Alle inzendingen over verdriet

...houdt) HEKEL IN BED Hekel kruipt bij de verdrietige Mooie Vrouw in bed. Nadat hij zich uitgebreid genesteld heeft fluistert het wezentje: "Het is hier net zo warm als in een theemuts" "Mmmmmm mmm.......", pleegt Mooie Vrouw te kraken. "Ik lig in mijn eigen theemuts." Haar...

...ben.) HEKEL IN BED Hekel kruipt bij de verdrietige Mooie Vrouw in bed. Nadat hij zich uitgebreid genesteld heeft fluistert het wezentje: "Het is hier net zo warm als in een theemuts" "Mmmmmm mmm.......", pleegt Mooie Vrouw te kraken. "Ik lig in mijn eigen theemuts." Haar...

...slechte jager was en geen goede vader zou zijn. Verdrietig ging de ijsvogel op zijn vertrouwde takje zitten en at een tijd niets meer. Hij piekerde er over wat hij verkeerd gedaan had terwijl hij zo zijn best deed. Het werd winter en hij was ziek en betreurde het dat hij geen zwemvliezen...

... Zij zijn altijd bereid mij te voeden met verdriet of plezier. Ik hou van ze voor nu en later". Voor mij kan het niet aardiger gezegd. Je proeft de genegenheid en de vriendschap. Waarom ben ik er dan zoveel kwijt geraakt in de loop van de jaren? Ik weet het niet. Uitgeleend en nooit...

...apotheose, maar ook doordat het een verdrietig afscheid zal worden van de hoofdpersonen die we meer dan 600 bladzijden lang van dag tot dag hebben gevolgd. Doordat ik het boek per hoofdstuk aan mijn geliefde heb voorgelezen, hebben we het woord voor woord geproefd en geconsumeerd....

...van 11-9-2001, samen met de Amerikanen. Zonder verzoening komt de mensheid niet verder. Maar eerst is berouw nodig bij degenen die het verdriet veroorzaakten. Want waar berouw oprecht wordt beleden, is – hoe moeilijk ook - vergeving en dus verzoening mogelijk.

...blijft het mooie je bij maar ook het verdriet en berust je in je levensloop. Dit is wat ik geleerd heb maar ook ik kan het wel eens niet zien zitten hoor. Geduld moet je hebben maar ook energie en sommige dingen zijn gewoon ellendig maar er komt ook weer een nieuw begin in je leven...

...het hoofd. ‘Nee, ik bedoel grief. Engels. Verdriet. Ook wel Gerda’s grief geheten.’ Gerda. Mijn gastvrouw. ‘Oh. Nee, het gaat meer om plaatselijk niveau.’ ‘Mooi. Koffie?’ ‘Graag.’ Ze liep het huis in en kwam met een beker koffie terug. ‘Alsjeblieft. We zijn niet zo van...

...weer terug, dat maakt mij nu al zo bitter en verdrietig. Aan de andere kant heeft zij alles wat ze kon gegeven en moeten we daar ongelofelijk dankbaar voor zijn en dat ben ik ook, begrijp me goed, maar het is altijd een hartverscheurende beweging, wanneer je meest geliefde politicus de laan...

Ik heb mijn verdriet gedeeld bij vrienden en zij hebben mij gesteund, ze vonden het allemaal heel wreed wat mij is overkomen, ik ben nu vooral heel moe van alles wat er met me is gebeurd, kan veel nog niet echt plaatsen, maar ben er wel achter dat mijn geliefde Mirjam in wezen net als mij is, dat...

...maar instorten en onze vriendschap daarbij! Vriendschap drijft je naar verbittering, maakt je langzaam maar zeker gek van verdriet en ontgoocheling. Maakt dat je alle wegen tot vriendschap afsluit, torpedeert, vergrendelt.

...Hoe ziet dat eruit? Zit hij? Ligt hij? Is hij verdrietig of blij? En vooral, weet hij wat hij moet doen? Een machine wil niets. Het grote voordeel van een machine is dat je hem aan kan zetten, wanneer je maar wil en dat hij het dan doet en je kunt hem ook weer uitzetten en dan stopt hij. Dus...

...aanhangsel en het broodstrooisel zich ongecontroleerd verspreidt over aanrecht of ontbijttafel behalve over het gesmeerde bammetje. Ik kan daar heel erg onredelijk en verdrietig van worden. Net als van verpakkingen met 10 kleine schroefjes waar je een betonschaar voor nodig hebt om er het...

...het licht. Kom naderbij. De tijd is rijp, de nacht zal spoedig wijken. Gesp je vleugels om, pak je pen en schrijf. De dag breekt aan. Pijn en verdriet zullen niet meer zijn op aarde, alleen nog kinderen die dansen en spelen in het Licht. Sta op, nog even en het is zover. De hemel wenkt.

...verbrak plotseling deze conventie en het verdriet en de eenzaamheid braken uit haar los als lava uit een vulkaan waarvan men geen werking meer vermoedde. We stapten gelijktijdig uit en in de Emmapassage, te midden van het koopgrage publiek en de luxe etalages en onder de verlichting die...

