Verhalen

Als een klein kind dat leert lopen, stond ik voor de houten fietsbrug, die met een sierlijke boog omhoog over het brede kanaal spande en een fantastisch uitzicht bood over de buitengebieden. Van ver had ik de trimmer, die midden op de brug zijn oefeningen stond te doen, al gezien terwijl de rillinge...

In een bakkerswinkel stond een mooie chocoladetaart, versierd met roze blaadjes en gele dahlia's van suiker. Die taart zag zichzelf in het glas van het etalageraam. "Ik ben zo prachtig," dacht hij. "Ik moest eigenlijk altijd hier blijven staan. Dan kon iedereen mij zien en bewonderen." Een kl...

Mien: ''Wat moeten die mannen achter ons land, ik zie ze met apparatuur lopen.'' Toen de oudjes koffie zaten te drinken ging de huisbel. Mien keek door het struikgewas op de vensterbank, en zei: ''Weer de postbode, wat nou weer?'' Wouter opende de deur. ''Een aangetekend stuk van de r...

Wouter wordt nog steeds vaak gebeld door maatjes waarmee hij in de bajes heeft gezeten. Daarom neemt hij zijn mobieltje altijd mee naar de poepdoos. In hun krot op het platteland stond de plee nog buiten naast het huis. Toen hij heerlijk zat te bouten ging de telefoon. Hij schrok zich kapot en dacht...

We kunnen natuurlijk gewoon het duurste nemen, stelde Heer Ane voor, want vroeger werd deze handelswijze als uiterst vulgair gezien, maar sinds bekend was dat Pim Fortuyn het ook altijd zo aanpakte mocht het van de Viva. Het duurste gerecht bleek Kri-Kri te heten en zijn geld dubbel en dwars waard t...

Het paleis van koning Minos was snel gevonden en toonde aan dat het bouwen van protserige, onnodig grote onderkomens geen verworvenheid van moderne dictators was, maar het beroemde labyrinth waarin volgens de overlevering de Minotaurus huisde was nergens te bespeuren. Geitje Nr. 4 opperde naar aanle...

Ik kom uit een groot gezin. Tuig waren we, zei moeder altijd. Ik was de enige die nog een beetje fatsoen had. Vader was een beroeps inbreker en mijn moeder liep de hele dag te tieren en te schelden. Ik was dertien jaar en ook de oudste. We woonden in een flat op drie hoog, maar de overlast die wij d...

OVERHAAST VERTREK UIT INDONESIE SLOTVERHAAL Het vierde jaar op het eiland java was het beste indiejaar uit die tijd maar eindigt helaas want de vulkaan de Bromo staat te rommelen en te roken dat het een aard heeft en foppe denkt ik neem de benen of de boot want het wordt me hier te heet onder de ...

Na een verkwikkende nachtrust was iedereen de volgende ochtend al vroeg uit de veren, zelfs Heer Ane, die zich verbaasde over de merkwaardige helderheid in zijn hoofd die het gevolg was van de zeer geringe hoeveelheid alcoholhoudende drank die hij de vorige dag tot zich genomen had. Aan de massief e...

Veel eerder dan Heer Ane had voorzien, was zijn zeewaardige jacht gereed voor de tewaterlating. Het oorspronkelijke vijfjarenplan – een jaar tekeningen downloaden van internet, 1 jaar materiaal bestellen, 2 jaar geestelijke voorbereiding en 1 jaar voor het eigenlijke bouwen - was door de geitjes a...

Toen de herfst inzette en je al een enkel geel blad kon zien neerdwarrelen, kwam hij de goederen stallen in mijn berging. Het meisje, zijn vriendin, was ook weleens meegekomen. Ze droeg bij die gelegenheid een frivool klokkend rokje over haar witte lange broek. Ze praatte veel en was duidelijk in de...

''Zeg Kees, je ziet tegenwoordig vrouwelijke soldaten tussen de mannen rondlopen, was dat bij jullie in de jaren vijftig ook zo?'' ''Nee, bij ons bij de luchtdoelartillerie niet, we waren allemaal dienstplichtige jongens van ongeveer negentien jaar. We waren opgekomen in Bergen op Zoom en to...

Het was een rijkelijk eufemistische tekst, die stond gedrukt op de grijze, fleece trainingsbroek die ik bij "Zeeman" voor 6 Euro 75 had aangeschaft: "Athletic" en deze kon beslist niet van toepassing zijn op de activiteiten die ik van plan was uit te gaan voeren. In het Fitnesscentrum was een...

FOPPE OP VAKANTIE IN INDONESIE MET BEGELEIDSTER PETRA ja hoor het is zover foppe is niet meer te houden. Na de indonesische tuin wil hij er naar toe met petra want die is er al geweest. Maar hoe zou dat gaan meneer foppe wel zo denkt hij..... FOPPE heeft al drie dagen niet geslapen en trilt...

Als je je atletengestalte in de fauteuil tegenover mij elegant drapeert en opvouwt, is in het driehoekje tussen je benen de fraaie hoorn zichtbaar, die je lichaam van een Apollo completeert...... En dan stel ik me weleens voor hoe je je zachte, lieve, kwetsbare, weerloze wimpers, die als een klein...

