Alle inzendingen over traan

Haar flatje was me niet onbekend gebleven. Ze had er niets van weten te maken. Twee lusteloze, slome vissen zwommen er rond in een kom; een teken van leven. Dat was alles. Was haar daad te voorzien geweest? Alleen de zeventiende verdieping bood haar nog soelaas toen haar val een feit was. Haar...

Ik lag vanochtend in bed, onrustig onduidelijk ongelukkig. Nu, een aantal tranen verder zit ik achter de computer, met mijn oma-nachthemd aan. Het voelt lekker zacht, dit nachthemd. Om het ook nog een beetje warm te houden in deze soms zo koude wereld, heb ik nog een vest aangetrokken, een knoop...

Als alle tranen vergoten zijn, breekt er een nieuw tijdperk aan.

Kenau Alie zat voor het raam in de bijbel te lezen en zei tegen mij: ''Schenk nog een bakkie koffie in, ouwe.'' Ik stond op uit mijn fauteuil en liep naar de keuken. Ik hoorde de koffie pruttelen in de kan, omdat de vlam van het gas iets te hoog stond. Terug in de kamer wilde ik haar kopje...

Vorige week, heb ik toen het, in verband met de morele verplichting tot sociale onthouding, nog verantwoord was een oude kennis opgezocht. Z’n vrouw liet me binnen terwijl hij in de kamer zat naar de laatste beelden van een aflevering van het programma ‘Spoorloos’ te kijken. Het liep net af;...

Het verdriet dat zich schuilgehouden had in duistere, verborgen uithoeken van mijn ziel, geest en gemoed brak los uit de kluisters en het bevrijdde zich en een wilde stroom van tranen baande zich een weg naar buiten, als een tomeloze, onbeteugelde rivier.... Een Cerberus bevindt zich op mijn...

Het is donderdagmorgen. Een dag als elke andere dag. Weer vroeg opstaan, weer de hond uitlaten en weer naar mijn werk. En alweer geen zin om te werken. Toch kruip ik even later met een glimlach achter mijn bureau. Ik werk wat, praat wat met collega's. Het is weer gezellig. We worden bij...

Stil en verlegen zat ik in een uithoek van het terras terwijl mijn tranen vloeiden. Bittere tranen om de gemene kwetsuur, afgevuurd op mijn hart als een projectiel, als een onomkeerbare pijl met uiterst trefzekere uitwerking. Het bittere leed stapelde zich op en het bereikte onvoorziene,...

ik loop naar je toe, ik kus je maar het is niet meer hetzelfde, je bent een ander, een vreemde? je bent niet meer wie je was, ik herken je niet maar, maar herken jij mij nog wel, ik betwijfel het. Wazig kijk je voor je uit, ik slik mijn tranen weg, wat erg om jou zo te zien, degene die mij vroeger...

Mijn verdriet komt en gaat; wast af en aan als het getij dat de kust geselt en streelt. Na de zoveelste ruzie stapelde het leed zich in me op; de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk tekort. De arme, goede...

Mijn verdriet komt en gaat; wast af en aan als het getij dat de kust geselt en streelt.... Na de zoveelste ruzie stapelde mijn leed zich op als een ongewenste Toren van Babel; de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk...

.....en zo herinner ik me degenen die vóór mij leefden; die zozeer geleden hebben en die het leven, als was het een estafettestokje, aan mij doorgaven; degenen van wie ik afstam; van wie de genen krioelen in mijn cellen en bloed; mijn trotse en gevoelige ouders. En zo zeg ik stilletjes voor mij...

Het terras van Café-Restaurant "Anvers" aan de Markt in Tilburg is voorzien van een zwart zonnescherm, van een grandioze overhuiving die men naar believen kan laten stijgen en dalen, al naar gelang de weersomstandigheden en de temperatuur. Ik wachtte die dag, op dat terras, onder dat scherm,...

De flonkering van een diamant is meestal kouder dan de glinstering van een traan.

Daar zit ze. Overdag in de rolstoel. En daar ligt ze. ’s Nachts in haar bed. Soms zit ze ook overdag in haar rolstoel naast haar bed. De verpleging heeft haar daar naar toe gereden omdat ze de andere bewoners in de woonkamer onrustig maakt. Volgens de afdelingsarts gaat haar toestand...

Er ligt een traan op tafel, hij ligt er pas. Biggelde doorzichtig vanuit de hoek van het oog over de wang en pinkte dwars. Bol van wat was sprak hij boekdelen zo druppelend langs het grimas, koerste naakt van verdriet, vloeide op een eigen kompas. Nu ligt hij daar open en bloot zout zonder harnas,...

