Alle inzendingen over moeder met kindjes

...ook niet alles alleen te doen.” Liza kijkt me met waterige ogen aan en ik zie haar denken. “Gun jezelf pleziertjes en rustmomenten. Heb je al een keer oppas gehad?” Langzaam schud ze haar hoofd. “Weet je nog vorig jaar, dat jij twee dagen oppaste op Roos en Madelief? Toen hebben Nico...

...ontkennen dat ik verlang naar het geluid van de dichtslaande deur, beseffende dat ik dit keer met alles wat ik in me heb, buiten zal staan.

...langer wilden blijven. Verder Lekker in luxueuze hotels logeren. Als de lieve kinderen wat te melden hadden moesten ze maar mailen. Ze eindigde haar betoog met de haar zenuwlijders prettige feestdagen te wensen. Er ging niet zoveel veranderen. Ze zagen elkaar toch niet zoveel. Het moderne...

...op de boot symboliseren de steun van twee mannen die als uit de hemel gezonden mij even laten weten dat ik niet alleen ben maar dat zij er weet van hebben. In gedachten zie ik ze voor me. Met een lach op het gezicht en een biertje in de hand. Fijn dat ze elkaar gevonden hebben. Ik draai me om...

...de lucht en ik verheugde me al op donderslagen, die, als een drumsolo, zouden wedijveren met mijn heftig kloppend hart...

...nodig, in dit leven. Ik werd ontvangen door een moeder, die vanaf de eerste seconde van mijn aards bestaan voor mij zorgt. Ze heeft altijd voor me gezorgd, vanuit haar liefde en volledige toewijding. Ik geloof, dat ik hier mee een zeer dankbaar mens kan zijn en blijven. Ik geef haar alle eer,...

...die manier zou verlenen. Voorlopig sloeg het afscheidsuur nog niet, maar ik zag het met huiver tegemoet......

...je op die oude foto te midden van twee dames, met een glas wijn in de hand, op een sofa, toen onze oom zijn bruiloft vierde. Je was vijfenveertig. Hoe strekte je, toen je tachtig was, je doorgroefde hand naar me uit, hoe zei je: "Je bent mijn kind". En ik was je kind, en ik ben nog steeds...

...beroerd nog niet. Mensen communiceerden nog echt met elkaar. Face to face en het crapuul ging eerder dood. Dan te bedenken dat Speenhoff al het bittere lied zong: 'Opoe had haar hele leven voor haar kinderen gesjouwd Al haar jongens en haar meisjes waren na elkaar getrouwd Opoe is toen...

...van een synthetische variant. Zo werkt het ook met mantelzorg; als je het niet aanbiedt, is er ook niemand die erom vraagt. Je gaat ook niet roepen dat ouderen recht hebben op gratis mobiele telefoons of dagelijkse ontspanningsmassage. Het zou de kosten van de zorg enorm opdrijven. Zonder...

...drinken en de bitterheid legde beslag op haar hart, ziel en verstand gedurende die laatste jaren..... Wat zou ik er niet voor geven eenmaal met mijn hand door haar haar te strijken, eenmaal uit te spreken wie ze voor mij is geweest en gebleven; mijn onvervangbare moeder....

...de wand de grote, glimmende anatomische plaat met daarop de plastische afbeelding, uitgevoerd in pasteltinten, van het inwendige van een menselijk lichaam, inclusief de kronkelige darmen....) Na het doktersbezoek gingen we nog iets eten in het restaurant van het ziekenhuis. En dan drukte...

...renaissancistisch marmer in het bed dat zij eens met vader deelde; haar ademhaling, gestaag en rustig; haar donkerblonde haar, dat nooit grijs zou worden, in een waaier neergevlijd) In die tijden vlogen de zalige heerlijkheden van de Vervulling mij niet in de mond in het Luilekkerland van de...

...afruimde; de dokter had gezegd dat er met hem niets aan de hand was, tot het tegendeel bewezen was) - En ach, ze was lief, ze was naïef, haar schamele bezit was niet veel waard, is in een verhuisdoos te omvatten. Ze was mijn moeder en een vloed van tranen stroomt, blijft stromen....

...Ze ontkleedde zich als het ware geestelijk door meteen maar ten opzichte van de wildvreemde personen die wij toch voor haar waren, de meest intieme details uit haar liefdesleven te onthullen.... In de drukbezochte aula van het Crematorium namen broers, zussen, zwagers, schoonzussen,...

