Alle inzendingen over perrons

Onlangs ging ik met het spoor terug naar Gouda. Door werkzaamheden aan de rails was de heenreis al behoorlijk irritant, want ik moest een groot deel met de metro richting Amsterdam-Centraal. Dat was behoorlijk lastig, omdat mijn Kruidvat-dagkaart niet reageerde op de poortjes van de metro, dus...

(voor Halbo Christiaan Kool (1907 - 1968)) Je bent geboren op 25 januari 1907 in Groningen. Op je twaalfde was je al suïcidaal en probeerde je je polsen door te snijden. Op je dertiende begon je met schrijven. Duidelijk zelftherapeutisch. Je ging naar het gymnasium en de Rijks-HBS in...

...een piepklein deel van mijn stoppelbaard.) De perrons, de overkapping ervan en het grindbed onder de bielzen van Haubtbahnhof Wittlich. De burcht van Cochem. Het woord Cochem alleen al. Modder. Mijn mountainbike en mijn bergschoenen. De weerkaatsing van de sombere lucht in plassen. Rotsen....

Een jongeman en jonge vrouw zijn al pratend aan twee zijden van het gangpad gaan zitten en ik zit achter de vrouw en vang flarden op. Het is een gezellig gesprek. Het gaat over ouders. Zeg maar, het gewoonlijke geneuzel. ‘Mijn moeder is zestig,’ vang ik op en ik heb sterk de indruk dat ze...

Die andere en dan een jij daar op dat andere perron die andere straat dat andere zelf wie ben jij dat je voelt en hoe die zelfs misschien eens lachte neukte een berg beklom en tussendoor misschien een vrouw iets echts te zeggen had de wereld grijpt en vloekt en schreeuwt en ik en jij...

Wachtend op de trein zit ik op het houten bankje. Voor mij ligt de rails. Het metaal glinstert in de zon. De rails daarnaast niet. Het ziet helemaal bruin van de roest. Vermoedelijk rijden daar al jaren geen treinen meer op. Er groeit namelijk ook al onkruid tussen de dwarsliggers. Het komt al...

Als kind heb ik veel gelezen over de stoere zeeman Popeye, die het aan de stok kreeg met sterke Brutus. Ze hadden allebei een oogje op Olijfje, maar bij een gevecht om haar moest Popeye steeds het onderspit delven. Toen ik 14 jaar geleden 70 was wilde ik wel eens proberen of je van spinazie sterk...

Dames en heren, touch screen technologie is niet nieuw, het wordt al jaren gebruikt in diverse toepassingen, natuurlijk in treinkaartautomaten, maar ook bij de kassa’s van sommige restaurants en winkels en natuurlijk in computers, groot of handheld. En het werkt meestal gewoon goed, maar bij...

Het zweet parelt op mijn voorhoofd....Hoeveel waren er nu ook alweer over? Ik verberg me achter een vuile container...even rust... Denk na!! Je hebt er twee neergeschoten buiten de snackbar en nog eens drie in het metrostation. Ik weet het verdomme niet meer! Wat zal ik doen? Mijn partner heeft...

Was het ergens in Amerika, China of India? Zeker is het dat op het treinstation een oude dobbelsteen onder een stapeltje verfrommelde kranten lag. Die papieren waren achteloos op het perron neergegooid door reizigers. Die dobbelsteen peinsde over zijn lange geschiedenis van heen en weer worden...

Ze zit al lezend op het muurtje aan de rand van het perron, vlak naast theater De Kom en kijkt even op. De tram naar IJsselstein komt er aan. Jammer, even geduld nog. Ze duikt weer in het artikel. Ze rilt en voelt een druppel langs haar nek kriebelen. Wat een weer. Met een zucht blikt ze...

Tja een dagje ouder en niet alles meer bij kunnen benen. Dat was waar ze aan dacht, toen ze haar bankafschriften bekeek. 3 maal 20 euro afgeschreven door de OVchip firma. Een systeem waar je als vrije Nederlander tegenwoordig binnenkort toe verplicht was. Nu kon je immers heel gemakkelijk...

Somber tuur ik in de verte, in de hoop een geel stipje te ontwaren. Ik sta op het perron te wachten op de trein van Maarssen naar Utrecht. Ongeduldig klik ik met mijn hak op de grond. Mijn gedachten zijn bij mijn zoon die vanochtend snikte dat hij niet naar de bso wilde. Zijn verdriet voelde zo...

Op die merkwaardige avond, waarop vele vlaggen in Tilburg halfstok hingen, ben ik mijn jaarlijkse kermisbezoek af gaan leggen (een merkwaardig contrast....) "The show must go on" zegt men in zo'n geval (maar ten onrechte....) Een julizon blakerde de wereld maar later ruisten de bomen in het...

De spanning op het hoofdkantoor van de spoorwegen was te snijden. Bij allerlei maatregelen om de treintjes beter op tijd te laten rijden, waren de ingenieurs glad vergeten dat die ertoe hadden geleid dat nu veel meer klanten hun aansluitende treinen misten. En die mensen van de Forensenclub hadden...

