dag, dag lieve broer.....
Gisterenochtend zag ik je nog op de Skype, het kleine groene telefoontje gaf aan dat je on-line was. Ik weet nog dat ik dacht "zó, die is vroeg", het tijdsverschil met Curaçao in aanmerking nemend. Maar ja, je zei die dag ervoor nog dat je om 05.00 s'morgens al opstond vanwege je nieuwe eigen zaak. Ik besloot je niet te storen want als je me wilde spreken klikte je me vanzelf wel aan zoals de, vast duizende, keren daarvóór.Achteraf was je inderdaad druk, bezig met het verzenden van de e-mails naar Herman, je vriend, je mentor op Curaçao,de man die ervoor moest zorgen dat je gevonden werd en je zaken daar moet afhandelen. Martie, met wie moet ik nú de wéét-je-nogs delen?
We hebben samen nachten lang doorgebracht met gesprekken, weet je nog? Toen je na je eerste term terugkwam uit Curaçao,verdrietig omdat je huwelijk vast was gelopen en je "je meiden"niet meer zo vaak zou zien. Domweg omdat de afstand naar Zwolle zo groot was. Je kwam bij ons wonen want Wimmie en ik vonden dat je een "thuis" moest hebben en niet ergens op een kamer of bij de kazerne rond moest hangen. We hebben er zo met elkaar het beste van gemaakt, vreselijk gelachen, veel samen gedaan, de kinderen hun vakantie's gevierd we werden écht een gezin. We mochten zien hoe je opbloeide en weer zin kreeg in het leven en uiteindelijk na 3 1/2 jaar je nieuwe liefde vond. En nóóit is er in die tijd een verkeerd woord gevallen.
We hebben zware tijden met elkaar gehad toen Wimmie de eerste keer zo ziek was dat we dachten dat hij dood ging, wéét je nog? En jij was mijn steun en toeverlaat al die maanden dat hij in het ziekenhuis was maar vooral in die twee jaren erna, toen het met ons zo slecht ging. Ik kon je altijd bellen, al was het midden in de nacht. Dan stapte je in de auto en kwam. Klusjes die gedaan moesten worden, daar kwam jij voor. Met een DeWalt uiteraard, want beter gereedschap was er niet. En dan moest je je hoofd schudden en lachen om ons klungelwerk
We waren zó "4 handen op één buik" Mart. En dat bleven we ook toen je verhuisde naar Dushi Korsau.
We bleven goed contact houden en er waren zware tijden toen een groot deel van ons leven werd opgeslokt door de ziekte van "tante Ietepietje" die Alzheimer kreeg en met ome Isaac met hun ziel onder de arm liepen. Na haar overlijden ben ik met Greet voor het éérst naar jou toegekomen weet je nog? Een fantastische tijd waarin je met Jacqueline alles uit de kast trok om ons een goeie tijd te bieden'
Later kwam ik vaker, je stond dan altijd met die rode koelbox, gevuld met ijsblokjesbuiten bij Hato Aeroport op mij te wachten met een drankje en een toastje met wat lekkers. Je genoot ervan als de mensen bijna hun nek verrekte in hun verbazing.
Samen hebben we ons ook weer door die zwarte tijd rond het overlijden van Wim en moeder geworsteld. Met onze kinderen en de kleinkinderen. Met die goocheltruukjes waar ze zo gek op waren. Dat éi, wéét je nog? Ze hebben het er nóg over. Ik ging met jou mee naar Curaçao en samen en met Jacqueline kon jij er voor zorgen dat de ergste wonden konden genezen.
Ik vind het verschrikkelijk dat ik er nu niet genoeg kon zijn voor je. Je vasthouden en troosten en geruststellen. We hebben onze bijna dagelijkse gesprekjes gehad en ik wist hoe jij worstelde met heel veel dingen. Maar we sloten altijd positief af en dan zei je "hé zus, doe je de groeten aan Dieter?" met opzet zijn naam verbasterend. En je deelde in mijn vreugde over hem. En was trots op je zussie. Maar Martie, ik heb nóóit kunnen bevroeden hoé eenzaam je moet zijn geweest. Zó eenzaam dat je besloot om vrijwillig naar je Schepper te gaan. Daarin was je rotsvast.
En nu moeten wij elkaar loslaten lieve broer, jij gaat het ene pad op en ik het andere. Ik zal je missen maar draag je voor altijd diep in mijn hart zodat je toch dicht bij mij bent. En ik weet dat je zoals gewoonlijk een oogje in het zeil houdt. Liefje, je bent nu gelukkig want,zoals je zelf altijd zei:
'"geen zorgen en verdriet meer daar omhoog
want God zelf veegt al je tranen droog"
Bedankt voor alles , ik hou van je, liefs van je zusje
gmail.comGeplaatst in de categorie: overlijden
broer
228
Geef je reactie op deze inzending: