Dagcolumn

In een grijs verleden werd ik opgeroepen voor mijn ‘eerste oefening’ (zie mijn column van 13 april 2007). Die oefening bleek dus in werkelijkheid de militaire dienstplicht te zijn en wij moesten oefenen voor een mogelijke oorlog, juist ja, tegen de Russen. De Koude Oorlog was op zijn dieptepunt ...

Een bericht van maandag: hebben ze eindelijk de acrylamide min of meer uit de frites en de chips, blijkt er een andere stof in te zitten die nog veel schadelijker is: glycidamide. En zo gaat het verder. Bijna dagelijks horen we berichten over voedsel. Soms negatief, soms positief. Soms tegenstri...

Ik trek het niet meer. Koop je iets voor vijf euro en betaal je met een tientje, zegt die man in die winkel terwijl hij het wisselgeld teruggeeft: "Met z'n vijven." Hele dag naar de knoppen. Ook opgetekend uit de mond van deze misselijkmakende middenstander: "Alsjeblieft, twee dollar." Woehahah...

Wat bevalt mij niet in Marts Studio Sportzomer? Als sportliefhebber heb ik met de Olympische Spelen een tweeslachtige relatie. Fantastische wereldsport: dat wel! Maar voor mij vertonen de OS ook een onbegrijpelijke mengeling van amateurs (10-meter-kleiduiven-schieters) en duur betaalde profess...

ZIN OM MEE TE DOEN AAN HET LANDELIJKE KUNSTPROJECT: ‘ER WAART IETS DOOR HET LAND…’ ? Het verrast Maakt blij Het ontroert Vervoert Het blijft En gaat voorbij Het prikkelt Het verzacht Het komt onverwacht… in de nacht. WANNEER? Op vrijdagavond 26 sep...

‘Het maakt niet uit wat je doet, zolang je het maar met liefde doet’, zegt de boeddhist. Dat klinkt sympathiek, dacht ik aanvankelijk. Ieder zijn vrijheid. Daarna viel het kwartje. Met liefde vergreep de pastoor zich aan de misdienaar en met liefde bedroog de vrouw haar man. Onder het mom van ...

Ver van ons bed in China worden momenteel de Olympische Spelen afgewerkt, het zal u als aandachtig volger van het wereldnieuws vast niet zijn ontgaan. Van uur tot uur kunnen wij televisiekijkend en/of internetsurfend kennis nemen van de ‘sportieve’ prestaties van duizenden beoefenaren van de mee...

Een auto stopt, een portier zwaait open en even later staat een man van Zuid-Europese afkomst breed lachend voor me op het fietspad. Ik stop. Hier wil iemand misschien de weg vragen. Dat is leuk, ik ben graag behulpzaam. En een beetje nieuwsgierig, dus het is altijd boeiend om zo maar even te weten ...

Mensen met een harddiskrecorder kijken ongeveer negen procent van hun programma’s vanaf hun recorder, las ik. Een heel aardig marktaandeel vond de meneer die het onderzoek had gedaan. Gemiddeld kijkt 0,7 procent ‘uitgesteld’, dus dan is negen procent inderdaad niet slecht. Sinds wij een har...

Hoe zou het toch zijn met Wim Mateman? Ik geef het onmiddellijk toe: er gaan dagen voorbij in mijn leven dat ik mezelf die vraag niet stel. Het is zeer wel mogelijk dat voor de gemiddelde columnlezer hetzelfde geldt. Sterker nog, tien tegen een dat u geen flauw benul (meer) heeft over wie ik het in ...

De maatschappij verruwt, hoort men wel eens. Wie Nederlands.nl volgt, zou kunnen denken dat ook onder de zondagscolumnisten tegenwoordig andere waarden en normen gelden. Watze E. vecht een vete uit met reaguurder Ruurd vd W. die niet gediend is van de stijlwapens die de columnist inzet tegen de ...

Aan dat woord moest ik denken toen ik de column las van iemand die zich dagschrijver noemt – raar eigenlijk, alle andere columnisten schrijven onder eigen naam én e-mailadres, maar dagschrijver durft dat blijkbaar niet – en die kennelijk van mij of van mijn nazaten (desnoods in 2050) excuses v...

Twee komkommerberichtjes van deze week, in de categorie ‘waar moet het toch heen met deze wereld’. De eerste gaat over liefdesverdriet. In het AD van 4 augustus lees ik dat dat tegenwoordig een posttraumatische stressstoornis oplevert. Er is dringend meer aandacht voor nodig, stelt liefdesconsul...

Sinds we de tuin hebben uitgebreid, heb ik regelmatig nachtelijke tuindromen. Best aardig, zult u denken, zo dromen over je nieuwe, kleurrijke borders terwijl je dartel tussen de vlinders huppelt. Niks leuk aan. Mijn tuindroom is een nachtmerrie. Een gruwel in episodes waar telkens een nieuw huive...

Radovan Karadzic is aangekomen in Scheveningen. Om te checken of de man in de straat dat eigenlijk wel wist, stuurde Nova verslaggever Tonko Dop naar die 'plaats in de buurt van Den Haag' (aldus de Duitse tv). Daar had je hem weer met die toon en die microfoon. "Scheveningen is vandaag een beetje...

