Verhalen

Vrij Nederland Een quote is vaak belangrijker dan de waarheid

Wie kent nu die “mysterieuze” glimlach van de Mona Lisa niet? (Wie er achter zit is wat anders.) De schaterlach van ons aller Margriet H. is overbekend, al dan niet irriterend voor bepaalde gevoelige oren. Bij de bulderlach van onze koning kunnen we zelf onze glimlach niet onderdrukken. Lachen d...

Medelijden vervulde mijn hart. Hoeveel gesprekken had ik wel niet met hem gehad. Ik bladerde door zijn dossier. Aha 25 al. En nog geen resultaat. Man 28 jaar. Opleiding: HBO. Uiterlijk: Lang,knap,breed geschouderd. En zo nam ik zijn gegevens eens door. Misschien vraag jij je af? Waar gaat dit over....

Ik ben wakker. Moeizaam ga ik op de rand van mijn bed zitten. Ik grijp naar mijn kunstgebit, sta op, spoel het onder de kraan en voorzie mezelf van tanden. Er wordt gebeld. “Ik ben van de bank. U moet vandaag op,” zegt een vriendelijke mijnheer. Ik knik. De rollator doet hij ach...

De definitie van jeugd in de Dikke van Dale is: het jong zijn. De jeugd bestaat al sinds de mens er is. Logisch. Maar zouden onze oer oer-oer-voor-homo-erectus-ouders nou ook al last hebben gehad van opstandige halfmens-halfaap pubertjes? Aapjes die hun vijgenblad achter hingen en niet voor? Zo...

Als ik zo in de druilerige regen zit ....geknield en geriefelijk voelend ....levend wezentje Max....tegen me aan....dan besef je ineens waar alles voor staat....de regen vandaan komend waar een soort van vrede heerst....de regen heeft al heel wat gezien....als een soort van kleine oogjes kunnen ze ...

Hij staat op de spoorbrug. Zijn zicht verdwijnt in het water, dat zes meter onder hem voorbij raast. Een touw, stevig vastgeknoopt rond de leuning van de brug, slaat door de wind tegen zijn been. Alsof het om een ritueel gaat, haalt hij langzaam het koordeinde naar zich toe en schudt meewarig het h...

Op de eerste dag van de week kwam Maria Magdalena vroeg in de morgen - het was donker - bij het graf en zag dat de steen van het graf was weggerold. Zij liep snel naar Simon Petrus en naar de andere, de door Jezus beminde leerling, en zei tot hen: 'Ze hebben de Heer uit het graf genomen en wij we...

(voor Frans Hals (1582 - 1666)) Je bent geboren in het grauwe, maar welvarende Antwerpen, waar je vader Franchoys Hals als lakenwever werkte en je moeder Adriana van Geestenryck de huishouding deed, terwijl je nog twee broers had, waaronder de jongere Dirck. Drie jaar later hadden de Spanjaarden ...

Toen ik nog in het dorp woonde ging ik vaak wandelen op het platteland. Mijn straat uit en ik was er. Daar werd ik een keer door een boer uitgenodigd een kop koffie te komen drinken. Hij had mij vaak langs zien komen en zwaaide ik hem gedag. Boer Harmsen heette hij. Hij was invalide geworden door su...

Ik keek even achterom en stak joviaal mijn hand op. Dag! Tot vanavond! Mijn vriend lachte naar me en gaf mij een knipoog. Met een blij gevoel rende ik snel naar mijn auto. Ik moest opschieten anders kwam ik nog te laat op mijn werk. Harder dan normaal reed ik de snelweg op. Ik werk bij een diere...

Als ik met het illustere trio 's morgens het hotel wil verlaten staat de gehele personeelsafdeling alweer een paar uur te wachten tot wij onze kamers uit komen om ons goede morgen te begroeten en een goede reis toe te wensen. Ik krijg een vermoeiende flashback van de dag ervoor van het handjes schu...

Daar lag ik dan in een grafkist zonder bodem of je moet de laadklep van de truck als deze beschouwen. God had het niet duidelijker kunnen maken dat ik al half op weg was. Naar de hemel of hel wel te verstaan. Met mijn smoel nog steeds benauwend ademend door het pvc pijpje. Ook was ik intussen bont e...

Bidden is geen doen als je de regels niet weet. En praten? Het is een onbegonnen taak om met een dubbelloops van een reusachtig groot kaliber in je mond uzelf verstaanbaar te maken. Daar komt nog bij dat je te maken hebt met twee inteelt grotbewoners die in het jaar 500 N.C. zijn blijven hangen en z...

Enkele jaren geleden hoorde ik van een oudere collega machinist de volgende anekdote. Hij 'de machinist' moest volgens zijn dienstkaartje een trein rijden van Hengelo naar Zutphen. De baanvaksnelheid was daar destijds nog 100 kilometer per uur. Te Zutphen aangekomen kwam zijn baas met driftige...

