtingwijzers aan weerszijden van de snelweg geven aan: "Den Bosch" en "Waalwijk". We zijn op weg naar Drimmelen om een boottocht over de Biesbosch te gaan maken. Het wijde en weidse land strekt zich links en rechts van het asfalt, waarover de auto voortraast, uit. In de verte de koepel van...

...het jaar afscheid neem van nederlands.nl. Met de beloften dat ik de verrichtingen van mijn collega-schrijvers zal blijven volgen en wellicht net als Geert K. wat vaker de kant van de stuurlui zal kiezen. Ik dank Johan M. voor het podium dat hij mij heeft geboden en iedereen die de moeite heeft...

Ik spreek helemaal niets met iemand af, nooit en nergens. Compromissen zijn voor slapjanussen, brave Hendriken en zielige conformisten. Ik buig niet voor geïndoctrineerde zedenprekers en achterbakse aartsrivalen. Ik doe geen deals omwille van de getergde massa. Ik laat mijn vrije schrijverschap...

{eventuele overeenkomsten tussen fictie(ve personages) en non-fictie(ve personen) zijn slechts de speling van een droevig lot en een heleboel toevalligheden die de auteur niet in de schrijvershand heeft} Ik herinner me de belofte die ik jou met nieuwjaar maakte. Tot vandaag blijf ik het je...

‘We moeten toch gauw eens een afspraak maken!’ ‘Ja, dat doen we zeker. We bellen wel hè’. Maar vervolgens verstrijken de dagen… en de weken… en de maanden… Want je bent druk, druk, druk. Het dagelijkse jachten en jagen. En voor je het weet ben je je belofte vergeten. Je wil wel,...

Mevrouw heeft haar domicilie gevonden in Woonzorgcentrum "Joannes Zwijsen". Zij heeft zich in haar zware rolstoel geposteerd bij de receptie waar de zwarte indrukwekkende buste van Joannes Zwijsen, de grote Tilburgse coryfee, als uit graniet gehouwen, kennelijk met het doel de eeuwen te...

Zolang als ik mij kan herinneren zet ik elke lente een wietplant. Gewoon omdat ik het een te gekke plant vind waar je zoveel dingen mee kan uitproberen. Omdat het niet voor verkoop is, hooguit voor een stikkie voor het slapen gaan, kan het geen kwaad en niemand heeft er last van. Vroeger toen...

Onwezenlijk leek het wel, ze merkte niet eens de schoonheid van de ondergaande zon in haar streling met de golven, langzaam verdwijnend in die betoverende gloed van een feeëriek kleurenpallet. Zelfs het geluid van krijsende meeuwen, als groet aan de invallende nacht, drong niet eens tot haar...

In "De Draad", een Tilburgs magazine voor zestig-plussers, stond de advertentie: "Te koop: puzzel van de Hasseltse Kapel (1000 stukjes)". Toen ik mevrouw belde, regende het pijpenstelen maar ik verklaarde haar dat ik - in tegenstelling tot anderen die eveneens naar haar zeggen veel...

...in de steek gelaten door anderen, die haar valse beloften hadden gedaan en vroeg mij nu samen boodschappen te gaan doen. Ook de leden van haar "Christelijke" kerk hadden het blijkbaar af laten weten. Haar lange, grijze haar dat mogelijk eens, in lang-vergeten tijd helblond is geweest, draagt zij...

...hypocriete handelaars in dooie mussen en loze beloften. Als je niet bereid bent om gewekte verwachtingen op korte termijn waar te maken, houd dan in hemelsnaam je tetter. De eerste kinderen zijn vanmorgen alweer via het ‘uitzetcentrum’, waar ze alles behalve een uitzet krijgen, op het...

Zou iedereen dat hebben? Een favoriet moment van de dag? Ik heb geen idee, maar ik in elk geval wel. En dat is als ik thuis ben ’s ochtends als het koffietijd is. Ik vind niets zo heerlijk als me ’s ochtends installeren met een verse kop koffie en iets te lezen. Maar zelfs als ik moet...

...dus. Dat maakte hem boos. Op allerlei dingen. Beloften die de woningbouwcorporatie niet was nagekomen. Er zat asbest in zijn huis en er werd niets aan gedaan. Hij wist dat het moest. Maar hij was ongeschoold (met zijn veertiende begonnen met werken) en had dus geen enkel idee hoe hij juridische...

Mijn hele leven heb ik een kinderlijk vertrouwen in mensen gehad, door niets te breken. Vele malen heb ik mij in de maling laten nemen en laten belazeren. Dat heeft mij nog aardig wat geld gekost ook. Aan iemand die mij heel na stond heb ik in mijn jeugd in diep vertrouwen eens een geheim...

...vrouw van de accountmanager is ontevreden; de bodemloze grabbelton maakt zijn beloften niet waar......

Toen ik acht jaar was, bleek op een middag mijn Ferrari rode fiets gestolen. Ik weet niet meer of ik ontroostbaar was, maar ik denk het wel. De rode fiets had ik cadeau gehad voor mijn laatste verjaardag. Ik was er ontzettend blij mee. Mijn jeugd speelde zich veelal buiten af. En naast...

Hoop doet leven zegt men wel eens. Toch heeft het voor mij niet altijd goed uitgepakt. Mijn leven lang bleef ik hopen en dat doe ik nog steeds. Het maakte mij wel tot een erg positief mens. Maar toch, als je steeds weer teleurgesteld wordt, kan de grootste HOPER het niet meer aan. Ik word er...

(Wat in het vat is, verzuurt niet) Malversatie of de gemankeerde belofte; ramen en deuren trilden opnieuw in hun sponningen, terwijl op hetzelfde moment het gewelf de wolken ketste...! Zowel hemel als hel, firmament als inferno, stortten zich richting globe. Zich onderwijl splitsend naar goed...

We hadden die middag in allerijl de "militaire" mini-jurk van indigoblauwe stof in elkaar gezet, mijn moeder en ik; de epauletten moesten nog op de schouders en afgezoomd worden met goudgele biesjes. Ik zou er de maïsgele kniekousen bij dragen en de mosgroene, elegante, suède schoenen met het...

Langzaam zag ik ze weer achter een horizon verdwijnen, de droombeelden die ik had gemaakt, van mannen, vaak naakt in het bestaan, die niets anders deden dan geld verdienen aan de belofte der liefde. Ik hield er niet langer een kater aan over, en als het wel om een kater ging, dan was het dikwijls...

‘Hoi buurman, wat kijk je somber.’ ‘Ach ik weet niet of je het nieuws een beetje volgt, maar de toekomst ziet er niet echt florissant uit.’ ‘Maar wij hebben het toch goed buurman.’ ‘Ja, wij wel. En jij zult je misschien minder druk maken over de toekomst, maar ik heb wel kinderen...