Alle inzendingen over verdriet

...wat ik wou. Maar wat, wat als ik dit bericht met verdriet lees. Wie weet ben ik alleen, zonder vrouw of kinderen. Een eentonige baan met zo´n wekelijkse hobby, zo´n plek waar ze me liever niet meer hebben omdat ik geen toegevoegde waarde ben. Wat gebeurt er met mij als ik over 30 jaar mijn eigen...

...Dat in tegenstelling tot de berichtgeving hier. Dus reden om dan toch te klagen heb ik eigenlijk niet. Nu, ‘juist ja, wat zeur je dan’? Gewoon, ik word er zo verdrietig van als ik lees dat bepaalde personen weer een nieuwe liefde hebben gevonden, let wel nu zijn/haar ‘echte’...

...snikte dat hij niet naar de bso wilde. Zijn verdriet voelde zo hartverscheurend dat ik op mijn werk aangekomen besloot om hem die dag eerder op te halen. Ruim een uur reizen, zit er tussen hem en mij op werkdagen. Ook mijn moeder doemt op in mijn gedachten. Als het haar maar lukt om zelf te...

...foto is duidelijk te zien hoe wanhopig en verdrietig Jenna momenteel is. Haar vader zorgt voor haar tweeling en Tito kreeg de voogdij. Blijkbaar ook geen goede zet. Dit jaar is Jenna gearresteerd, omdat ze haar assistente Britney M. heeft aangevallen met een iPhone in de vorm van een...

...voor mij. Je staat daar, net als ik. Ik zie verdriet. Ik wil je troosten maar weet soms niet zo goed hoe. Ik zeg dat het niet jou schuld is maar je voelt het anders. Je bent klein, onschuldig maar ik zie een sterke persoonlijkheid. De muur is hoog maar soms kan ik er overheen. Alleen bij jou....

...krachtdadig, moedig en knap van vrouwen, die er op zo'n manier alleen voor komen te staan om hun gezin draaiende te houden, ondanks hun enorme verdriet en een plotseling loodzware krater van eenzaamheid. Ik heb veel respect voor vrouwen als Lies, die zonder wrok het leven weer weten te...

...koopboulevard, voor mij eens brandpunt van rouw, verdriet en afscheid. Onheilspellende gedachten aan een eventueel op handen zijnde grote ingreep dwarrelen door mijn brein..... Ik word verwelkomd op het Chirurgisch Dagcentrum. In een balk met trotse, lichtgevende letters is die benaming...

...beelden worden met het jaar scherper, het verdriet groter’ ,zegt hij met een floers over zijn blauwe ogen. Tijd heelt niets. We vallen stil en zien hoe de kerkklok naar 9 uur kruipt. ‘Komt u maar binnen hoor’, klinkt het monter vanuit de zaak. ‘Wie was er eerst?’ ‘De...

...gescheiden, waardoor hij een teruggetrokken, verdrietig, somber kind werd. Als tiener ontdekte hij rockmuziek, drugs en vandalisme. Hij verliet de school zonder diploma. Hij was chronisch depressief en mentaal instabiel. In 1992 trouwde hij met Courtney Michelle Harrison, in zijn pyjama op...

...in die situatie verzeild te raken, veel emotie, verdriet, drama dat vertroebelt de blik van de klagers. En ach 30 miljoen reserve dat hebben meer huizen hoor.' Een bizarre vertoning die nog lang op het netvlies blijft branden. Gelukkig laat de oude klokkenluider zich de mond niet snoeren....

...moet er zijn. Je moet vreugde kennen, maar ook verdriet. Je moet gelukkig zijn, maar ook weten wat ongeluk is. Nou dat weten we zo langzaamaan wel. je denkt aan de vliegrampen, aan misbruik, aan al die rottige dingen die ons leven zo beïnvloeden dat ze ons uit de slaap houden, tot de geboorte...

...geweest van het drama en het feest, van het verdriet en de vreugde, van het spel en de ernst van die jaren, uitgerekend op dit late tijdstip nu Henny moest opduiken. We wisselden een praatje: "Nee, ik had haar niet herkend, ons uiterlijk veranderde immers zozeer gedurende ons leven; hoe...

...die op straat zwierven. Een vreemd en verdrietig gevoel dat juist hij, die zo begaan was met mensen die met taal bezig waren, zo heftig door een depressie werd getroffen dat hij geen uitweg meer zag. Wim bedankt, je hebt veel mensen via radio en televisie met boeken en poëzie weten...

...zit erbij op de achterbank als een getekende, met een rugzak van angst, pijn en verdriet......

...telefoon vermeld had. Ze leek me getekend door verdriet en neerslachtigheid. De grijsblauwe ogen, diep in de kassen, spraken een niet mis te verstaan verhaal. Het landschap van het om onbekende redenen verwoeste gezicht kon niet meer in vroegere glorie hersteld worden door de dikke laag make-up...