De laatste jaren boden politici in grote aangelegenheden excuses aan: De Canadese premier Harper stelde: ‘De regering erkent dat de gevolgen van het Indiaanse kostscholenbeleid negatief waren en dat dit beleid schade toebracht aan Indiaanse cultuur en talen. De Canadese regering biedt haar vero...

Ik droomde van Marianne Thieme die in een te kort rokje als een echte Britney Spears uit haar Hummer stapte. De persfotografen richtten hun lenzen gretig op het met een snoezig pruikje schaamhaar bedekte partijjuweel. Over de stelling – beter een vegetariër in een Hummer dan een carnivoor op de ...

In het land van de onbegrensde mogelijkheden – de USA – schijnen ze op grote schaal voor te komen, letselschadeadvocaten, een ondersoort van de orde der parasieten. Deze parasitaire misdadigers lijken zich voornamelijk op te houden in wachtruimtes van afdelingen die tegenwoordig Spoedeisende Hul...

Eindelijk is het mooi weer. Natuurlijk is het nu meteen weer erg warm, maar zo gaat het nou eenmaal in dit land. Mij hoor je niet klagen. Ik werk de zomerperiode meestal door. Mijn vakanties hou ik in voor- en najaar. Toch is het werken met dit weer anders. Veel collega’s zijn met vakantie, du...

't Is een prachtige gedachte en wie zegt dat de Chinezen geen gelijk hebben/hadden: krekels van jade. Grote, halfvleugelige insecten uit Zuid-Europa en de tropen. In het Drents Museum te Assen als rituele voorwerpen opgesteld en uitgestald. GO CHINA! Krekels van hard gesteente van bleekgroene kleur...

Een kwartier naar mijn tenen staren geeft mij alle antwoorden. Problemen, dilemma’s, twijfels: allemaal tot niets verpulverd. Wat verdwaalde vlokken sop kriebelen aan mijn tenen. Ik kijk ernaar en barst uit in lachen om mijn kwetsbare mens-zijn. Ik drijf een beetje af in warme waterstromen die ...

Commentaar geven bij een Tourreportage kan soms kinderlijk eenvoudig zijn. Tenminste in Nederland, want daar hebben ze de instructie gekregen om vooral de Nederlanders op te zoeken. Vóór, tijdens en na de wedstrijd. Makkelijk zat. Komt er een met een oranje shirt aanrijden, geheid dat-ie in de rem...

Beste Yvonne, Ik ben dol op mijn vriendin, maar snappen doe ik haar niet. Als Mars en Venus botsen wij regelmatig en dan zijn er ook nog zo wat dingen waar we de hormonen niet de schuld van kunnen geven. Neem nou jouw vakgebied: opruimen. Daarmee ben ik toch echt wel ‘het vrouwtje’ in ons...

Had u er ook zoveel moeite mee om in die overjarige hippie, die ze afgelopen maandag in Belgrado hebben gearresteerd, de voormalige leider van de Servische Republiek én oorlogsmisdadiger, Radovan Karadžic, te herkennen? Ik bedoel, zet er een mijter op, hang er een tabberd omheen en Bram van der Vl...

Meestal ben ik tamelijk doelgericht, ik werk met lijstjes voor de korte termijn en doelen voor een jaar. Allemaal helder. En het grootste gedeelte van de tijd houd ik me daar mee bezig. Dat moet wel, want er is veel te doen. Maar soms is dat opeens even klaar. Het begint met het zoeken van aflei...

12 dagen - met de Thalys - Frankrijk: geen krant gelezen, geen tv gezien. Wandelen, sporten, musea bezoeken, eten, praten, slapen: een leven als God in Frankrijk. Terug in waterig Nederland. Zaterdagmorgen: de Volkskrant. Na een paar pagina’s merk ik dat ergernis bezit van mij neemt. Politi...

Mijn lief kan een aardig moppie fietsen, maar de Tour de France kan haar niet boeien. Onbegrijpelijk. Drie weken fietsen biedt meer drama dan alle opera’s, songfestivals en het complete werk van William Shakespeare. Heroïek, verering, leugens, bedrog, verraad, broedermoord en machtspelletjes. En ...

Jawel, ik ben weer terug in Nederland en ik geef toe dat valt niet mee. Goed, het weerzien met kinderen en kleinkinderen was geweldig – ‘kinderarbeider’ Simon heeft prima voor de tuin gezorgd, geen onkruid te bekennen – maar lieve mensen wat is het hier koud en regenachtig. Ik heb vijf weken...

Een tijdje geleden las ik in NRC Handelsblad dat je verslaafd kunt raken aan verdriet. De meeste mensen wennen uiteindelijk aan het verlies van een dierbare. Sommige mensen houden vast aan een verlangen naar de dierbare en blijven dagdromen over de tijd dat die persoon er nog was. Het blijkt dat...

Een gulle snurk van emotie wakkert mij en ik merk dat tranen langs mijn wangen versplinterden op het vederlichte kussen. Voor niemand schijnt een lamp schimmen op de muur, alsof ik wakker was zoals nu. Ik sliep, maar open mijn mond om te voelen hoe ik gapen moet, de smaak van niets nog achter de kie...