Alle inzendingen over obers

...Om ons heen lopen wel zes knipmessende obers die er voor zorgen dat het ons aan niets ontbreekt. Het is een en al zilver en kristal en pracht en praal. Al snel heb ik in de gaten dat het geen doorsnee type zijn met wie ik daar in dat luxe restaurant aan tafel zit. De vriend van Cees...

Ontspannen ga ik op het verwarmde terras zitten. Een passerende vrouw roept tegen een andere vrouw: 'ik ga even shoppen!' Shoppen! Niet winkelen! Net zoals er ook geen uitverkoop meer is maar sale. Zal wel komen omdat dat minder armoedig klinkt, denk ik. Dan pak ik de menukaart van het...

...eens hun eenzaamheid. De vriendelijke obers waren als amateur-psychiaters. Zij wisten om te gaan met hun klanten. Zijn zij nu werkloos? Nu groeten de opgewekte studenten mij als ik passeer. Zij hebben kennelijk het pand in bezit genomen en zij bezetten het momenteel. Nooit meer...

Puffend ga ik op het terras zitten. Mijn vriendin is in de straat verderop aan het shoppen, zoals zij het noemt. Shoppen! Niet winkelen! Net zoals er ook geen uitverkoop meer is maar sale. Zal wel komen omdat dat minder armoedig klinkt, denk ik. Dan pak ik de menukaart van het tafeltje. Aandachtig...

Ik zit op een terras, als een groep luidruchtige jongeren voorbij trekt, op weg naar het stadion, veelkoppig monster met collectieve geest. Getatoeëerde lijven met witrode sjaals, eigen lichaamdrug brengt ze in een halfdronken toestand door de Vikingen ‘beresterk’ genoemd. De man van...

De dame doet haar jas uit en sluit de gele paraplu. Ze kijkt zoekend rond naar een plaats om een en ander op te slaan. Jonas doet of hij niets ziet. Dirk pakt een servet en slaat dat over de linker onderarm. Hij loopt naar haar toe. ‘Goede middag mevrouw, welkom in ons lokaal. Geeft u maar...

Blowen.. Mijn gezworen vijand, fractievoorzitter Jansen, belt me op. Of ik zin heb in een partijtje blowen. Ik leg hem uit, dat ik geen politicus ben dus ook nooit blow. Het blijft een paar seconden stil en dan probeert hij het nog eens: “Ik bedoel een partijtje blowen, man. Met die kegels...

Soms is het moeilijk een column te beginnen. Nu ook! Terwijl ik peins over een openingszin valt mijn oog op mijn favoriete opinieweekblad VIVA.. Voorpagina: ”Zin in een orgasme? Bij de G-plek rechtsaf” Heel geestig natuurlijk zo’n bewegwijzering. Vraag me af of je er gereedschap bij nodig...

Hotel-Restaurant "De Postelse Hoeve" vormt een uitwijkplaats, maar geen oase voor verweesden en eenzamen die op zaterdagavond met hun ziel onder hun arm lopen..... Daar wordt druk gedineerd door diverse gezelschappen en er staan rieten stoelen rond de tafels waarop men de eenzamen hun thee of...

Café-Restaurant "De Postelse Hoeve" strekt zich uit aan de Rueckertbaan met haar langgerekte serre en haar kleinere zaal met de kunstzinnig vervaardigde lampen, waar ik vaak mijn eenzame uren botvierde. Men zegt dat het restaurant verbouwd zal worden tot studentenhuisvesting. Dan zal nooit...

...Stationsstraat met zijn rode gordijnen en chique bankstellen en eveneens voorkomende obers. Aldaar dronken we onze koffie en thee.

...het Portugese binnenland brengen 9 van de 10 obers je het schaaltje met de tip achterna in de veronderstelling dat je het per ongeluk hebt laten liggen. Maar in Engeland zag ik eens een koperen bak op de bar staan met daarboven een kartonnen pijl die dwingend naar die fooienpot wees en waarop...

...maaltijd geserveerd krijgen door onze amateur-obers Ad en Louis. Het gesprek met de grijsharige weduwen-op-leeftijd met de verrimpelde en gevlekte gezichten komt aarzelend en moeizaam op gang maar, zoals gezegd, ik heb me tot deze groep bekeerd en bekend en het uitstapje per bus naar de...

...dagschotel of wat dies meer zij. De vriendelijke obers en serveersters kennen mij en vragen belangstellend hoe mij de geserveerde schnitzel met knoflooksaus smaakt en ik vang de conversatie op van mijn medebezoekers die in dialect familieomstandigheden bespreken of de verdeling van de erfenis van...

Heb mij laten verleiden tot een last-minute, vijf dagen Madeira. Ruim 700 kilometer ten westen van Afrika. Ik zit op een kunstmatig aangelegd strandterras, in Funchal. Zandstranden kennen ze hier nauwelijks, het is rotsen, klippen, kapen, vulkanisch gesteente, smalle bergpaadjes en veel...

