Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Waarom is het water van de zee zout?

''Weet je waar ik zin in heb, Josje? In een strandwandeling.''
''Toch geen gek idee manlief om er eens op uit te trekken. Een strandwandeling lijkt mij wel leuk. Het weer is goed en er staat veel wind, dus kunnen we heerlijk uitwaaien. Ik ga mijn schoenen aantrekken.''
Ze dronken nog een kopje koffie en maakten zich daarna gereed om op te stappen. Met de bus zouden ze naar het strand gaan.

Piet stond al buiten toen zijn vrouw nog bezig was de deur af te sluiten.
Op dat moment kwam buurvrouw Carla naar buiten.
''Hallo buurman, gaan jullie uit?''
''Ja, we gaan naar het strand een flinke wandeling maken en de meeuwen stukjes brood voeren.''
''Och wat leuk buurman, mag ik met jullie mee. Ik verveel me zo alleen hier na mijn scheiding. De muren komen op mij af.''
Josje, een rondborstige vrouw van dertig jaar kwam ook aangelopen en hoorde, dat zij graag mee wilde naar het strand.

''Natuurlijk lieve schat, mag je mee, maar dan moet je wel beloven, dat je mijn man lieflijk aanhaalt in de bus.''
''Dat weet je toch lieve buurvrouw, daar ben ik toch nooit te beroerd voor.''
''We moeten opschieten, want de bus vertrekt over een kwartier'', zei Piet.
Ze waren net op tijd bij de bus. Alleen de achterbank was nog vrij, genoeg plaats voor de slanke Carla en het echtpaar.

''Ik vind het hartstikke lief van jullie, dat ik mee mag. Ze sloeg haar arm om Piet zijn nek en kriebelde hem achter zijn oor. Er ging een rilling door hem heen en riep vrij luid:
''Hou op buurvrouw, daar kan ik niet tegen.''
Josje keek ook en genoot, dat haar man werd aangehaald door zijn buurvrouw. Dat moeten meer vrouwen leuk vinden, dacht ze. Een man heeft dat nodig, ze hebben het toch al zo zwaar.

''Doe ik het goed buurvrouw?'', toen ze bij haar buurman op zijn schoot ging zitten en hem kusjes in zijn nek gaf.
''Heel goed Carla, ga door, hij heeft het nodig, de stakker. Hij komt toch al zo veel te kort.''
Ze bedoelde eigenlijk, zichzelf.
Passagiers in de bus keken al om. Vooral de vrouwen keken boos naar hun en maakten opmerkingen die er niet om logen. Een oudere man die voor Piet zat zei:

''Ik wou, dat mij zoiets overkwam. Ik word nooit aangehaald.''
Zijn vrouw naast hem:
''Bek houwen ouwe. Drie maanden geleden heb je nog seks met me gehad, dus niet klagen, begrepen.''
''Ja vrouw'', zei hij.

Toen Carla de mannen in de bus voorstelde niet hun eigen vrouw te kussen, maar een ander, begonnen ze te klappen en deden wat van hen gevraagd werd. Meteen volgde er een matpartij, want hun vrouwen namen dat niet. Toen een AOW-er, die pruimtabak in zijn mond had, een jonge vrouw wilde kussen, kreeg hij gelijk een stomp van haar op zijn neus. Het werd de chauffeur te gek en zette de bus aan de kant. De oude man kreeg eerste hulp van hem. Door de microfoon zei hij:

''Waar zijn jullie mee bezig met dat idiote gedoe. Laten jullie je toch niet opjutten door dat mokkel op de achterste bank, die flikt dat steeds.''
Hij richtte zich speciaal tot haar en zei:
''Dit moet beslist de laatste keer zijn, anders neem ik u niet meer mee. Het moet nou maar eens afgelopen zijn. Ieder keer als u in de bus zit heb ik een hoop gelazer, begrepen.''


Carla hield zich verder rustig en ging weer tussen haar buurtjes zitten.
Met z'n drieën namen ze een rustig pad dwars door de mooie duinen en kwamen spoedig op het brede strand. Kennelijk was het eb. Een harde zuidwesten wind deed hoge golven met schuimkoppen het strand oprollen, zodat de wandelaars gedwongen werden opzij te springen om niet nat te worden.

''Heerlijk hé, je proeft gewoon het zout van de zee op je lippen'', zei Piet.
''Zeg buurman, waarom is het zeewater eigenlijk zout?''
''Zal ik je vertellen lieve schat van me.''
Mien keek tevreden naar haar man, dat mocht ze graag horen, dat hij dat zei.
''Ik heb een keer gelezen, dat als er geen regen meer zou vallen en de zeeën opdroogden, dan zou er genoeg zout overblijven om alle werelddelen te bedekken met een laag van 150 meter dikte. Normaal heeft onze Noordzee een zoutgehalte van ongeveer vier procent, maar de Dode zee, de zoutste van de wereld, heeft een zoutgehalte van vijfentwintig procent.

Een zwemmer zou daar nooit kopje onder gaan, omdat zout water een veel groter soortelijk gewicht heeft dan het lichaam van de zwemmer. De zeeën komen aan hun zout doordat het opgelost wordt in hun beddingen. Hoe meer verdamping van de zee plaatsvindt hoe hoger het zoutgehalte.''
''Weer wat geleerd'', zeiden de vrouwen.

Toen ze een flinke wandeling hadden gemaakt trakteerde Carla op koffie en gebak in een strandtent. Inmiddels was het al laat geworden en gingen ze weer naar huis.
''Mag ik je weer in de bus knuffelen buurman?'', vroeg Carla.
''Natuurlijk mag dat, graag zelfs'', zei Josje.
''Geen sprake van, we blijven rustig. Jullie naast elkaar en ik op een andere zitplaats. Ik wil geen gedonder meer'', zei hij.

Eenmaal thuis haalde Piet bami bij de chinees en genoten ze van de maaltijd en het bier.
''Breng jij Carla even naar huis schat, kan je nog even met haar knuffelen.''
Carla keek verheugd.
''Doe ik, tot straks.''

Schrijver: kees niesse, 7 augustus 2014


Geplaatst in de categorie: humor

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)