Ik noemde hem mijn poolvos en hij scheen te luisteren naar die naam. Toen ik eens terugkwam van mijn werk was hij blij en onbekommerd achter mijn fiets aan komen huppelen; blij en onbekommerd staken we over bij de stoplichten, roekeloos en in weerwil van het in dubbele rijen aanstormende verkeer....

Onze vakantie op het eiland Gran Canaria zit er weer op. Nadat ik na thuiskomst vele nieuwe inzendingen van de afgelopen 17 dagen had gelezen, bedacht ik dat ook ik weer een duit in het zakje kon doen. Helaas lijken veel vakantieherinneringen, hoewel ze door een ieder op een verschillende wijze...

Een mondeling in memoriam Hij had haar een tijdlang zijn dichtmoeder genoemd, zij hem haar dichtzoon. Dat hij schreef, ontdekte ze bij toeval. Hij had op de universiteit een kerstverhaal van zijn hand op de balie gelegd. Ook zij griste het weg en sprak hem er na de feestdagen over aan. Hij ...

Van Moskou naar Beijing met de trein, de Trans Mongolië Express, de toeristische variant van de Trans Siberië Express. 7865 kilometer met de trein. Ja, dat leek haar wel wat. Zeven dagen en nachten opgesloten in een coupe van amper twee bij drie, samen met twee wildvreemden. Van bloedhitte naar...

Van het zout gewonnen uit de tranen van mijn lief, wil ik met Pasen een vleugje op mijn ei.

Het is op die desolate, duistere zaterdagavond, kort voor jouw dood, geweest, moeder!, dat we naar die cafetaria gegaan zijn waar mijn tranen vloeiden en stroomden; mijn tranen die je me verbood, die ik me van jou moest ontzeggen..... Waar ben je nu? Zal ik je eens weerzien zoals ik je vaak zo...

Het was in lijn zeven dat ik een mevrouw aantrof met een forse cocker-spaniel op schoot met langs de lieve snuit neerhangende flaporen en een cognackleurige vacht en open bek die een roze tong en een gezond, goed verzorgd gebit liet zien. De hond had zich genesteld op de schoot van mevrouw en ze...

Vaak kwam ik haar tegen tijdens mijn eveneens doelloze, zinloze escapades; ze verwende zich zichzelf vaak met steeds nieuwe cadeautjes, al dan niet aangeschaft in Kringloopwinkels om het overweldigende psychische leed te stelpen..... Zo liet ze me bij onze laatste ontmoeting een glazen brander...

In het Twee Steden Ziekenhuis had ik een inkijkje in de ziekenkamers waarin verschillende patiënten uitgestrekt lagen op de witte bedden met bijpassende hoofdkussens en men beantwoordde mijn blikken eveneens; nieuwsgierig dan wel belangstellend. In de kleine, langwerpige wachtkamer aan het...

Een meisje, met een gezicht nat van tranen en een verbeten, gekwetste trek op haar gezicht. Een jongen, een stuk groter dan zij, hoog boven haar uittorenend, die glimlachend op haar neerkeek. Ze sprong tegen hem op als een schaap tegen een leeuw en haar vuisten beukten op zijn borst. Haar mond...

Het was zonder twijfel een schitterende avond in de Tilburgse Concertzaal op 19 december 2022 toen een formidabel orkest aantrad om oude en nieuwe Kerstliederen ten gehore te brengen. Het orkest, de dirigent en de tenor waren uiterst representatief en hun muziek bereikte ongekende hoogten en zij...

...mij verlaten? We hadden het toch goed samen. Een traan gleed over zijn wang. Hij dacht aan gisteravond toen Joop hem vertelde een einde te maken aan hun verhouding. Gerrie was erg teleurgesteld en de wanhoop nabij. In bed kon hij de slaap niet vatten. De volgende middag ging hij weer naar die bar...

De vriend die ik tenslotte nog vond nu de tijd van mijn leven begint te korten en uitgeput en op begint te raken, was eens, gekleed in zijn slordige en aftandse colbert, aangeschoven aan de tafel van onze redactie. Hij heeft het gezicht van een boxer; stoer en toch lief, met smalle ogen waarmee hij...

Enige tranen Toen ik aan u dacht, schoten mij enige tranen te binnen. Buiten hing een grijs daglicht. De radio stond zachtjes aan. Ik staarde voor mij uit; er viel niet veel te zien, dus zag ik niets. Wel ontdekte ik een gevoel van ontreddering, dat gepaard ging aan een gevoel van...