Alle inzendingen over bezoeken

De bus volgde steeds de welbekende route (Von Weberstraat, Heikantlaan en verder): het parcours dat naar jou voerde, dat leidde naar je kleine huisje, in het voorjaar omringd door talloze krokussen en waar de "psychiatersfauteuil" voor me klaarstond. Je weigerde mij je armen; je armen die ik...

....en weer strekten de weilanden zich uit zover als onze ogen reikten met aan de horizon de rustieke windmolens die kalm hun rondjes draaiden.... Café-Restaurant "Peerke Donders" bevindt zich te midden van wat men echter bezwaarlijk een "woestenij" kan noemen. Binnen verwelkomden de jonge...

Vandaag de dag is Recreatiepark "Beekse Bergen" goed geoutilleerd en voorzien van de gehele accommodatie die het economisch rendabel en uiterst aantrekkelijk voor de vele bezoekers doet zijn. De velden in het "Safaripark" evenaren een tropische savanne, alsof de evenaar op wonderbaarlijke wijze...

De ongeving van de Zernikestraat biedt ongetwijfeld huisvesting aan zeer ijverige, liefdevolle en kordate Tilburgers maar de balkons van de woningen zijn rommelig ingericht met vooroorlogs aandoende tuinmeubelen en onduidelijke siervoorwerpen. Mijn vrienden wachtten al langer op mijn bezoek. Het...

Bij een bekende drogist had ik dit keer een boekje op de kop getikt met veelbelovende kaft voor mijn broer. De kaft vermeldde: "Efteling, wereld vol wonderen". Mijn broer houdt immers zo van "De Efteling". Bij nadere inspectie en inzage bleek het boekje blanco bladzijden te bevatten in...

Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit...

....en zo herinner ik me nog goed hoe in die jaren (de zestiger jaren) vaders vriend van kantoor, genaamd Wim, bij ons aan huis kwam en Shakespeare voor hem reciteerde ("To be or not to be") om vader te troosten met zijn ongelukkige zoon; mijn broer Matthias.... Wim, of "meneer Lem" zoals we...

Café-Restaurant "Boerke Mutsaers" ligt als het ware verscholen in de wijk, vlakbij de spoorlijn waar de treinen voorbijrazen die al velen het leven gekost hebben. Van de zomer, tijdens de hitte, was ik daar met een vriend. Nu de kou in de lucht zit ben ik in het gezelschap van mijn vriendin....

Twee weken later was het zover. Na een half uur fietsen vond Bjarne aan de rand van de stad de studentenflat waar Astrid een kamer huurde omdat zij rechten had gestudeerd maar daar in het tweede jaar mee was gestopt. Ze serveerde witlof gerold in warme ham en schonk daarbij een frisse licht...

In de woning in Goirle, die ik zestien jaar geleden zo vaak betrad met mijn inmiddels lang overleden ouders, woont nog altijd oude Marianne, nu 86 jaar, eens de trouwe huishoudelijke hulp van mijn moeder. Na zestien lange jaren, gekenmerkt door tal van gebeurtenissen en excessen, die zich als het...

Vroeg in de morgen was ik vertrokken naar de zusterstad die mij zou verwelkomen....Het voertuig legde slingerend een parcours af door het labyrint van de dorpen op de route; langs de sfeerloze en desolate meubelboulevards en langs de eindeloze sequenties van woonhuizen en eengezinswoningen die...

...het verre Australië; Mr.Mouncey zou ons komen bezoeken; nu een oude man maar eens een van de parachutisten die deelnam aan de befaamde operatie "Market Garden". Met hem hebben we Arnhem en Oosterbeek bezocht waar op de groene velden de witte kruisen, die voorgoed herinneren aan...

We raakten in gesprek vóór de boekenkast die opgesteld staat in de gang van het ziekenhuis dat wij beiden met uiteenlopende doeleinden bezochten. Hij wenste daaruit zijn favoriete roman te kiezen die hem naar mijn inschatting mogelijk zou steunen bij zijn ongeluk nu de scootmobiel tot zijn...

De broer die altijd op mij wacht, terwijl mijn leven zich ijlings voortspoedt en mijn gedachten vaak afdwalen van zijn lotsbestemming en levensomstandigheden, wachtte ook op mij op de druilerige zondagmiddag waarop ik hem opnieuw bezocht. Hij droeg een cognackleurige warme trui en was al snel...

Mijn lichaam golft door de stralende tunnel. Een helderheid doorschijnt alles en na het openen van mijn ogen blijk ik in een roeiboot te liggen. De oude man kijkt me geïnteresseerd aan. Ineens begint hij te praten. Zijn stem klinkt vertrouwd. "Nog nooit meegemaakt dat een zelf bij de eerste...

Na een busreis van zevenhonderd kilometer bereiken we eindelijk Matmata, gelegen aan de rand van de woestijn. Het Berbervolk dat hier leeft, woont nog in holwoningen en wij gaan zo'n woning bekijken. Van de ijskoude airconditioning die ons deed overleven in de bus, stap ik op gloeiend heet zand,...

