Alle inzendingen over deuren

Het schoolgebouw was zo bouwvallig dat het ongeveer op instorten stond. Een verbouwing bleek onvermijdelijk. Tot vreugd van de scholieren werd er een barak in elkaar geflanst waarin het goed stampen was; de houten vloeren weerkaatsten de bonzende voeten grandioos, zodat er tussen de lessen door...

Op onze eerste ritten naar Frankrijk kwamen we ze vaak tegen. Volledig uitgebrande boerderijen en woonhuizen, waar alleen nog wat smeulende resten van over waren. Later hoorden we dan, dat de oorzaak vaak een uit de hand gelopen schoorsteenbrand was, en dat bovendien de verzekering niet...

Met haastige stappen beklim ik de zoldertrap, in de wetenschap dat er ergens tussen al die oude spullen een hutkoffer vol herinneringen op mij staat te wachten. Herinneringen die mij hopelijk zullen helpen bij het terugvinden van ontbrekende puzzelstukjes uit mijn verleden. Ik open de deur van...

Alle ouders waren uitgenodigd. Het thema van de lezing was nog niet bekend. Bij binnenkomst keek men verbaasd rond, de kinderen waren er ook. Daar was thuis niet over gesproken. Hoewel het eerst leek of de kinderen als groep, de ouders verwelkomden, zochten al gauw de gezinnen elkaar op. Er hing...

‘It´s the most wonderfull time of the year’. De warme mannenstem klinkt croonerachtig door de speakers. Gevoelens van verwachtingsvolle nostalgie golven over me heen. Ik realiseer me dat het 12 januari is. We zijn op Kanaleneiland Utrecht en de woonwinkel waar we langs lopen heeft de...

...liet zich aaien. Hij was natuurlijk door de open deuren binnengekomen, hij zag er schoon en verzorgd uit. Een klein hondje met een bruine, licht krullende vacht, en een vrolijke snoet. Precies het soort hondje waar ze haar moeder vroeger gek om had gezeurd, maar een cavia was het hoogst haalbare...

...ik geruime tijd met de twee los zwaaiende, halve deuren en dan hup, eindelijk de lift in. Ik voel het zweet op mijn rug prikken en probeer de warrige gevoelens van me af te schudden. Tjonge jonge, denk ik, als we weer buiten staan. Ga ik ooit nog eens veranderen? Ik draai de buggy de hoek...

Ik heb een kwaaie bui. Zo'n donkere, waar luttele momenten geleden een reeks bliksems uit is geflitst, van het soort dat ik nooit wil horen uit de mond van mijn kinderen. De oorzaak van dat innerlijke onweer is de post. Als ze denken mijn humeur rooskleuriger te maken door nu in witte autootjes te...

De zomer ging voorbij. Het najaar kwam. Af en toe dacht olifant aan de buren, waarmee ze zo leuk gebridged hadden. Die hadden beloofd na de vakantie op te bellen, maar ze waren al lang terug en ze lieten niets van zich horen. ‘Misschien moeten ze eerst wat acclimatiseren,’ zei Muis. Een paar...

...unieks in de Russische kunst. Zo is achter 'De deuren' uit 1872 bijvoorbeeld 'Apotheose van de oorlog' uit 1871 te zien; -in een verdord landschap zien wij een door vogels kaalgevreten berg schedels, waarbij de werking van het vergankelijkheidsproces zich eveneens heeft doen gelden. Dit...

''Ik ga even de cd's naar Wim terug brengen, hoor.'' ''Blijf niet te lang weg, ik ga vast het eten koken.'' ''Wouter sloot de deur achter zich en liep naar het huis van Wim en Alie, even verderop in de straat. Op zijn aanbellen deed Wim, een sterke man met een grote snor, de huisdeur...

Mijn allereerste vakantie zonder mijn ouders, en met mijn vriendin. Wat was ik opgewonden! Zij ging nog naar school, en ik had een minimum-inkomen, maar we vonden toch een goedkope 14-daagse vakantie naar Spanje. We zouden voor de deur worden opgepikt om 6 uur in de morgen. Natuurlijk...

Wouter zat te mijmeren waarom er zoveel oorlogen zijn geweest in Europa, het ging natuurlijk om land, grondstof en macht. Toen Mien de kamer in kwam met koffie en gevulde koeken werd ze verrast door zijn vraag. ''Weet jij je nog te herinneren, dat jouw vader vlak na de tweede wereldoorlog...

...en moet ik me zeker het habbiewabbie met schuifdeuren en een terugtraprem werken. Dan moet ik die zware ketels ook nog gaan installeren. De lijdensweg van Jezus was een kleinigheid vergeleken bij mijn beproeving. Het leven is een hel de dood is een verlossing. Jong gestorven vroeg bij God.Als...

...was omgebouwd en voelde ik me met de bedstee deuren dicht wel veilig; een beetje als Noach in zijn Ark. Mij hoofd bonkte, het koude zweet stond op mijn voorhoofd en ik rilde. Alsof ik het had voorvoeld, had ik thuis op het laatste moment nog de thermometer in mijn toilettas gemikt. Ik bleek...

