Verhalen

Week 7, dag 51. Mijn teennagels hebben een redelijke lengte bereikt, anderhalve centimeter nu. Ik ben nog steeds undercover voor mijn boek. Research aan den lijve of zoiets. Ik stel me voor dat ik een heel dikke man ben, minstens 160 kg. Als ik zo dik ben kan ik niet aan mijn teennagels om die te...

Het is stil in huis. Mischa is er niet. Dat weet ik. Ik zou niet thuisgekomen zijn als ik wist dat zij er was. Ze is bij haar ouders. Het is lang geleden dat ik daar was. Meer dan een jaar, zeker. De winterdagen daar, bij haar zo goed als invalide vader en haar eeuwig mopperende en klagende moeder k...

Badend in het zweet werd ik wakker. Bijna de hele nacht liggen woelen. In bed spookte een berichtje in het Algemeen Dagblad door mijn hoofd. Heleen van Royen wil in een pornofilm spelen. Lieve Heleen! Doe het niet! Als jij belooft dat je je kleren voortaan aan houdt, beloof ik als tegenprestatie dat...

“De naam is me even ontschoten, maar ik herinner me U nog als de dag van gisteren meneer!” Twee priemende ogen keken me aan. Enorme dikke wallen eronder maakten hem een vermoeid uitziende man. Ik liep haast tegen hem op met mijn nog lege winkelwagentje, bij een kopstelling met weer een nieuw...

Het station dat in het halfdonker kleurde naar de naaktheid van het leven, enkel glas en de geur van sigarettenrook zetten mij onbewust aan het denken, nee denken was het niet, er kwam een moment van besef dat ik nooit had geweten wie ik was. Plotseling doemde uit de nevel De Blauwe Engel op. Ni...

Moeder heeft het goed verstaan, zij doet dan wel slechts dromen van haar grond en land en weent om Opa, en kent zij het verhaal dat hij op een kwade dag zomaar werd weggevoerd en samen met velen van zijn dorp werd opgesloten in het kampement, en hij samen met de dorpsgenoten sedertien nooit meer in ...

De regen viel als zware kettingen uit het zwart van boven. Er was geen mens op straat. Enkel de katten keken met lichtgevende ogen vanonder geparkeerde auto’s vandaan; arglistig alsof ze elk moment als een schicht naar je gezicht konden springen om repen uit het vlees te krabben met een snelheid d...

Het oude vrouwtje in mijn hoofd, onder mijn beenderwitte binnenste, wacht geduldig de paradijselijke vooravonden af, om er te zijn voor mij, tot ik ouder word, later, veel later en ik haar vervoeg. Ze breit haar zuivere wachten tot knieverwarmers en kunstige kantwerkjes. Echter, het bruisend bre...

Half elf in de ochtend is het, en ik, Lydia, zit al in een kroeg. Knap vroeg dus. De lady-bartender is dik, oud. Ze veegt hier en daar met een spuuglapje, op mij let ze niet. Waarom zou ze ook? Waarom gelet op mij, op mij en mijn verdriet? Eerst mijn werk afgebeld, zo slim ben ik wel. Kan moe...

Hol klonken mijn stappen op de klinkers. Het was stil in de Lombardensteeg. De oude panden stonden heel gedegen in het gareel. Rooilijn bedacht ik. Verderop daar was een kruising, liepen mensen. Zoals ze gezegd hadden in het atelier, daar was het koopzondag. Heel Nederland eens in de maand koopzond...

Soms vermoed ik dat reacties niet geplaatst worden. Waarom? Zijn die te kritisch van aard? Te hatelijk van toon? Ik heb mijn vriend gevraagd om een poosje in mijn plaats reacties te plaatsen. Hij vond het best, voor een poosje. Maar waarom zou hij dat doen, niet ik? Omdat hij nuchterder is, r...

Ik loop rillend van de kou over straat. De duisternis is overal, behalve daar waar de lantaarnpalen staan. Waar ik naar toe moet is niet ver weg meer, maar ik weet dat ik het misschien nooit zal bereiken. Mijn handen voelen stijf en ik probeer mijn vingers warm te houden. Terwijl ik ze warm probeer ...

Uitzonderlijke drukte , alle afdelingen , trappen. in stalletjes , op trapoverloop , rechts voor mij ( kom van boven , links ). Sneldichter. Bijna aan voorbijgegaan , zo 'n menigte , soort opstopping . nieuwsgierig : dringen , botsen , wringen ( staat tegen ) . Bijna van aangezicht tot aangezicht ...

Eric de accordeonist. Zoals een accordeonist eruit behoort te zien: ongeschoren, zeemanstrui, schor, door veel wolletjes geverfd. Hij zong eerst twee zeemansliederen. Prachtig mooi. Wij deinden en zongen mee. Ik maakte zowaar een dansje. Hij gaf me een boek en zei, hup Jos kies maar. Het was Vic v.d...

Soms is het leven echt een feest, de zon schijnt met binnen handbereik de mand met rijpe geurende vruchten die het gemoed bedwelmen via sponzende zintuigen. De dag komt er aan en ik ook. Een snelle goed doorkauwde boterham, jus d’orange, kopje lapsang souchong op de nuchtere maag, een verfrisse...

