Alle inzendingen over wateren

Micheal Moore staat bekend als een zeer linkse documentairemaker. De steeds oudere man loopt wat krom gebogen parlementsgebouwen en fabrieken binnen en stelt superscherpe vragen, en weet door handig te snijden de meest abjecte politici de meest abjecte uitspraken te laten doen. Hij overschrijdt...

Raman is mijn naam. Mijn lot is bij mijn geboorte bepaald. Ik ben op deze wereld gekomen om een hoger plan te dienen. Wanneer ik rondloop met mijn honden Sol en Luna voel ik de ogen van de mensen naar me staren. Of het mijn houding of uiterlijk is, dat weet ik niet, maar ze kijken. Alsof ze een...

Enkele jaren geleden schreef ik dat de wc’s in het Martiniziekenhuis stonken. Dat was toen ook waar. Ik nam destijds aan dat het aan de drastische bezuinigingen op de gezondheidszorg lag. We hadden net een VVD-CDA kabinet dat gedoogd werd door de PVV, maar ik zeg niet dat het daar aan lag. Nu...

Drie trotse vlaggen zijn naast elkaar geplant op het dak van ons nieuwe stadhuis en een ervan is zelfs de LHBTi-vlag en grote letters op de gevel geven de naam weer van mijn geboortestad: "Tilburg" Eens mocht ik de verbouwing en renovatie van het monumentale pand "van binnenuit" aanschouwen:...

Ze onthouden wat je ze belooft, maar om een beker vast te houden, glijdt langs ze heen. Een complexe wereld en tegelijk zo simpel dat ik mij erin thuis voel. Hier is geen ruimte voor verwachtingen; denk maar niet dat je morgen weer net zo ontroerend begroet wordt als vandaag en wat nou...

''Weet je waar ik zin in heb, Josje? In een strandwandeling.'' ''Toch geen gek idee manlief om er eens op uit te trekken. Een strandwandeling lijkt mij wel leuk. Het weer is goed en er staat veel wind, dus kunnen we heerlijk uitwaaien. Ik ga mijn schoenen aantrekken.'' Ze dronken nog een...

(voor Léon Deubel (1879 - 1913)) Je bent geboren op 22 maart 1879 in Belfort, in de Vogezen, waar de dichter Louis-Gabriel-Charles Vicaire (1848 - 1900) ook geboren is. Vicaire was bevriend met de dichter/hoofdredacteur van de krant 'Le Petit Journal' Henri Beauclair. Je was een arme...

...van senioren op een nog winterse dag in maart de wateren van de Biesbosch te bevaren? In de jachthaven wachten de vele pleziervaartuigen die daar aangemeerd liggen op ons en een ijskoude, helse wind en sneeuwvlagen begroeten ons nog in maart. We zijn aan boord gegaan van De Zilvermeeuw....

De commissie "stiekem" buigt zich over het "lek" binnen de gelederen. Is toch te hopen dat het "lek" boven water komt, zonder te verzuipen dan.

Dicht bij mijn huisje is een meer. Een baggerschuit lag aan de kant en ik kreeg het idee daarop een stoeltje neer te zetten en te gaan vissen. Verstand van vissen is bij mij minimaal, dus geen dure werphengel, maar een gewone eenvoudige hengel en aan het haakje een stukje deeg. Een regenbui was net...

De draak wist het. Maar ze keek wel link uit om het te laten merken. Af en toe liep ze naar het dichtstbijzijnde meertje, ging aan de oever staan en keek naar haar spiegelbeeld. Elke keer weer zag ze tot haar verbazing de beeltenis van een schaap op het wateroppervlak verschijnen. Alleen als ze...

Ze was gekomen met een rollator. Hssr grijze, onverzorgde haar hing tot op haar schouders. Ze had een leven lang schoongemaakt, gekookt, gewassen en aardappels geschild, maar de creatief therapeute wilde haar nu leren schilderen. Zonder enig zelfvertrouwen, aarzelend en stuntelig, hanteerde...

Het was niet verwonderlijk dat ik als jonge vrouw van 19 jaar de zware, langwerpige kano's van glimmend, glanzend, bruin hout niet uit het botenhuis kon slepen en tillen om ze op het kabbelende, onstuimige, zwarte water van het Wilhelminakanaal neer te laten, maar voor mijn medestudent Bartho was...

Het joch was op zwemles, logisch want dat is nou eenmaal heel verstandig en noodzakelijk in ons land waar nogal wat kinderen het soms niet overleven als ze te water gaan. Maar dit snel overslaand moet ik toch een wel heel bizar verhaal kwijt. Het joch op zwemles en nou weet ik: het ene kind is...