Het was in de tijd van de Wederopbouw. David was in tien jaar tijd fysiek redelijk hersteld nadat hij uit het kamp was teruggekeerd. Hoewel maar een klein aantal mensen de Holocaust had overleefd, was hij al vrij snel hen die ondergedoken waren tijdens de oorlog gaan helpen hun huizen en winkels...

Op een hoogtepunt van de spits nadert in het station Utrecht een trein uit Rotterdam die richting Amsersfoort moet. Trein en perron zijn extra vol, omdat de vorige trein is uitgevallen. De trein komt een paar minuten te laat aan, waardoor de vertrektijd nog maar twee minuten weg is. Wat is...

‘Als ik nou een steentje naar hem had gegooid, mam, was hij misschien nog op tijd weggevlogen!?’ Bedremmeld staart hij naar de rode plek op de rails aan de overkant van het perron. Net was dat nog een vogeltje. Even daarvoor zagen we het beestje tegen de glaswand vliegen. Versuft viel het neer....

...schoongemaakt, verslonst de boel. Laat je de perrons aan hun lot over dan glijd je binnen de kortste keren uit over de kots van drinkebroers. Als je op je werk of bij je thuis een maandje de boel de boel laat, krijg je ongedierte. Een belangrijke taak dus - dat schoonmaken. De werkgevers...

Vandaag vaart de veerboot niet. Ik lees op het bord. Geen waarom. Voor mij maakt het niets uit, ik heb geen plannen. Ik sta daar omdat het fijn is om er te staan, bij de rivier, kijkend naar het water. Komt er nog een boot aan? Ik wandel verder op het pad naar links, een paar meter boven de rivier,...

...aan zouden doen. Zelfs de betreffende perrons werden even aangestipt. Heerlijk, ik schurkte me nog eens tegen de rugleuning. Vroeger werden je nieren tijdens het rangeren nog weleens door elkaar gehusseld, nu trok de Sprinter haast onmerkbaar op. Het kaartje had ik geprint via de NS...

De klap was enorm, en de ravage aanzienlijk. De stoeptegels op het kop-perron lagen overal, de koffiemachine in de Kiosk lag ondersteboven en van de paal waar de stroomdraden aan hingen was niets meer over dan een stuk verwrongen ijzer. Meester Janssen keek verbijsterd uit het verbrijzelde raam van...

Beiden stonden ze op het perron op hun trein te wachten. Ze keek de ander vol verbazing aan. Het was een mooie jonge vrouw, vrij lang met prachtige ogen. Duidelijk een West-Europees gezicht, dat wel, maar dan die sluier?? Vreemd was het, het hoorde niet vond zij. Even later kwamen ze tegenover...

Je stapt op de trein in Amersfoort. Zonder over te stappen zet je zeven uurtjes later voet op een perron midden in Berlijn. In de Duitse hoofdstad ontkom je niet aan de oorlogsherinneringen. De gedächtniskirche midden op de Kurfürstendamm is aan het oog onttrokken. Wat na de bombardementen...

Spits in de trein. Ik wurm me langs een wielkoffer. Stap over een weekendtas heen. Struikel over een plots uitstekend been, nike geschoeid. Nergens een zitplaats over? Wacht es, die vrouw daar bezet tweeënhalve plaats in haar eentje. Haar koffer tegenover, haar tas naast zich. ‘Mag ik daar...

'Life could be a dream, life could be a dream...'' We zitten in de auto, als ik dit nummer van The Chords hoor: 'Sh boom'. We luisteren naar de playlist van mijn zoon, 15. Hij zit voorin, man zit achter het stuur, ik heb geen rijbewijs en zit als een kind op de achterbank. Ik voel me...

‘Waarom ik niet kwam' wilde Bart weten. Eerst had ik nog interesse geveinsd. Niet dat het mijn ding is die reünies. Maar goed, het zou voor mij de manier zijn om haar nog een keer te zien. Liselore. Bart stuurde me de lijst. Veel oud-klasgenoten hadden de moeite genomen om een verhaaltje erbij...

Vanaf het moment, dat wij naar het mooie schiereiland Goeree-Overflakkee zijn verhuisd, hebben we de gewoonte om zo eens in de zes weken de streekbus naar Rotterdam-Zuidplein te nemen om aldaar in het grote winkelcentrum met dezelfde naam een tijdje rond te neuzen. Gisterochtend zagen we in de niet...

Het staat vast. Het verleden is voorbij. Vandaag is het ‘t heden. En morgen is voor ons verborgen. Vanuit de enige tas die ze bij zich draagt klinkt het bekende geluid van haar mobiele telefoon. Ze is wakker. Klaarwakker. Op het display verschijnt zijn naam. Toch nog wat onzeker drukt ze op...

...had kunnen dromen. Duizenden forenzen dringen op perrons samen voor een plek in een andere trein. Eén alternatief voert over Amersfoort en via Barneveld Ede-Wageningen naar Arnhem. In de trein een gezelligheid waar Linda – Ik hou van Holland – de Mol jaloers op zou worden. Iedereen is druk...