Het kost me altijd de grootst mogelijke moeite om niet in de lach te schieten als ik iemand in een uniform zie. Bij treinconducteurs, politiemensen en de portiers van het Rijksmuseum lukt me dat nog wel redelijk, maar als ik een militair zie, rol ik tegenwoordig bulderend van de lach over de grond. ...

Is er leven na een scheiding? Dat vroeg Paula zich vaak af. Ze was zo gelukkig met Martijn. Of gelukkig? Redelijk gelukkig althans. Samen bewoonden ze een riant huis in een rustig voorstadje. Martijn was hoofd van de basisschool daar. Geen geringe positie, hij had het druk met van alles en nog wat...

Deze week las ik dat vrouwen veel vaker een ochtendhumeur hebben dan mannen en dat het wel zo’n vier uur aan kan houden. Daar is dan ook werkelijk onderzoek naar gedaan door middel van een enquête. Knappe man die deze uitslag heeft weten te bepalen hoor, want er is echt geen onderzoek voor nodig ...

Natuurlijk, het zijn roerige tijden in de supermarktwereld. Een prijzenoorlog, een ontslaggolf, de firma Laurus op de fles… En de strijd om de klant gaat onverminderd door. “Hoe stop ik die neerwaartse spiraal,” dacht Dirk. En opeens wist ‘ie het! Een sensationeel nieuw idee om de klant te...

Franz was eigenlijk nooit van plan geweest zo een mobiel telefoontje aan te schaffen. Het gevoel van ergens aanwezig kunnen zijn zonder teruggefloten te worden beviel hem wel. Maar twee maanden geleden kreeg hij er een van zijn vriendin Amber, voor zijn verjaardag. ‘Voor in geval van nood’ had...

Gek word ik ervan. Gek. Mijn vrouw weer eens. Met haar zoveelste briljante idee: een woning zoeken aan het water. Desgevraagd zegt ze onze flat beu te zijn. ‘Wat is er dan mis mee?’ ‘Alles.’ ‘Da’s veel.’ ‘Nee, serieus, onze huur is krankzinnig hoog. Bovendien betalen we klauwen o...

Richard was jarig, tien jaar werd hij vandaag, een mooie dag in september. De familie zou weldra komen en in zijn kaki outfit zag hij er stoer uit. ‘Hou je kleren wel schoon tot de familie komt?’ vroeg zijn moeder nog voor hij nog even buiten ging spelen. Zijn vriendjes stonden al op het sp...

Afijn, 10 uur later, ja je leest het goed, 10 uur later, mocht ik er uit, aan de riem van het baasje, ik ben geloof ik nog nooit zo blij geweest! En druk dat het daar was! Een enorme hal met haastige mensen, roltrappen, gewone trappen, een enorme hal met niet zo haastige mensen, winkels, enorme rije...

Ik ben een hond, ik weet niet eens hoe meer hoe oud ik ben, maar neem maar van mij aan, minstens een jaar of tien. En ik heb een leven waarvan ik jaren lang heb gedacht, dat het zo hoorde. Maar daar ben ik sinds een paar jaar anders over gaan denken. Het zit zo: ik woonde met heel veel andere h...

In huize Oorschot hing een feestelijke sfeer; morgen zou zusje Ilse zeven jaar worden en broer Karel had het al prima voor elkaar: een puppy zou ze krijgen! Aan de ontbijttafel begon hij erover: ‘Hartstikke leuk voor dat kind, komt ze eens buiten de deur.’ ‘Wat bedoel je, wijsneus?’ vroeg ...

Ik ben nog verschillende keren terug gegaan naar de plek waar ik je toen zag. Het is langs de route die ik dagelijks rij en het was echt een stuk dat je met gemak in-the-middle-of nowhere zou kunnen noemen. Je liep langs de kant van de weg en ik dacht: “Jeetje wat is die klein!”. Nou weet ik h...

In de plaats waar ik woon hebben we een Boulevard, een hele lange Boulevard. Nou en? zult U zeggen, dat hebben wel meer plaatsen. Maar met de Boulevard in de plaats waar ik woon is iets bijzonders aan de hand. Op zich is het best wel een mooie Boulevard, maar het bijzondere is dat zodra er ook maa...

Na Karins scheiding ontvluchtte zij haar huis steeds vaker. Doelloos lange wandelingen maakte ze. Vol schaamte, angst en een onbestemd gevoel nagezeten te worden. Geobserveerd. Bekeken. Niet alleen in huis. Zou Peter… zoiets hoorde je wel vaker, dat een uit huis gezette vent wraak ging nemen, zou ...

Het is één minuut voor twaalf. De buschauffeur maakt juist aanstalten om te vertrekken als er twee oudere vrouwen komen aangekuierd. De deuren van de bus gaan weer open. Ik zie de buschauffeur beleefd knikken naar de twee dames op leeftijd, die nu op tien meter genaderd zijn. Dan keert één vro...