Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Door het Marne-water wreed gestikt

(voor Léon Deubel (1879 - 1913))

Je bent geboren op 22 maart 1879 in Belfort, in de Vogezen, waar de dichter Louis-Gabriel-Charles Vicaire (1848 - 1900) ook geboren is. Vicaire was bevriend met de dichter/hoofdredacteur van de krant 'Le Petit Journal' Henri Beauclair. Je was een arme kluizenaar, excentriek en ongeschikt voor het sociale leven. Je wilde de esthetische principes van Stéphane Mallarmé vastleggen en je verspreidde de symbolistische stroming. Na jouw bachelor opleiding was je van april tot oktober 1897 een leraar in Pontarlier. In november 1897 werd je benoemd tot lid van het College Louis Pasteur d'Arbois. In 1898 publiceerde de romancier/essayist/historicus Hector Franciscus Joannes Maria Fleischmann (1882 - 1913), geboren te Sint-Niklaas, jouw eerste dichtbundels 'Six Élégies d'un jeune homme mélancholique' en 'Cantilènes sentimentalis'. Hector was vrijmetselaar aan de Victor Hugo Loge in Parijs en hij was o.a. de hoofdredacteur van de krant 'L'Evénement'.

In april 1899 werd jij leraar aan het College van Saint-Pol-sur-Ternoise, waar de situatie veel moeilijker was. In 1899 verscheen 'La Chanson balbutiante. Éveils. Sollicitudes, la Chanson du pauvre Gaspard'. Jouw financiële toestand verergerde en op 11 februari 1900 was je met een vriend in Boulogne-sur-Mer, toen je de aankondiging van jouw ontslag kreeg. De ellende begon en op 1 maart 1900 arriveerde je in Parijs. Je schreef: 'Ik struinde 48 uur op straat rond, terwijl ik alleen een sinaasappelschil at' en 'Ik loop de hele nacht door, zodat ik niet word opgepakt en 's ochtends slaap ik tussen twee zuilengalerijen in het Louvre.'. Je had geen brood en kleren en de mannen verjoegen jou. Je had het koud en je had honger. In november 1901 richtte jij samen met Hector 'La Revue verlainienne' op, een tijdschrift over kunst, esthetiek en Verlainiaanse vroomheid. Het bleef bij drie nummers. In 1901 verscheen 'Le Chant des Routes et des Déroutes' en in 1902 het gedicht 'À la Gloire de Paul Verlaine', wat jij op 12 januari 1902 bij Paul's graf hebt voorgedragen.

Jij kreeg hulp van een vaderlijke oom, die een grote kruideniershandel had. Zo overbrugde je de tijd tot jouw militaire dienstplicht, die jij drie jaar lang in Nancy vervulde. Je ontving een erfenis van 12.000 franc. In 1903 verscheen 'Sonnets intérieurs'. Na jouw militaire dienstplicht reisde jij naar Italië, naar Venetië, Florence, Pisa en Fiesole. Het zonlicht transformeerde jou. Eind 1903 verbleef je bij jouw beste en trouwe vriend Louis Pergaud, een schrijver, die met 'De Goupil à Margot' de Prix Goncourt 1910 won. Jij hielp hem met zijn eerste dichtbundel 'L'Aube', wat in april 1904 verscheen. In 1904 verschenen jouw 'Vers la vie' en 'Sonnets d'Italie'. In 1905 verschenen 'La Lumière natale' en 'Poésies'.

Louis Pergaud was met de lerares Marthe Caffot getrouwd. In 1907 verliet hij Marthe voor zijn minnares Delphine Duboz. In juli 1910 trouwde hij met Delphine. Jouw geld raakte op, maar je kreeg een vaste baan als secretaris bij de Rénovation Esthétique. De Rénovation Esthétique kreeg een andere directeur en jij werd meteen ontslagen. Jij werd enige tijd de secretaris van Persky, een rijke patroon, die in Zwitserland woonde en voor wie jij de werken van Russische schrijvers vertaalde. Op 4 februari 1913 overleed jouw eerste uitgever Hector Fleischmann. Hij werd 30 jaar.

Op 12 juni 1913 heb jij in Maisons-Alfort zelfdoding gepleegd door jezelf in de Marne te verdrinken. Jouw ontzielde lichaam werd op diezelfde dag door zeelieden gevonden. Een matroos vond zes centen in jouw zakken. Daarvoor had je al jouw manuscripten verbrand. De mooie woorden hadden je niets dan honger en armoede gebracht. Je werd 34 jaar en je bent in de Cimetière parisien de Bagneux begraven. In 1913 verscheen postuum jouw dichtbundel 'Régner, poémes', met een indrukwekkende introductie van jouw allerbeste vriend Louis Pergaud. Louis overleed op 8 april 1915 in een Duits noodhospitaal in Fresnes-en-Woëvre, doorzeefd met kogels van zijn eigen Franse leger. Hij werd 33 jaar.

In jouw huis in Belfort bij het plein Lechten zit nou het Museum voor Moderne Kunst. De beeldhouwer Philippe Besnard, een leerling van Henri Bouchard, maakte in Les squares de Belfort een waardig monument voor jou. Philippe was getrouwd met de beeldhouwster Germaine Desgranges, een leerlinge van Antoine Bourdelle.

Schrijver: Joanan Rutgers, 24 februari 2020


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)