...ben ziek van de liefdeloosheid Of van verdriet of Van een destructief verlangen om de destructie zelf te vernietigen. Ziekte is oxidatie van iets wat al een onnatuurlijke loop neemt. Heb ik een bewuste destructieve daad nodig om het destructieve wat mij teistert te...

...gun ze hun illusies. Kritiek brengt mij geen verdriet noch schade, maar wel winst. Tegenwoordig zijn de mensen best in staat om zelf hun oordeel te vormen. Voor mij mogen die zielenpoten zich uiten. Ik neem alleen maar de moeite om dit allemaal op te schrijven om te voorkomen dat een...

...moest dienen voor het nameloze en onvoorstelbare verdriet van de ouderdom, voor de troosteloosheid en grenzeloze wanhoop van de eenzaamheid, in het licht van de naderende dood. Als ik naar buiten stapte uit de desolate vergaarbak van wanhoop die het tehuis vormde, ontsloot zich een wereld voor...

...van de enorme eenzaamheid, van de pijn en het verdriet zou kunnen dempen, maar op een milde zomerdag ging ik op weg met mijn geschenk, verpakt in cadeaupapier, om haar, die ik min of meer als een moeder was gaan beschouwen, de meeuw te brengen. Wellicht was het beeldje in feite een prullig en...

...ligt. Het wonder gebeurde. Vanmorgen zat ik verdrietig te ontbijten toen plotseling de ekster tegen het raam tikte met mijn horloge tussen zijn snavel. Een hevig gevoel van blijdschap ging door mij heen. Ik opende de tuindeur en hij kwam binnen en hij liet het horloge voorzichtig op de...

...en dacht: dat wordt nooit meer goed tussen ons. Verdrietig als hij nog was ging hij in de middag wandelen in het park, dichtbij zijn huis. Het was lekker warm weer en na een poosje liep hij een helling op en nam plaats op een bank. Even later zag hij een knappe slanke jongeman, een kleurling...

...de overledene, met de diepe tekenen van rouw en verdriet op haar gezicht zou ondersteund worden door haar zoon; de trouwe en manhaftige zoon. Vol respect zouden de aanwezigen langs de kist schuifelen en nog een laatste afscheidsgroet brengen. De kist zou bijgezet worden in het geopende graf...

...En met diepgaande ontroering en ongestelpt verdriet en treurnis vraag ik me af; waar is mijn ziel verloren gegaan, waar is ze verdwaald in het woud van de wereld, in haar wonderlijke verwarring? Mijn jeugdjaren, mijn kinderspel liggen als het ware bedolven onder aardlagen als wonderlijke,...

...verbrak plotseling deze conventie en het verdriet en de eenzaamheid braken uit haar los als lava uit een vulkaan waarvan men geen werking meer vermoedde We stapten gelijktijdig uit en in de Emmapassage, te midden van het koopgrage publiek en de luxe etalages en onder de verlichting die...

...van de enorme eenzaamheid, van de pijn en het verdriet zou kunnen dempen, maar op een milde zomerdag ging ik op weg met mijn geschenk, verpakt in cadeaupapier, om haar, die ik min of meer als een moeder was gaan beschouwen, de meeuw te brengen. Wellicht was het beeldje in feite een prullig...

...gezegde ‘hoe groter de liefde, hoe dieper het verdriet’. Het zelfverwijt neemt eerder toe dan af. De tijd zou alle wonden moeten helen, maar mijn pijn vervaagt niet, bijna zes jaar na dato. Degene die niet alles doet wat hij kan, heeft te laat berouw. Maar haar snel verslechterende fysieke...

...het tegen de tegeltjes op de vloer. Voel zijn verdriet door mijn hele lijf. Hij kwam iedere avond eten. Zegt dat hij iedere dag wel kan huilen. Dat hij er nooit overheen komt. Is er iets erger dan je kind overleven? Samen met zijn vrouw probeert hij troost te vinden in het geloof. Weet dat hij...

...verbrak plotseling deze conventie en het verdriet en de eenzaamheid braken uit haar los als lava uit een vulkaan waarvan men geen werking meer vermoedde. We stapten gelijktijdig uit en in de Emmapassage, te midden van het koopgrage publiek en de luxe etalages en onder de verlichting die...

...lang-vergeten jaar 1956, van de jongen die de mateloze en glorieuze verwachtingen van zijn ouders niet in het minst waar heeft kunnen maken. Hij werd hen tot levenslang verdriet en ongelukkig stemmende zorg en obsessie; hij is mijn arme, verloren, verdoemde, verdwaasde broer, die nooit sterk,...

...zucht van weemoed en de ingehouden adem van het verdriet bij mooie of pijnlijke herinneringen lees je niet tussen de regels door. Ze laten zich niet vatten in inkt. Bijna waan ik me in een van de fel verlichte kamers wanneer ik door de bel die aankondigt dat de metro er aan komt weer naar het...