Het is niet erg warm. Maar het is fijn toeven in de tuin, gezelschap gehouden door een glas helder water en een boek. Zonder een voet te hoeven verzetten zit ik in Bandoeng of Klaaswaal. Het volgende moment vaar ik op een kleine viskotter of zit ik vijf weken in een ballon die over Afrika vliegt....

Het is zomer en ik wandel door de Hierdense beek. Ik eet een stuk Cheddar en enkele knoflookolijven. Door de combinatie bier en hitte begin ik een beetje te dommelen en te schommelen, alles draait een beetje. Ik trek mijn sokken aan, de glimmende Italiaanse schoenen en zo slenter ik naar mijn BMW,...

Scene 1 Algarve, Portugal, heetst van de dag. Twee bezwete mannen in zelfde blauwe blazer en grijze lange broek, staan voor de deur van een appartementen complex. Ze zoeken tussen de naambordjes en drukken op een bel. Even is het stil dan klinkt er een blikken stem uit de luidspreker: JA,...

Bij Wouter en Mien stopte een dure zwarte auto voor de deur. Het rechterportier ging open en er stapte een vrij jonge man uit, gekleed in een gestreept grijs kostuum. ''Hij komt mij bekend voor, zie hem eens smakelijk lachen, het is onze minister-president, maar wie is de bestuurder...

De zwakzinnige en autistische man had heel zijn leven al verbleven onder de zorg van een steeds wisselende stroom verpleegkundigen aan wie hij zich bezwaarlijk kon of durfde te hechten. Hij is mijn broer die sinds jaar en dag verblijft in wat men "zijn appartementje" noemt en waar de...

Tijdens het ontbijt rinkelde de telefoon. ''Wie kan dat zo vroeg zijn?'', zie Mien. Hij nam de telefoon op.'' ''Met Jansen, goedemorgen.'' ''Hé beste Wouter, hier met de minister-president, ik heb een vraag.'' Wouter was stomverbaasd, en zei: ''Dag edelachtbare, waarmee kan...

''Zeg Alie, ik vind het nodig Jezus Christus te bedanken voor het goede werk dat hij heeft verricht voor de mensheid, want ook de bijbel raadt ons voortdurend aan goede werken te doen.'' Ze kreeg een punthoofd van haar kerel, en zei: ''Als je een goed werk wilt doen, bel dan je huisarts en...

Het is zondagmiddag. Buiten hing een dikke deken van mist. Wouter en Mien zitten voor het raam. Ook in de kamer was het zich slecht. Zij rookte een grote sigaar en hij een pijp. Hij vond het erg stil en kwam zijn fauteuil uit en zocht leuke muziek op de radio. Niet te vinden, allemaal herrie waar...

Ik woonde enkele jaren aan de meest trieste straat van Amersfoort, de Berliozstraat. Toch woonde ik vier of vijf hoog en had ik een prachtig uitzicht over bomen en de ringweg. 's Zomers zaten de Turkse vrouwen op het grasveld te picknicken. Er zat geen lift in die vooroorlogse flat, zodat ik...

Ik stond in de slaapkamer boven voor het raam naar de zonovergoten hei te kijken. Geen mens te zien en dan beweren ze, dat Nederland vol is. Toch zal ik blij zijn, dat mijn huis in het dorp klaar is, dan heb ik weer aanspraak met de bewoners. Nu zit ik er tien kilometer vandaan en kenau Alie is...

Een jonge liefhebber van sprookjes ligt 's avonds in zijn bed. Tussen zijn lakens krioelen onnoemelijk veel gedachten en gevoelens. De jongen gaapt enkele malen voordat hij inslaapt, terwijl hij van verbazing druk in het rond woelt. Boven zijn gezicht zweeft een elfje rond, wachtend tot zij mag...

Welke zal ik doen, vind jij. Deze? Of toch deze? Wacht ik draai me even om. Ja natuurlijk vind jij die leuker, jij kijkt alleen maar naar mijn kont. Kijk nou eens wat een achterlijke kont ik hierin heb. Daar kan ik absoluut niet mee aankomen Ja, jij vindt het wel meevallen, maar ik moet er...

De Merantistraat, een stille zijstraat van de Academielaan ligt in een uithoek van de stad en eendere huizen rijgen zich er aaneen in een sequentie die een ronduit doodse indruk maakt. Deze omgeving vormt het decorum van mijn vroegere, zinloze en tot wanhoop stemmende universitaire "carrière" en...

Een nachtvlinder kwam mij onlangs bezoeken. Het "demonische" beestje dat niettemin geen kwaad in de zin had was als het ware uit een horrorfilm gestapt en het fladderde opgewekt onder het lamplicht. Ik zette de balkondeur open en liet de nu koele, nachtelijke lucht toe. Mijn bezoeker koos voor...