Alle inzendingen over kranen

''Kom die stoel eens uit man, ik wil een eind fietsen, het is prachtig weer.'' ''Oké darling, doen we en ik heb een idee Mien, laten we naar je zuster gaan, maar tien kilometer fietsen dwars door de mooie natuur.'' Even later gingen ze rijden, maar aan het einde van de straat gebeurde er...

Mijn fiets staat nog bij haar, dus moet ik even lopen. Het is niet ver, maar het lijkt eeuwig. Mijn buik doet zeer, heel erg zeer. Zie je me al gaan, met een chagrijnig gezicht en mijn handen op mijn onderbuik? Heel even moet ik stil staan, zo zeer doet het. Voorovergebogen sta ik op straat,...

Ik ken eigenlijk maar een ding dat nog treuriger is dan die ene roos in haar kraakpapiertje: dat is een bos rozen die hun kopjes al laten hangen terwijl het bezoek van wie je ze cadeau hebt gekregen, nog niet eens vertrokken is. Want dat overkomt mij nou altijd: ik heb de rozen koud in de vaas...

Ik wist me gewoon geen raad meer. Zal ik nu wel of niet gaan? Ik besloot er nog even over na te denken. Snel verstopte ik de brief in de kast onder mijn nachtjaponnen. Daar zou Yusuf niet gaan zoeken overtuigde ik mezelf. Opeens rook ik een verdacht luchtje. Haastig rende ik naar de keuken....

Zondag. Zonnebloemstraat in Hillegersberg, stadsdeel van Rotterdam. We zijn bij opa en oma, jaren '50 vorige eeuw. Veel ooms en tantes, neefjes en nichtjes wonen er in de buurt. Wij niet. Elke zondag gaan we vroeg uit Leiden met de tram naar Voorburg. Van daar nemen we de trein naar...

Er zijn plaatsen waar je beter niet kunt komen. Het probleem is alleen dat je die niet kent. En als je ze kent dan is het te laat. Zo ook gisteren. Ik loop nietsvermoedend een kroeg binnen, want ik had dorst. Een geldige reden zou je zeggen, maar ik had beter naar een openbaar toilet kunnen gaan,...

Nog maar enkele dagen geleden zag ik plots, dat de alom gewaardeerde en veel gelezen auteur, essayist, dichter en wat dies meer zij-duizendpoot Joanan Rutgers de grens van 1300 ingezonden bijdragen dicht was genaderd. Het was mijn voornemen hem met het bereiken van deze mijlpaal te feliciteren....

Diederik Samsom en Mark Rutte hebben een volledige Basisschool opleiding gehad. Minister Schippers gaat uit de kleren voor een mannenblad als het tijdschrift een jaar lang de Zorgpremie betaalt voor alle Nederlanders, die alleen van de AOW of een nog belachelijker uitkering moeten rondkomen. Paul...

Midden in de nacht werd ik wakker van het geluid van stromend water. Ik dacht misschien heb ik de kraan in de badkamer niet goed dicht gedaan. Wegens een pijnlijke onderrug kon ik niet zo snel mijn bed uitkomen, maar uiteindelijk lukte het mij toch. Ik ben 83 en dan gaat alles niet zo snel meer. In...

Deze wereld, waarin we door een bizarre wending van het noodlot zijn terechtgekomen, en waarin we ons tot niet geringe verbazing van onszelf en iedereen om ons heen bevinden, of we het willen of niet, of we het leuk vinden of niet, en waarin we, koste wat het kost, onze weg moeten zien te vinden,...

Mijn vader kocht het huis op een dinsdagmorgen. Hij werkte al een jaar als vertegenwoordiger in Rotterdam. Bijna elke morgen reed hij hier aan de overkant van de singel over de Ringdijk, steeds maar kijkend of er een huis te koop stond. Toen dit huis te koop stond was hij waarschijnlijk de eerste...

...vooral voor je romans 'Sneeuw Land', 'Duizend kranen' en 'De oude hoofdstad'. Men prees je verhalende meesterschap, die met een grote gevoeligheid de essentie van de Japanse geest uitdrukt. Op 16 april 1972 heb je zelfdoding gepleegd in je huis in de havenplaats Zushi, door jezelf te...

Het was weer eens zo ver. Geertje had de jas nog niet eens uit, ze stond nog in de gang en ze hoorde het geschreeuw al weer. Altijd waren haar vader en haar moeder ergens kwaad over en van de 7 dagen in de week waren er gemiddeld 5 dat ze elkaar de huid volscholden. Waarom die twee ooit met elkaar...

In gedachten had ik deze column al geschreven. Het zou gaan over doorzetten. Over vallen en opstaan. Diep zitten en weer bovenkomen. Om knallend af te sluiten met een grote lauwerkrans om mijn schouders. Het loopt allemaal anders. De dag van de deadline voor dit schrijven wordt tevens de dag van de...

De versoepelingen kwamen op tijd, voor de helft van de mensen dan, voor die helft die het gewoon niet meer zag zitten, die helft die in een depressie terecht kwamen, waarvan sommigen ook nog zo diep dat het nog maar de vraag is of ze er sowieso nog uitkomen. Heel triest maar onvermijdelijk...

