Alle inzendingen over erkennen

vaak ben ik gedreven, heb ik hart en/of hard geschreven, haalde ik alles uit mijn onderkast, en zo wil ik het houden, het kapitaal is allang vernietigd, het liefst lepel ik uw wereld uit de schil, mijn mes en vork snijden geen hout en dan vraag ik mij af, wat heeft u dan voor uw deur, geen...

Opgesteld in rijen van vier, fier lopen ze over de rode loper, vergezeld van een diepe inkijk dan wel te veel vel verhullend. Ze gaan dansen, de boekenballen, samen met hun boekenballerina's. Ze gaan sjansen, de boekenballen, op zoek naar een scheve schaats, de eerste oplage moet omhoog, een...

...verstand ligt: "Das Ding An Sich Ist Nicht Zu Erkennen". Maar die landschappen, die verschijnen op het scherm van mijn laptop en die ik nooit meer zal bezoeken, spreken tot mijn verbeelding. Vanzelfsprekend neem ik ze waar met mijn ogen die communiceren met mijn hersenen; ravijnen, dalen en...

Je voelt je onbegrepen, niet zozeer door de dieren of door de maatschappij, maar door de machtsdenkende mensen, die jou het verhaal maar gedeeltelijk vertellen, en geen rekening houden met jouw door jezelf ontwikkelde ratio. Een leven zonder erkenning is goed mogelijk, maar je steeds weer moeten...

Poetin en Trump hebben in hun narcisme gemeen dat ze een nederlaag niet kunnen toegeven.

(voor Isabella Valency Crawford (1846 - 1887)) Je bent geboren op 25 december 1846 in Dublin. Jouw vader was Dr. Stephen Dennis Crawford en jouw moeder was Sydney Scott. Jij was het zesde kind van twaalf kinderen. Op jouw tiende verhuisde je naar Canada. In 1857 begon jouw vader in Paisley zijn...

...wat je zo lief en dierbaar is, het bekende huisje-boompje-beestje princiep, maar jezelf blijven kwellen door te zoeken naar iets wat er niet, is denk ik veel zwaarder dan te erkennen dat het er niet is en je te focussen op andere dingen die ook belangrijker zijn, dichter bij liggen, meer kansen...

Het kan je zomaar ineens overvallen. Angst. En dat maakt het ook zo onvoorspelbaar. En vandaag kwam het weer als een vloedgolf over me heen. Het vreet me op van binnen en maakt dat ik me klein en nietig voel. Deze angst is wel van mij maar wordt gevoed door een ander. Eerlijk? Daar denk ik...

...zijn, komen wij tot een ongerijmdheid; daarom erkennen wij onze afhankelijkheid van de buitenwereld en van tijd en oorzaken en komen tot wetmatigheid.’ In het eerste geval moest men afzien van het bewustzijn, dat er onbeweeglijkheid in de ruimte zou zijn en komen tot de erkenning van de...

In het kraambed van mijn jongste zoon. Een heerlijk kereltje aan mijn borst. Een geweldig gevoel van geluk dat werd verscheurd door de woorden van zijn vader: "Als hij groot is ga ik bij je weg". ………… Twee jaar van angst en vrees. En daar ging hij. Niets, niemand kon hem tegenhouden....

Niet langer leef ik voor het verhaal ik mag beginnen met het verhaal, mijn leven.... Wanneer ben je eigenlijk iets? Wanneer je er de erkenning voor hebt genoten? Is iets pas realiteit als het bevestigd is? En zo ja, waar baseert het bewijs zich dan op? Ik praat mezelf klem in mijn...

Dit is wat ik heb: Een zelfgeschreven gedichtenbundel, een twintigtal verhalen, een stuk of vijftig schilderwerken, een familie die mijn deugden niet inziet,een beperkte vriendenkring die mijn verhalen niet leest, een heleboel onbegrepen liefde, misgelopen genegenheid, en een allergie tegen...

...dienen boven den staat, dat wij de Gratie Gods erkennen als de bron van het Koningschap. Je mag eigenlijk niet citeren maar ik vind het zo jammer dat deze teksten vaak niet meer gelezen worden. Er schuilt een diepe waarheid in over hoe Nederland zijn beleid voert en als land en is daar waar...

...probleem, Spanje wil bijvoorbeeld Kosova niet erkennen, want straks willen die Basken ook een eigen staat, terwijl onze eigen etnische Limburger Maxime Verhagen eerst de zaak nog eens wil bestuderen, bang dat Fryslân ook naar onafhankelijkheid zal streven én zelf de bodemschatten uit de...

Waar reken je iemand op af? Op de binnenkant of op de buitenkant? Waar reken je jezelf op af? Op je uiterlijk of op je innerlijk. Het is niet altijd makkelijk jezelf te zijn, wanneer het pijnlichaam van de geest weer om erkenning vraagt, het onverwerkt verdriet, de onwelkome gebeurtenissen, uit...