Het was verschrikkelijk. Op 1 februari 1953 was ik met verlof thuis. Ik was dienstplichtig soldaat ingedeeld bij de Luchtdoelartillerie en gelegerd in Arnhem, en woonde nog bij mijn ouders in Amsterdam. Op die dag raasde een hevige storm uit het noordwesten over ons land. Het zeewater was tot grote...

Haar jurk zwaaide heen en weer, trachtend het ritme van de wind in acht te houden. Terwijl schoonheid naar de oppervlakte dreef, liep ze in al haar onschuld, over de veel te zoet ruikende bloemenzee. Voorheen dacht men dat slechts een god over water kon lopen, maar dat idee werd verworpen na het...

Laatst was ik verkouden samen met keelpijn en hoesten. Bij de drogist zag ik veel middelen in flesjes en verpakking daartegen en ik vond ze duur. Ik herinner mij, dat mijn moeder mij een zout dropje gaf wanneer ik keelpijn had en mijn borst werd ingesmeerd met Dampo en het hielp. Onlangs las ik...

Wat water geven met planten doet, doet waardering schenken met mensen. Het is het geheime ingrediënt dat relaties en vriendschappen tot bloei doet komen.

Het Bijbelfragment waarin verteld wordt dat Jezus over het water liep, is het resultaat van een verkeerde vertaling van het Griekse voorzetsel, dat in dit geval met 'langs' vertaald had moeten worden.

Kijk mijn dochter,zei ze tussen de takken wat daar schijnt? Het is de maan en daarop zit gehurkt een mannetje die met zeep en water bellen blaast. Dat mannetje is waanzinnig en zit daarom overdag in een betonnen hokje opgesloten.Waar hij nooit uitkomt,ha,ha,ha,ha. In de avond wordt hij op de...

Een troosteloze zondag met een stormachtige zaterdag er voorafgaand, een vrijdag die- een klein zesje verdiende en dat: terwijl het winter is, nog steeds! Zelden zaten we in een weekend zo ontzettend met de voeten in het water, stonden de bomen ( die de storm overleefden dan ) eveneens met wortels...

Eindelijk is het zover, de caravan mag van stal. Nederland vertrekt! De fietsen achterop, de DVD speler hangt, mobieltjes bij de hand, geef de kinderen nog hun koptelefoon op. De oplader mee, laptopje op schoot, zakje snoep, builtje chips, flesje cola, de DS en we moeten ook nog eten voor de...

In het bad van kleuren als de beelden in mijn droom, samen zwemmen als een vis in het water. Dat is een wereld op zichzelf ver weg van de mijne en dan toch zo dichtbij en dan ademloos staren naar het doek, van alle schroom bevrijd! Laat deze gevangenis,ga mee, met de stroom, tegen de stroom, met...

Wat komt er een ongekende hoeveelheid vocht tevoorschijn, het is absurd en raar tegelijk! Water loopt waar het normalter alleen maar loopt vermits er moeite wordt voor gedaan, dan bedoel ik: tijdens het snijden van uien bijvoorbeeld of bij: intense droefheid een gigantische huilbui! Dat is...

Op mijn inmiddels gebruikelijke wandeling passeerde ik de zwarte betonnen kolos die men in de volksmond aanduidt met de benaming "de doodskist", het gebouw met de vele ramen en labyrintische gangenstelsels dat eens het brandpunt vormde van mijn tot ongeluk en wanhoop voerende "administratieve...

Vissen is als het lezen van een goed boek. Je vangt het gedachtengoed uit het water en je geeft je wens weer aan de vader terug. De vis is tenslotte de moeder van de mens.

Op de bodem van de zee kroop een grote kreeft voort. "Deze wereld van groenige schemer bevalt me toch niet zo," dacht het schaaldier. "Van de oude schelvissen heb ik gehoord dat in het Oosten meer licht glanst." Zo snel als hij kon, ging Hubert de genoemde windrichting tegemoet. De zeebodem...

Ondanks de extreem harde wind die er nu al bijna twee weken staat, is de temperatuur hier, op Fuerte Venture, overdags en ‘s nachts heerlijk. Dus wat doen we overdags? We trekken meestal tussen elf en twaalf uur naar het strand om te genieten van datgene, waarmee we in eigen land nogal eens...

Toen Wouter een wandeling maakte en weer bijna thuis was werd hij aangesproken door Sonja, een vriendelijke jonge buurvrouw verderop in de straat. Ze zei: ''Hallo Wouter, weet je het al? ''Wat dan?'' ''Achter in de straat is een gezin komen wonen met zes kinderen, asocialen zijn het. Van...

De boot genaamd 'Beryl' heeft wind mee maar vaart traag als een slak. Vanaf de andere kant echter snijdt 'Schotsman' snel en messcherp door het water ondanks de volle tegenwind. Met een ruk waait mijn capuchon af. Het water in de rivier staat hoog, ik zie kolkende grijze golven. De uiterwaarden...