Café "Anvers" aan de Oude Markt kan men (ten onrechte) beschouwen als een "krocht", als zoiets als de "Hellepoort" van Rodin, dan wel als een gezellig lokaal waar men zijn kennissen of vrienden ontmoet en het is slechts een van de vele eetgelegenheden in onze binnenstad. Het interieur van...

Een diversiteit van heerlijke Hollandse kazen was uitgestald op de marktkraam. Het viel me niet mee daaruit een keuze te maken maar een vriendelijke verkoper getooid met baard en sik bood me welwillend een klein stukje aan. Enkele salades en crackers werden voor de liefhebbers aangeboden op deze...

Hij zat er maar, drie turven hoog. Zijn koppie kwam nauwelijks boven de tafel uit. Hij had hoogrode kleurtjes op z'n konen en zijn geeuwen werkten bepaald aanstekelijk. Mistroostig leunde hij op zijn ellebogen. Er zaten nog vier mensen bij hem aan tafel en het was druk in het restaurant. Iets...

(voor Edward Morgan Forster) De hele ochtend schreef je aan een roman, terwijl buiten het echte leven voorbij ging, maar binnen vond je het behaaglijk, waar je moeder even stoorde voor het brengen van een kopje thee, met de twee biscuitjes op het gebloemde Wedgwood-schoteltje. De tergend...

Het Groninger politiecorps is alert en het heeft daarom niet geschroomd een toiletjuffrouw van een horecazaak aan de Grote Markt aan te houden op verdenking van diefstal. Volgens de werkgever van de 41-jarige vrouw eigende zij zich een deel van het toiletgeld toe. Ze viel door de mand toen...

Waarom mag het eigenlijk niet meer? Toch nog wel ver van de bloemen, in een hoek. Een vervuilde hoek. Bij een stamtafel. Of onder de vergeelde lamp boven de biljarttafel in de nacht Rook ik, hopelijk mag ik nog roken. Als gebroken mens,zwak mens, zielig hoopje mens. Met een sigaar die...

“We proberen het nog één keer”, roep ik geïrriteerd. Dit is het derde Italiaanse restaurant dat we binnengaan, in de hoop een onbemand tafeltje te vinden. Het lijkt wel of het overal gratis is vandaag, zo vol zijn alle restaurants. Bingo! De kinderen bestormen de lege tafel achter in het...

De ober wijst naar een klein, vierkant tafeltje. "U kunt hier plaatsnemen mevrouw," zegt hij vriendelijk. Ik ga zitten en kijk rond. Het chinees restaurant in het Vlaams aandoende stadje ziet er sfeervol en keurig uit. Op mijn tafeltje ligt een roze kleedje en een kunstig gevouwen servet....

Het werd de hoogste tijd voor een nieuw verhaal in het leven van Bjarne. Een gebeurtenis die de moeite waard was om te herinneren. Zelf had hij nog niets in de gaten, maar zijn vrienden hadden al hun energie in de voorbereiding van het feest gestoken. Hoe moesten ze hem naar het huis van Jan Boter...

Heerlijk weer was het, het licht van de zon maakte Janneke vrolijk. Ze wilde er even op uit, lekker rond slenteren op de markt en zoute haring meenemen voor Wout. Met hem was ze al vijftig jaar getrouwd. Vroeger gingen ze altijd samen naar de markt, maar hij vond alles te duur. Daarom ging ze nu...

Hier dansten wij eens in een ver, vergeten jaar en hier is nu de chique zaal van "De Harmonie"; ik bevind me in de Tilburgse Stationsstraat in het pand op huisnummer zesentwintig, dat gesitueerd is naast het kantoorpand op huisnummer vierentwintig waar mijn dierbare, maar zeer betreurde en...

Honderden, nee, duizenden kilometers kabels onder de grond waar God weet hoeveel soorten stroom doorheen giert. Van groene, verse tot oudbakken stroom. Hoeveel hoogspanningskabels er her en der verspreid staan, wil ik niet eens meer weten. Zendmasten voor de mobiele telefonie zijn niet meer...

Achter mijn huisje in Drenthe heb ik een groot stuk land. Daar loopt mijn lieve paard, die ik Bles noem, omdat hij bij zijn neus enkele witte haren heeft. Wanneer hij mij ziet komt hij al naar mij toe galopperen, zo blij is hij dan. Suikerklontjes en worteltjes vindt hij dan heerlijk. Wulpse Alie...

...dijen daaronder, dus jonge Italiaanse obers zag ik met genoegen daar naar kijken. Mijn kamer zag er niet bepaald schoon uit, ik zag kruimels van chips op de grond en het was erg gehorig. Tot mijn grote schrik had Carla de kamer naast mij, ik kon gewoon alles horen wat ze in het...

...dampende koffie of thee. De vriendelijke koks en obers werken met vreugde. Ja, hier beleef je de opgewekte aard van elfen en kabouters, die overal op de Efteling toeven. Maar de pannenkoeken... Die hebben het aanzien van sierlijk tovenaarswerk! Wat zijn die geurende schijven kunstzinnig en...