Na een zout dropje een biertje drinken
Laatst was ik verkouden samen met keelpijn en hoesten. Bij de drogist zag ik veel middelen in flesjes en verpakking daartegen en ik vond ze duur. Ik herinner mij, dat mijn moeder mij een zout dropje gaf wanneer ik keelpijn had en mijn borst werd ingesmeerd met Dampo en het hielp. Onlangs las ik in de krant, dat in Nederland veel drop wordt gegeten en dat buitenlanders hier op vakantie drop ook lekker vinden en een paar zakjes meenemen naar huis.
Graag wil ik alles weten en vroeg mij af hoe maken ze eigenlijk drop. In warme landen groeien zoethoutstruiken. Als kind zijnde ging ik vaak naar een snoepwinkel en kocht voor één cent zoethout, daar kon je een hele tijd op kauwen en het was nog lekker ook. Onder de zoethoutstruiken zitten wortels, die gedroogd worden, daarna gemalen en in water gezeefd en wat overblijft is een product waar drop van wordt gemaakt.
Je hebt dus zoute drop, suikervrije drop, veterdrop en nog veel meer soorten. Veel zoute drop eten is niet gezond, want daar kan je hoge bloeddruk van krijgen. Engelse drop is ook heel lekker. Nu ik 86 ben neem ik nog steeds een zout dropje en daarna een glas pils, heerlijk is dat na de zoute smaak in je mond. Bier bestaat al heel lang, in de verre oudheid werd al bier gedronken. De vroegere Germanen in ons land dronken naast water ook bier. Ik weet niet hoe ze het toen maakte, zal wel met graan geweest zijn, maar tegenwoordig wordt bier gemaakt van gerst, schoon water, hop en gist
Gerst wordt bewerkt in water en frisse lucht er doorheen, daarna wordt het gedroogd met hete lucht, vervolgens gaat de gerst in kookketels en wordt voor een betere smaal hop toe gevoegd. De Romeinen vonden het bier drinken in de noordelijke landen van Europa onbeschaafd, wijn vonden ze beschaafder. Ik vind ze allebei lekker, maar met mate. Proost.
Geplaatst in de categorie: drank