Terwijl op oudjaar - volgens oude Vlaamse traditie - de zangertjes van deur tot deur iedereen de beste wensen toezingen, lees ik de krant. Een extra dikke uitgave. Vooraan drie pagina’s ellende over de verwoestende tsunami met een noodkreet om dringende hulp voor Noord-Sumatra: een plaats zonder ...

Korte inhoud van het voorafgaande Olifant en Muis wonen samen. Na een goed begin is hun relatie steeds slechter geworden. Muis heeft haar eigen woning aangehouden. Die staat al heel lang leeg. Het was aan het einde van de herfst. Het pad liep langs een slingerend beekje. De bladeren hadden al...

Het was een zonnige ochtend in een buitenwijk van Berckly, een kleine stad in de staat Michigan. Het was nog erg vroeg, en slechts het gezang van een vroege vogel liet zich horen. De mannen in de straat die aan het onderhoud van de gazons en begroeiing werkten, hadden nog geen slag uitgevoerd. Leun...

Ik wil een verhaal delen uit mijn zenuwslopend, tragikomische leven. Alhoewel, het is eigenlijk meer tragisch dan komisch. Ik heb deze week niet bepaald een geweldige week gehad. Het begon ermee dat ik 2000 euro won en het de volgende dag, met mijn stomme kop, allemaal weer verloor. Misschien zeg...

"Schertsverhalen", Deel 1 en 2 spelen zich af in 2003. In Deel 3 werd ik op het bestaan van Ben geattendeerd door Leen Snikkelorem, gerenommeerd kleinveefokker, die ik interviewde voor een hobbyblad. Ben van 't Padje (zoals hij hier voluit heet) is in zekere zin ook hobbyfokker. Hij heeft namelij...

Chelsea, een wijk in Londen waar de gelijknamige voetbalclub alles blauw kleurt. Met als tempel Stamford Bridge waar jonge miljonairs iedere veertien dagen hun voetbalkunsten vertonen. Chelsea waar Eastborne Terrace zwaait naar Westbourne Terrace uitmondend in Hyde Park. Bij elkaar samenkomend op d...

Deeltje 1 “Neen, er is weinig te vertellen”. De oude man aaide met zijn hand langs zijn kin en inwit gezicht. Ze kreeg de indruk van een gemoedelijke man van in de zeventig. Ondanks dat hij zijn best deed om relaxed over te komen, merkte ze aan zijn manier van spreken dat hij het er moeilij...

deeltje 4 Hij pakte een blikken doosje met daarop een afbeelding van een matroos en begon hieruit een sjekkie te draaien. “Ja, zware shag, juffrouw, ik heb het nooit kunnen afleren, en wil het ook niet afleren”, liet hij er op volgen. Na een paar flinke halen en de kruimels shag v...

"Mamma je gaat wel dood hoor", zei haar dochter! "Wedden van niet" , sprak haar moeder! Al jaren een broos type, maar levenslang een sigaretje en een wijntje hakken erin. De laatste jaren van haar leven waren voor haar al lang geen leven meer. Voor haar gevoel weggestopt in een verzorg...

Vier trappen, elk een andere kant op vanuit het centrale plein. Een piramide gekeerd in zijn tegendeel. Hier lokken perspectief en ruimte, waarbij elke stap aanleiding is tot de volgende. Ik besluit het plein rond te lopen en verval in gemijmer. Na enige tijd nemen mijn voeten zonder aarzelen de ee...

Het verbaast me nog altijd dat er ineens geen fietsen meer vermist worden, of zie ik dat verkeerd? Want wat is het geval, wel: we wonen tegenover een school waar voortgezet onderwijs wordt gegeven. Dat plein is natuurlijk zowel in weekeinden als vakanties met een groot hek afgesloten! Logisch natuur...

Het bovenleer van de zwarte stappers die ik eens bij uitzondering had kunnen bemachtigen op de befaamde mei-markt vertoonde, na een trouwe dienst van acht seizoenen, kleine scheurtjes. (Je wordt steeds inventiever als je een werklozenbudget hebt...). In de advertentie had ik gelezen: "Wegens oms...

Ik probeer me te concentreren op de krant die opengeslagen voor me ligt, maar mijn gedachten dwalen af. Buiten is de herfst nu echt begonnen. De laatste bladeren vallen van de bijna kale bomen. Zachtjes tikt de regen tegen het raam. Op straat schuilen mensen onder hun felgekleurde paraplus, vaak met...

Alweer meer dan twintig jaar geleden verhuisden wij van een nieuwbouwwoning naar een bijna tweehonderdvijftig jaar oude boerderij in een prachtig dorp in Drenthe. De met riet gedekte saksische boerderij was in de laatste decennia meedere malen verbouwd, maar niet ontdaan van zijn oorspronkelijke c...