...verbeelden. Wat ik al wel niet aan levenslust en verdriet en zakelijke beslommeringen door me heen heb voelen stromen. Zijn onvervulde dromen, z’n bekommeringen over zaken, over vrouw, kind, en z’n vriendin. Het stroomt allemaal via mijn lichaamssap: letters, cijfers, woorden, zinnen, ja soms...

...mij in een peilloze afgrond zal storten van verdriet, wanhoop en vertwijfeling en nog hecht ik mij tevergeefs als met wankele, ondeugdelijke en weinig betrouwbare spijkers aan het, figuurlijk gesproken, fragiele en nietige hout van onze vriendschap die mij zo dierbaar is en die door de...

...door de troebelen en woelingen, door geluk en verdriet van een lang, voorbij leven dat wij beiden niettemin in verschillende omstandigheden en op geheel verschillende wijze doorgemaakt en ervaren hadden. We keken uit op een sfeervolle foto: een zwart-witte prent van een majestueuze eik voor...

...voor lijden in de wereld. En dan met name het verdriet, dat zij zelf meehelpen veroorzaken. Het is allemaal al eens vaker zo genoteerd. Het helpt uiteraard niets. Want: ‘De meeste mensen deugen’ lijkt inmiddels een cynische titel van een boek. Wie empathie toont, is immers een watje....

...gedachtegang lukt zo uiteraard niet. Extreem verdriet en dood in het Midden-Oosten te midden van gejoel en muzikaal gekrijs, dat palet drong zich aan ons op. Als je er tenminste gevoelig voor was en bereid was de gebeurtenissen te bekijken of te beluisteren. De liedjeswedstrijd was wat mij...

...wij vaak op de beelden in de media zien. Zeer verdrietig wel tegen de achtergrond van verwoeste gebouwen, schreeuwende kinderen, dode kinderen, kapotte huizen en slachtoffers door honger in oorlogsgebieden. De vraag rijst voortdurend wie de uitvoerders zijn die in allerlei uniformen mensen...

...hollen zij alle kanten op. Maar wanneer ik verdrietig ben en loop te huilen, blijven zij vlak naast mij lopen, haast tegen mijn benen aan, af en toe met die schuine kopppies omhoog of zij zeggen willen “wat is er, vertel het maar”. Wat houd ik toch veel van hen en wat geven zij veel...

...deze prijsklasse. In momenten van intens verdriet sta je niet onmiddellijk stil bij allerhande sommen en berekeningen. Je wenst enkel het beste en mooiste om de overledene een waardige uitvaart te bezorgen. Het is pas naderhand, als je de totale optelsom maakt, dat je tot de vaststelling...

...staande te blijven bij het alles overweldigende verdriet. Maar met de jaren waren alle wonden gelukkig geheeld en had de liefde gezegevierd in haar gezin. Met z’n zessen waren ze verder gegaan en hun band was stevig genoeg gebleken om samen de pijn te overwinnen. Ironisch genoeg waren ze er...

...dat je zoals gewoonlijk een oogje in het zeil houdt. Liefje, je bent nu gelukkig want,zoals je zelf altijd zei: '"geen zorgen en verdriet meer daar omhoog want God zelf veegt al je tranen droog" Bedankt voor alles , ik hou van je, liefs van je zusje

...scoren, gaf je op twee-en-vijftig-jarige leeftijd dodelijk vermoeid en intens verdrietig de geest, met aan weerszijden van je sterfbed Ann en Henry, die allebeide huilden als verdrietige kinderen, terwijl jij ze allebeide zegende met de gerimpelde, bevende handen op hun terneergeslagen hoofden....

...lakeien in gouden livreien droegen hem zingend weg, sloegen met karwatsen naar het verdriet en een vrouw huilde'

...publiceerde in 2005 ´Ik heb geen aanleg voor verdriet´, eigen gedichten en tekeningen. Deze expositie toont echter weer Leo Schatz in lijn met vroeger. Kleurrijk vrolijk spottend grillig expressief. Fantastisch. Duidelijk waarom hij de laatste Cobraschilder wordt genoemd. Hij is misschien...

...komt hij achter haar aan? Heeft ze niet genoeg verdriet? Ja dat weet hij wel, maar hij mist haar zo en wil haar nog één maal zien voor hij voorgoed naar het licht moet, alwaar er op hem gewacht wordt door hen die al voor waren gegaan. Maar hij hield zo van haar dat hij nog één maal gedag...

...hadden mijn ouders wel spijt van het verdriet dat ze me hadden aangedaan. In dat geval was er maar één manier om het goed te maken en daar had ik een plannetje voor bedacht: mijn zus was wel eens nieuwsgierig naar wat ik in mijn dagboek schreef. Ik scheurde dus een bladzijde uit het...