De moeder blikt met een welhaast onbeschrijflijke uitdrukking op haar gezicht de camera in; triomfantelijk, zelfverzekerd, vervuld van rustige vreugde om het moederschap. Zij houdt het zoontje omklemd in de armen dat in de mollige handjes een speelgoedje vasthoudt. Zal de Wereld, zal de Liefde de...

Wie had kunnen denken dat het uitgerekend op zo'n mooie, rustige augustusdag zou gebeuren, waarop een zacht briesje de wereld streelde, waarop de Natuur stil, vredig en zachtmoedig aandeed? Ik was de kruising al vaak gepasseerd, op weg naar het benzinestation om enkele aankopen te doen. Hij kwam...

In de stilte van mijn werkkamer hoor ik een geritsel dat alleen van binnenuit kan komen. Op mijn knieën ga ik onder het bureau op onderzoek. Er zit een grote gekleurde Atalanta achter de kast van de PC tegen het raam gedrukt. Hij heeft zijn vleugels ingevouwen alsof hij zich al bij het onvermijdel...

Sluipend en geleidelijk had ze mij verlaten; ze onttrok haar op handen zijnde desertie aanvankelijk nog aan mijn spiedende blik en aan het volle, heldere daglicht van mijn verstand en waarneming; zei, dat ze zoveel vrienden had om te bezoeken (vrienden die ze zorgvuldig van mij weghield om redenen d...

De telefoon rinkelde. Mien riep: ''Pak jij maar de telefoon, ouwe.'' ''Kan niet, ik zit te poepen.'' Zij nam de telefoon en noemde haar naam. ''Ja hier met Joop, dag schat van me.'' Hij hoorde de stem van Mien en had vroeger verkering met haar gehad. Zij keek of haar vent nog op...

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en sfeervolle restaurants met vriendelijk, attent en wellevend personeel hebben we elkaar ontmoet, mijn oude tante en ik, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had huisgeh...

Het was zondagmorgen en het regende en Foppe was al om half vijf wakker. Hij zette koffie en de tv aan en zag op de Friese Omrop een vrouw opstijgen in een F16 straalvliegtuig. Dat wilde Foppe ook graag, oh ja, dolgraag en hij schrijft snel een verhaaltje. Foppe heeft gehoord dat Sabine wil skydi...

Ik zit gewoon al jaren achter de geraniums. Is niks mis mee. Ach soms wat saai, maar wel fijn dat ik elke dag mijn geraniums kan water geven. De bloemen zijn er weer elk jaar. Rode monnikskapjes. Ze wiegen me weer in slaap elke nacht. Want ik zie niets meer dan een ruit met daarvoor woekerende pl...

Ook vrijheid is een beperkt begrip. Neem nu die man met die hond in het park. Hij is gepensioneerd, nooit getrouwd geweest en familie heeft hij niet. Soms komt er een vrouw bij hem thuis, die steevast na een uurtje weggaat. Het is nooit dezelfde vrouw en het gaat al jaren door. De buurvrouw vindt da...

Mien was aan het stofzuigen toen de telefoon ging. Ze pakte de hoorn en zei haar naam. ''Dag mevrouw, hier met het kabinet in Den Haag.'' ''Sorry, dat geloof ik niet, u maakt een geintje.'' ''Neen mevrouw, namens de minister-president mag ik u met een echtgenoot uitnodigen een rondgang ...

Sweet is the Lore that Nature brings, our meddling intellect Disshapes the beautaneous forms of things; we meddle to dissect Shelley Het was een kind, een kind nog, dat lang geleden aantrad om de universitaire studie in de psychologie te volgen. In het atrium van de Hogeschool stapten in d...

Greet is gescheiden van haar man. Hij dronk teveel en was vaak beschonken en sloeg haar. Kinderen waren uit het huwelijk niet geboren. Ze is pas dertig en kwam uit een eenvoudig milieu. Greet was zachtaardig van karakter en altijd bereid te helpen als je het moeilijk had. Helaas werd daar ook wel ee...

Op een zaterdagavond zat ik in mijn stamcafé. Ik zat alleen aan een tafel voor het raam en pakte mijn pijp en vulde die met de heerlijk geurende tabak, strijkt een lucifer aan en de vlam deed de rest. Net in de twintig was ik en vrijgezel. Toen mocht je nog roken in een café. Het was nog stil. Twe...

De bakstenen zijmuur van het huis waarin ik geboren ben, droeg een scheur, die van rechtsboven tot linksonder liep. Deze was veroorzaakt door het bombardement van 1944, dat ook de stalen spoorbrug over het Wilhelminakanaal getroffen had, die als een voorwereldlijk aandoend staketsel boven het kolken...

De stilte van de nacht overvalt mij als ik in mijn ogen wrijf. Een blik op mijn wekker zegt dat het pas half drie in de nacht is. Wat maakte mij wakker dan? De stilte van de eenzaamheid? Het gemis van jouw warme lichaam tegen me aan? Het zachte ademen waar ik altijd zo vertrouwd naar luister, wanne...