...nooit geleerd had en terwijl, om het met een cliché te zeggen, "haar enige recht altijd het aanrecht geweest was". "De damessecretaire" zo stond daar zwart op wit, "is voor Ineke". Het bureautje dat sinds negen jaar, sinds de fatale dag, mijn woonkamer siert, had altijd haar...

...haar takken die zijn als handen met duizend slanke vingers naar de hemel reikt. O mama, door de straten, door de lanen, door de parken zal ik nooit meer wandelen met jou.... O mama, o fantastische, geweldige, moedige mama, in mijn hart heb ik een standbeeld opgericht voor jou In de...

...crematorium, eveneens de eeuwige rustplaats van Vader, die haar was voorgegaan in de dood. Na ons gesprek zag ik mevrouw met de scootmobiel wegrijden in de richting van het Zorgcentrum, een zekere toekomst tegemoet......

...over de weggesleepte "buit" en pakten wij met het hele gezin gedurende een avondvullende sessie de vleeswaren in plastic dozen. Aan vader was de taak in zijn wisselvallige, ongedisciplineerde handschrift de etiketten te schrijven die op de dozen hoorden en die aangaven of het "varkens" of...

...was op een merkwaardige manier volgestouwd met meubilair, maar er heerste toch een grote leegte, het hart en de ziel ontbraken eraan omdat de moeder, schoonmoeder en grootmoeder niet meer leefde. Uit heel de houding van mijn vriendin sprak de treurnis die de transactie begeleidde; de...

...Er wordt veel gebedeld of zwart gewerkt, met altijd het risico opgepakt en uitgezet te worden. Er is geen verwarming in zulke panden, hooguit een elektrisch kacheltje ’s winters. Regelmatig valt de stroom uit omdat iedereen wel zo’n kacheltje heeft en de stroomtoevoer onvoldoende is....

...familie, ook van overzee, zou bijeenkomen en een van hen zou mij troosten, zou me aanhoren, zou mijn tranen drogen... Mijn verdriet verwaaide en vervluchtigde ongemerkt in de lange jaren na moeders dood als de geur van een ijl, ongrijpbaar parfum en ik zag het restaurant weer, nu in andere,...

...een schrijfcursus, de imposante zaal "Aurora" met haar vele lichtjes waar ik mijn moeder ten grave droeg en niet te vergeten de strooivelden waar mama nu rust onder de oude eik. Daar waren we samengekomen: mijn trouwe oud-collega, haar echtgenoot en broers en vele belangstellenden. De oude...

...En ik vertrok steeds weer met de tas met boeken, met mijn studieboeken, over mijn schouder. De nacht en haar eenzaamheid vielen me aan, overweldigden me tijdens die bustochten. En daar, aan de rand van dat park, waarin we onze doelloze zwerftochten voortzetten (jij in de rolstoel) lagen die...

...oude, lieve moeder van mij. Ik noem haar niet meteen de koningin van ons gezin. Zou best kunnen, maar ik heb geen verstand van koninginnen, dus ik begin er niet aan. Maar ik verklaar haar wel tot bijzonder mens. Zoals, ik geef het toe, zo veel mensen. Heel veel mensen zijn domweg aardig voor...

...voor hen die de onvrijheid overleefd hebben. Voor hen die na alle gruwelen verder kunnen gaan. Of ze dat nog willen zal de tijd uitmaken, maar vandaag, 5 mei 1945, vandaag legt ze het bloemetje bij haar kind en bedankt hem voor zijn leven. Het leven wat haar zo dierbaar was en waarmee hij...

...hem opgewekt: "Zijn het primula's of petunia's?" Het blijken primula's te zijn en je verklaart: "Mijn moeder hield zo van petunia's" en je herinnert je hoe je in een zo lang vervlogen tijd met haar rondstruinde op die zaterdagmarkt; het zware, oude lichaam in de rolstoel; haar belangstelling...

...moet, mag loslaten. Als vanzelf veerde ze op en met haar nog wat stramme ledematen maakte ze een vreugde- dansje en schaterde emotioneel van onwerkelijke blijf- en blijdschap. Door die droom had de dood een zo vanzelfsprekende betekenis gekregen voor het geleefde leven van haar moeder maar...

...kan niet meer stoppen met lachen, de tranen springen in haar ogen. Ik lach hard met haar mee.

...vergeleken zou kunnen worden met een meer, met een stille watervlakte, veroorzaakte het heengaan nauwelijks een rimpeling in de oppervlakte hiervan. Hij vatte haar leven samen in enkele luttele feiten in een "In Memoriam" alsof hiermee uitgesproken zou kunnen worden wat haar wezen was...