Alle inzendingen, jaar 2013

Bezoek de mensen als ze nog leven! Deze zin licht op en resoneert met al mijn cellen. Ik ben geraakt. Een eenvoudig advies met diepere lagen. Ik lees het in een interview in een dikke krant. Het zal een slordige tien jaar geleden zijn geweest. De geïnterviewde was Prins Bernhard. Er is veel over...

Je was zeven of acht jaar oud. Je wist dat het tijdstip was aangebroken als de mevrouw met de mintgroene kaarten in de klas kwam. Je wachtte lijdzaam tot je naam werd genoemd, je kwam naar voren en liep mee naar het busje. Vervolgens werd je in het geblindeerde voertuig, via een jou onbekende...

Soms wil ik dood, maar dan heb ik wel een probleem. Als het lukt heb ik niets om op terug te kijken, ik ben er dan immers niet meer. Dood, overleden, gestorven, de pijp uit. Zo grappig dat ik dit kan schrijven en misschien morgen niet meer. Denk daar maar eens over na, vandaag de held en morgen...

Verscholen in een uithoek van onze stad, achter de Moskee die aan de Wandelboslaan haar twee trotse, fiere, scherp gepunte torens, die haar lichtgroene koepel flankeren, de zomerhemel in steekt, als een handreiking aan het onbekende Opperwezen, in een gebied dat vandaag de dag "De Bokhamer"...

Men riep mij bij de naam van mijn vader en grootvader: "Broeckx". Het ontroerde mij. De daar aan voorgaande nacht nog was mijn beschermer en grote voorvechter, mijn vader, in mijn droom verschenen, jaren na zijn dood en had hij mij het geld "geschonken" voor de achterstallige huur. Ik zag de...

Wouter en Mien krijgen vaak visite. Meestal familie of kennissen en dan moet er altijd jenever en bier worden gedronken en de muziek van de bandrecorder moet hard staan met feestliedjes en smartlappen. Mien hoor je er dan bovenuit als ze de zangeres zonder naam hoort zingen, zoals Aan de muur van...

In de stad klonken veel drukke stemmen. De mensen spraken over hun zomerse reis, die ze weldra zouden maken. Robin, een man van een jaar of dertig, was ook een van die mensen. Met een groot pak onder zijn arm liep hij door de straat, maakte een deur open, en ging de trap op. Daar stond hij in de...

Voor mijn bejaarde ouders was het kleine, hardstenen beeldje, voorstellende twee grijsgeaderde olifantjes aan weerszijden van een dobbelsteen. Ik schonk het hen ter gelegenheid van hun verhuizing van het grote, vooroorlogse huis waarin ik mijn jeugd had doorgebracht, naar de kleine...

(voor Mary Millington (1945 - 1979)) Je bent geboren op 30 november 1945 in Kenton, Londen. Je groeide op zonder je vader Johannes Klein, wat je prille bestaan zwaar beschadigd heeft. Daarbij werd je ook nog op school gepest, omdat je een zogenoemde bastaard was, wat gruwelijke nonsense is. Als...

Het door de redactie node moeten blokkeren van ingezonden reacties maakt het weliswaar onmogelijk dat men, in het ergste geval als door een wesp gestoken, fel blijft reageren. De rust lijkt daardoor te zijn teruggekeerd. Echter, al had men gelijktijdig ook nog de angel verwijderd, dan nog lijkt het...

Mien was aan het stofzuigen toen de telefoon ging. Ze pakte de hoorn en zei haar naam. ''Dag mevrouw, hier met het kabinet in Den Haag.'' ''Sorry, dat geloof ik niet, u maakt een geintje.'' ''Neen mevrouw, namens de minister-president mag ik u met een echtgenoot uitnodigen een rondgang...

Het is donderdag 22 augustus 2013 als ik dit schrijf. Op mijn monitor zie ik dat het 19 minuten over 10 is. Zojuist heb ik de tv uitgezet en ben naar mijn computer gelopen. Niet omdat er niets op tv was, maar omdat er te veel was. Reclame dan. Voor de vierde of vijfde keer in een uur werd een...

OVERHAAST VERTREK UIT INDONESIE SLOTVERHAAL Het vierde jaar op het eiland java was het beste indiejaar uit die tijd maar eindigt helaas want de vulkaan de Bromo staat te rommelen en te roken dat het een aard heeft en foppe denkt ik neem de benen of de boot want het wordt me hier te heet onder de...

Om maar met de deur in huis te vallen: onze grote leiders Diederik en Mark gaan trouwen. Tijdens hun intensieve contacten zijn zij van elkaar gaan houden en besloten helemaal samen verder te gaan. Hun politieke overtuiging was al geruime tijd niets meer waard. Moeders lieve jongen Mark was nooit...

In een bakkerswinkel stond een mooie chocoladetaart, versierd met roze blaadjes en gele dahlia's van suiker. Die taart zag zichzelf in het glas van het etalageraam. "Ik ben zo prachtig," dacht hij. "Ik moest eigenlijk altijd hier blijven staan. Dan kon iedereen mij zien en bewonderen." Een...