De Amerikanen noemen het ‘gutfeeling’ het onderbuikgevoel en dat van mij zegt dat Europa Oekraïne in de steek gaat laten. Langzaam, stilletjes en op kousenvoeten, maar het gebeurt. Onze demonstratie van solidariteit en strijdbaarheid duurt te lang en kost ons gewoon teveel. De schrik is in...

We lopen op ons gemak terug naar het hotel en genieten van het mooie weer. “Tot nu toe boffen we wel”, zegt Froukje en legt een hand op mijn schouder. Ik knik en ontwijk een jogger die mij niet zag en even daarna horen wij iemand vloeken in het Duits, wij kijken om en zien daar de jogger en...

Op een zondagavond zat ik in een stoel na te genieten van het weekend. Het was nog maar maart en de zon had volop geschenen, héérlijk! Ik was moe en besloot om naar bed te gaan. De wekker nog zetten voor de volgende ochtend, tandartsafspraak. Al gauw viel ik in slaap. Tótdat ik pijn kreeg aan...

...beende waar hij met overgave de onwillige kranen begon te mishandelen. De Belg bekeek het allemaal en zei niets. Enkel een raadselachtige glimlach verried dat er enige geestesactiviteit werkzaam was. ‘Wat zit jij daar onnozel te lachen?” wou de Amerikaan weten. ‘Als ik het goed heb...

Soms moet je echt eens goed door je huis heen met stofzuiger, reinigingsmiddelen en andere schoonmaakattributen. Doe je dat niet dan loop je de kans dat er zoveel ranzige beesten door je huis gaan kruipen dat je zelf door een overmacht je huis wordt uitgejaagd. Schoonmaken doe ik bij voorkeur...

Ze zat op het grasveld van mijn grootouders. Met een witte jurk om haar heen gedrapeerd en een kroon van gevlochten madeliefjes rond haar haren. Bruin krullend haar, ik weet niet wie zij was, maar ik vond haar het mooiste meisje dat ik ooit had gezien. Ik liep langzaam op haar af en vroeg of ik...

...Blij was je met een schoon behangetje, werkende kranen, enkele slaapkamers en een niet lekkend dak boven je hoofd. De muur kleurden wij paars of taupe met een speciaal gemengde verf van de bouwmarkt. Vrienden schroefden schilderijtjes aan de muren en de familie sjouwde in de gehuurde of net...

Ik verkeer regelmatig in Wappieland. Hoe dat zo? Nou mijn 2 zonen hebben mede zo´n 20 jaar geleden in de omgeving van Apeldoorn een eco-gemeenschap in leven geroepen. In oude gekraakte bunkerboerderijen hebben ze hun Utopia gevonden. Dat het idealisme een beetje afgekalfd is mag blijken uit...

Toen ik jou voor het eerst zag, was het alsof er een enorme vuurzee aan mijn voeten ontvlamde. Jouw woorden lieten een enorme stofwolk in me opwaaien. Als een tornado vlogen duizend zandkorrels heen en weer door mijn lijf en schuurden langs mijn ingewanden en aderen, zodat ik van binnen schoon en...

Maar weer eens buiten de deur eten. Logisch, het was mijn kookbeurt en mijn Bretonse panfrietjes op basis van gekookt elandsoor op een bedje van gestoofde brandnetels had te lang in de oven gestaan. Voordeel was wel dat ik per direct mijn schuur opnieuw kon teren. Samen met compagnon Ab zit ik...

Korte inhoud van het voorafgaande Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard. Olifant was klaar met zijn bad. Hij stond op, zette een voorpoot op de rand van de kuip en pakte de handdoek die hij van te voren klaar had...

Droesemig genoeg (voor Frederick Turner) Waar wij zitten, in het park, hangen flessengeesten slierten lampjes op. Ze vlechten uit het bladerdak een krans voor jou. Ze schilderen aardsap op de meisjes, lippen glanzen. Het groene glas beschijnt decolletés. We laten Dionysos onze bloes...

Als GGZ worden wij bijkans gewurgd door de leiband van de zorgverzekeraars en zitten we tot onze nek in de capaciteitsproblemen. Gelukkig laten wij ons niet kisten. Met onze vaak sombere en naar doemdenken neigende doelgroep kunnen we dat simpelweg niet maken. Vol trots negeren we daarom onze...

Ik was een vrek,ook in mijn gevoelens. Ik lag altijd op een ligbank met een dikke zonnebril van een modehuis peperduur of zo bij de nagelstiliste. De vieze kont van mijn man heb ik nooit gewassen. Zelfs een pan met Macaroni bereiden voor mijn man zat er bij mij niet bij.'Ga maar naar de...

Mensen hebben een identiteit nodig. Wij moeten weten wie wij zijn. Om daar achter te komen vertellen mensen elkaar verhalen. Toen ik klein was, werd mij verteld dat ik hoorde bij een groep mensen die tachtig jaar lang voor de vrijheid van Godsdienst had gevochten – wij waren tolerant – wij...