...want dat stond al die tijd ook nog centraal, erkennen we de complexiteit. Dat is waarschijnlijk voor als burgers of professionals boos worden: ja, beste mensen, we begrijpen u, maar het is complex en dus snapt u het niet. Ik ga maar niet in op de rest van uw stuk, want dat is niet veel...

(voor Marceline Desbordes-Valmore (1786 - 1859)) Je bent geboren op 20 juni 1786 in Douai. Jouw moeder was Catherine Lucas en jouw vader was Felix Desbordes, die wapenschilden schilderde. Door de Franse Revolutie raakte hij geruïneerd en werd hij herbergier in Douai. Op jouw 15-de verbleef je...

...leegte. Je leefde jouw eigen waarheid, waarin je rotsvast geloofde. Totdat je moest erkennen, hoe wankel je stond....

...mensen de gevoelens van het speelgoed niet erkennen, weet de pop wel beter. Zij ontleent haar (eigen)waarde niet aan haar oorsprong en ziet wel degelijk mogelijkheden om van nut te kunnen zijn. Het enige wat nodig is, is de bereidheid van mensen haar aanwijzingen te horen en serieus te...

... alsof je zomaar iemand anders bent. Moet ik erkennen wat anderen over mij hebben gelogen? Heeft wat mij de waarheid leek, mij dan echt zo bedrogen? Jij was het antwoord op mijn levensvragen. En als ik niet meer verder kon, zou jij me dragen. Maar voor echt een hulpverleners-relatie,...

...weigerden de dwarsliggers hun nederlaag te erkennen en richtten De Postaerogelistische Synode op, er van uitgaande dat er weliswaar nog geen legere stof dan Aerogel bestond maar dat deze in de toekomst zeker zou worden uitgevonden, tot welke tijd men zich zou moeten behelpen met theoretische...

Florence Nightingale is de geschiedenis ingegaan als een persoon die, met een ruim hart, begaan was en compassie had met de medemens. Robin Hood was eveneens van eenzelfde kaliber, zij het, dat hij de confrontatie met de rijken niet schuwde, daarbij hen iets op onrechtmatig wijze ontnemend om...

...één ding op. Alle rookgordijnen optrekken. Erkennen dat dit is wat ik blijkbaar nu ben. Dat vereist moed en die ben ik aan het verzamelen. Ik besluit binnen vier muren te oefenen. Kijken hoe ik het met mijzelf kan vinden. Tot mijn verbazing ontmoet ik een prettig mens, met verrassende...

...zo langzamerhand in crisis verkeert. Als we dat erkennen, kunnen we aan het herstel werken en aan een onbezorgde toekomst. Ik ben een hondenliefhebber, maar ik zie in deze regering zo’n mannetje met een grote (in wezen lieve)hond die door de baas vals is gemaakt. En die dan over straat...

...ingebracht om de Waddenzee als rechtspersoon te erkennen en de Partij voor de Dieren pleit voor het opnemen van de natuur in de grondwet. De stichting Rechten van de Natuur (io) hebben sinds 2017 verschillende rechten van de Natuur initiatieven in Nederland opgezet en begeleidt zo is te lezen...

...zullen vallen, ter vervulling van een wens. Ik wens jou als wie ik me toen heb gevoeld. Dan weet ik in ieder geval de leegte die nu in je leven is. En dat niemand deze zal begrijpen of erkennen. Het zal iets zijn, wat zal moeten wachten, tot het ooit tussen ons besproken wordt. Dat toen...toen ik...

...wij, toch verlieten wij elkaar, als ik én jij. Ik heb gevraagd, of ik je last kon meedragen. Vaker heb jij laten doorschemeren, dat ik beter niet kon erkennen of benoemen, wat leeft, zo diep van binnen. Maakt mij tot Buitenstaander. Met dezelfde strijd, hetzelfde gevecht, slechts een...

Moeder is een vrouw die je moet gehoorzamen, anders is de sfeer in huis verpest. 'Doe noe moa'r wat ma zeg', zei ons pa altijd. Je bent onderdanig óf je bent weg. Maar ze zal eeuwig van je blijven houden, ook al ben je nog zo lastig. Oh, sterker nog! Hoe verschrikkelijker je bent, hoe meer zij...

...het is ook voor mij wéér gênant te moeten erkennen, dat ik niet standvastig in mijn voornemens kon zijn om definitief te stoppen. Juist ik, de vader, opa en overgrootvader waarvan de kinderen in het verleden in hun kindertaaltje mij al citeerden: “Eens baloof blijf baloof”. Laten we...

Nu Jan en Alleman zijn of haar of het ongenoegen ventileert over allerlei gevoeligheden waar ík in ieder geval nog nooit bij heb stilgestaan, voel ik me niet langer bezwaard een probleem onder de aandacht te brengen waar ikzelf tegen aanloop en dat een flinke aanslag op mijn levensgeluk betekent...