Toen Wouter zijn stamcafé verliet was het al donker en het regende zachtjes. Met de kraag van zijn regenjas opgetrokken slenterde hij richting huis. Mien zal wel weer mopperen, dacht hij. Opeens hoorde hij gekerm. Het kwam uit een steeg met blinde muren. Hij tuurde in de steeg en zag een eind...

Mien had patat gebakken en dat komt zelden voor. Meestal is het gewoon gekookte gladdekkers, een aardappel zonder kruim. Zij vindt die gladde aardappel lekker gedoopt in boter jus. Wouter heeft liever kruimige aardappels. Vaak krijgt hij er sla bij, zo van de eigen tuin. Niet lekker gemaakt met...

Vroeger waren de toiletten in ziekenhuizen altijd schoon, nu alleen als ze schoongemaakt zijn. Althans, in het Martini ziekenhuis hier in Groningen is het me al twee keer overkomen dat op het herentoilet op de poliklinische afdeling geuren uit de toiletpot omhoog kringelden, die sterk deden denken...

De werkelijk beeldschone en hoogst intelligente actrice Halina Reijn zal in de toekomst Carice van Houten zeker weten te evenaren en ik vermoed zelfs te overstijgen. Ze is nu al evenwaardig aan grote actrices als Monique van de Ven, Sylvia Kristel, Renée Soutendijk en Linda van Dyck. Halina is...

Toen ik nog jong was wilde ik graag een baan hebben als matroos op de grote vaart, maar mijn ouders gaven daar geen toestemming voor, maar ik bleef zeuren en mocht toen mee als scheepsjongen op een kotter. Wat was ik blij, lekker werken op een schip. De dag was aangebroken, dat ik aan boord...

In het begin van de zomer van 2013 kwam hij op de galerij van het flatgebouw voorbij lopen. Hij groette vriendelijk met Amerikaans accent 'Hay, how are you?'. Ik groette glimlachend terug. Via mijn buurman ontdekte ik, dat Bill (hij heet trouwens anders, maar dat is uit respect) een Amerikaan uit...

.....en zo waren de gangen en zalen van het Zorgcentrum "Zonnehof" dat haar naam niet in alle opzichten eer bewees, waar hier en daar aan de muur een verveloos, gedateerd en waardeloos schilderij hing, mij gaandeweg vertrouwd geworden en ook de l-vormige kamer van mevrouw, waar "Moriaantje" de...

....onvermijdelijk is de tijd aangebroken waarin de verhuizing een feit, mijn route verlegd en het decor veranderd was. Nooit zou ik meer de muffe geur opsnuiven van de gangen van het "oude" Zorgcentrum en de langwerpige tafel in de grote zaal zien waaraan een Indonesische mevrouw niet uitgepraat...

In het vierde oorlogsjaar werd ik dertien en zat ik in de vijfde klas van de lagere school. In de hoek van het leslokaal stond een hoge potkachel, waarin in het koude jaargetijde cokes werd gestookt. In 1943 werden de rantsoenen steeds minder, want je kreeg van alles minder en fruit, zoals...

Na een stevige ruzie met mijn vader en zijn vrouw die in de tussentijd waren verhuisd naar Cikampek een stad die honderd kilometer bij Jakarta vandaan ligt kreeg ik vierentwintig uur om iets te regelen. Dat wil zeggen onderdak. Via, via kwam het goede nieuws dat er huisjes te huur waren ergens bij...

Toen het van de week zo stormde was ik bang, dat de populieren achter mijn huis zouden omwaaien. Mijn hond Bonky waarschuwde mij al. Hij kwam naar mij toelopen, en zei: ''Ouwe, ga niet dicht bij het raam zitten. Straks valt een boom op je huis en leg je voor pampus op de grond. Jij bent de...

Op een mooie zomermiddag verscheen er een auto in de Oranjelaan die voor onze deur stopte. Het was oom Ebel met z’n vrouw tante Truus. Ebel was een oudere broer van mijn vader en had door zijn vooruitziende zakelijke blik redelijk fortuin gemaakt met het drukken en verspreiden van ‘De Groninger...

Dicht bij mijn huisje is een meer. Een baggerschuit lag aan de kant en ik kreeg het idee daarop een stoeltje neer te zetten en te gaan vissen. Verstand van vissen is bij mij minimaal, dus geen dure werphengel, maar een gewone eenvoudige hengel en aan het haakje een stukje deeg. Een regenbui was net...

In de oorlog heb ik als opgeschoten jongen de Duitse bezetting meegemaakt. In 1939 was mijn vader opgeroepen weer in militaire dienst te treden. Hij werd als soldaat bij de luchtdoelartillerie geplaatst in de kop van Noord-Holland bij de Afsluitdijk. Zijn gezin woonde aan de kust in de buurt van...

Vroeg was hij opgestaan, want hij had buurman Wim de gelovige beloofd mee te gaan naar de kerk. Geeuwend kwam Wouter zijn bed uit en dacht waar ben ik aan begonnen. Liever had hij blijven slapen want de film gisteravond was laat afgelopen. Na gedoucht te hebben kleedde hij zich netjes in een donker...