Het ging hoe langer hoe slechter met de boeren van het dal. De bomen zouden dit jaar maar een heel klein beetje fruit hebben. De korenhalmen hingen slap neer, droevig om te zien. Er was nog wat voorraad van de vorige oogst. Daar moesten de mensen voorlopig van eten. Maar dat kon niet lang meer...

Heerlijk is het, dat niemand ooit meer kan zeggen, ik was er niet, heb je niet gehoord, de telefoon stond uit, kortom, er is geen excuus meer te maken als je wilt zeggen dat je niet bereikbaar bent, mits je natuurlijk in het bezit bent van zo’n ding vanzelf. En volgens mij is dat de ( praktisch...

...boven zou gaan. Om een indruk te geven: 4500 deuren op 40.000 meter oppervlakte(!). Voorgevel 220 meter. Voor de funderingen werd 400 kilogram buskruit gebruikt om rotsen op te blazen. Met ziekenhuizen voor onwelle gevallen. Desalniettemin overleden 1400 arbeiders. Je staat op het plein ervoor...

Wim de bijbelvorser had gisteren tegen zijn vrouw gezegd, dat er een grote knol in zijn sokken zat en of ze die effen wil stoppen. Alie zou het doen, maar was het vergeten. Tijdens het koffie drinken, zei hij: ''Als ik straks thuis kom van biljarten moeten de sokken gestopt zijn,...

(voor Pepi Lederer (1910 - 1935)) Je bent geboren als Josephine Rose op 18 maart 1910 in Chicago. Je moeder Reine Douras was een knappe toneelspeelster; ze was de oudste zus van de actrice Marion Cecilia, de minnares van de rijkaard William Randolph Hearst. Je vader was de joodse regisseur...

Kooistra woonde links van ons en aan de andere kant woonde de familie Klop. Klop was politieagent en beschikte over een dienstgeweer. Dat geweer is een keer zeer oneigenlijk gebruikt om buurman Kooistra een handje te helpen. Kooistra had een oude kat die wat mankeerde en die eigenlijk een spuitje...

Toen ik dertig jaar was en dat is al weer ruim zestig jaar geleden, kreeg ik voor het eerst een huurwoning als vrijgezel. Niet in Amsterdam, maar in een dorp in Drenthe. Dat was mijn grote wens, lekker rustig wonen. In genoemde stad woonde ik bij een hospita, een aardige Indische mevrouw. Zij had...

Het hoogbejaarde echtpaar Wouter en Mien zaten zondagmorgen vroeg elkaar weer uit te maken voor rotte vis. Bijna zestig jaar getrouwd en elke dag bonje en ze zijn aan elkaar gewaagd. Zij heeft altijd het hoogste woord en hij is een smerige leugenaar en een vrouwenversierder. Zelfs oude kreupele...

...verhalen, de gebeurtenissen achter gesloten deuren, gordijnen en huiselijke ramen. Vertel dan ook in Godsnaam over het stil verwerken, over het zachte schreien, over de vuile was van 't leven. Hang hem maar eens buiten aan te strak gespannen waslijnen tussen d'afgewassen schone delen, zodat...

''Weet je Wout, dat de burgemeester weer een café heeft geopend?'' ''Ja, weet ik, het zijn er nu al vijf, een goede zaak, Janneke.'' ''Helemaal geen goede zaak, hoe kom je daar nou bij. Vrouwen klagen, dat hun mannen vaak dronken thuis komen en geen aandacht voor de kinderen hebben,...

Wouter en Mien, beiden al in de tachtig, zaten in de huiskamer achter de geraniums. De telefoon ging. Zij nam de hoorn van het toestel en noemde haar naam. ''Ja lieve Mien, ik herken je stem. Je spreekt met Rutte uit Den Haag.'' Zij antwoordde: ''Dag mijnheer de president, ik heb het...

Nadat hij zich ervan had vergewist dat de kust vrij was, haalde hij de sleutel tevoorschijn en opende voorzichtig de zware, eikenhouten deur die toegaf gaf tot de hal. De schakelaars van de binnenverlichting vond hij op de tast. Hij haalde ze allemaal over. Tot in de kruin van de toren plantte het...

Na een lange omhelzing en met een voorzichtige zoen op haar wang schoof ik zorgvuldig de infuusstandaard opzij. Er hing een blauw kastje met daarin een spuit met wit vloeistof in. Ik hoorde een ratelend geluid van een draaimechanisme wat vloeistof door een slangetje naar haar hand liet stromen. Ik...

(Een goedbedoelde tip vooraf: als u niet van een abstracte of surrealistische verhaallijn houdt, zoals bv. een in gedachten gevoerde dialoog tussen de schrijver en zijn alter ego, dan bewijst u zichzelf een dienst door niet verder te lezen). ‘Werkelijk waar, ik lijk wel getikt dat ik dit nog...

...geval geweest? Ik weet het niet meer. Boven de deuren in de gang zaten glas-in-lood-raampjes, die vaak sneuvelden als ik in mijn woede de deur te hard dicht sloeg. Dat weet ik nog wel. Op zolder had ik een kamertje. Een klein kamertje zonder raam naar buiten. Wel was er een raam tussen mijn...