Verhalen

De regen had iets bijzonders gekregen sinds mijn jarenlange verblijf in Griekenland. Zo vaak regende het daar niet maar als het regende moest ik altijd aan Nederland denken. Vaak zonderde ik me dan af. Dan ging ik op het balkon zitten om naar de hemel te kijken. De eenzaamheid die ik dan voelde, was...

De uil ontmoette zijn vogel in het park, een park waarin zij samen genoten van hun nieuwe vrijheid. De vrijheid om lief te hebben zonder angst, een liefde waarin de grote uil het kleine vogeltje wilde beschermen. Beschermen tegen alles wat mensen haar reeds aangedaan hadden en nog aan zouden kunnen...

Het is al laat op de avond, een klamme stilte hoogzomert mij met een koude pils naar het balkon, de lucht richting Noordzee glanst nog even na, ik plof neer op mijn 5-standen stoel, wat een rust. De buren houden het, de een na de ander, voor gezien en doven hun lichten, zwichten voor de slaap, wille...

Kleine Daisy zat voor het keukenraam en keek de straat in waarlangs haar zusje Gerdien terug moest komen van school. Dikke vliegen zoemden tegen de ruit en zij probeerde deze met haar wijsvinger te volgen. Ze gingen dan sneller bewegen en dit vond zij grappig. Zij drukte er een plat. Er kwam een b...

Als kind had juffrouw M. het niet breed thuis. Zo leerde zij zuinig zijn en won met knikkeren alle knikkers van anderen en zette die te pronk in een glazen fles op de schoorsteenmantel. Haar karakter was gelardeerd met veel energie, geen angst, van vallen leert men lopen ook met x-benen, en een rijk...

De werkweek zat er bijna op, we keken elkaar aan en wisten dat de strijd kon beginnen. Quake1, deathmatch, een server werd aangemaakt, de deuren naar andere afdelingen afgesloten, een weekend lonkte, maar er diende eerst te worden afgeschoten. Area 51, voor velen van ons een favoriete arena, want he...

De droogte eist haar tol. Het vee is uitgedund. Ik strijk neer in een kamp, in een rood niemandsland, door regen vergeten. Blauwhelmen rijden in een schokkende jeep door de poort. Een stofwolk. De vluchteling, nipt ontglipt aan de oprukkende rebellen, wacht op een schraal rantsoen, achter ...

Kent u hem nog, Michiel Smit? Dat is die lamzak die van de rechter publiekelijk een neo-nazi mag worden genoemd. Ja, weet u het weer? Die dus. Behalve een gebrek aan fatsoen, heeft Michiel ook een gebrek aan humor. Desondanks lag ik bulderend van de lach naast mijn stoel, toen ik zag dat Michiel v...

'Hadden wij die Huntelaar dan toch moeten meenemen, meneer Cruijff?’ ‘Zeg maar eerwaarde hoor. We sijn onder ons.’ ‘Oké eerwaarde, vindt u dat wij die Huntelaar..’ ‘Ja kijk, ik heb steeds tegen die Van Basten gezegd dat ie hem mee moest nemen maar Marco wilde niet.’ ‘O?? Waar...

Knecht. Hij is de knecht van de koning. De bochten van Alpe d' Huez doemen voor hem op. Hij heeft zijn meester sinds de eerste etappe uit de wind gehouden. Heeft hem zijn etenszakje aangeboden. Gaf hem zijn drinkbus. Zijn superieur is zijn god. De god naar het geld. Nu rijdt hij midden in het pelot...

Het heeft even geduurd, maar ik ben weer op aarde beland. Na een paar weken in een Robbie-roes te hebben geleefd, is daar abrupt een einde aan gekomen. Het moest er natuurlijk ook wel een keer van komen. Zo’n crush kan niet blijven duren, toch zeker niet als je al getrouwd bent en een relatief m...

Hoe Aardig het was `Jansje! daar wordt geklopt,' riep een vrouwelijke stem. `Ik hoor het wel, juffrouw!' riep Jansje. Het was evenwel meer dan waarschijnlijk dat Jansje er niets van gehoord had; nademaal zij allerijselijkst veel pleizier had met de tuinknecht, die haar met water gooide. M...

Een sprookje De man heeft de heuvel beklommen. Hij staat nu op de top met zijn aangezicht naar het noorden, waar hij vandaan komt. Hij wil terug naar zijn geboortegrond, maar kan niet. Hij gaat zitten en ziet het onbevlekte landschap. Ziet hoe hij gevormd werd in de streek van melk en honing. De ...

Ik kwam ze weer tegen, vandaag, de stadswachten. Opererend vanaf groene banken, in een rustiek Zuiderpark, verwachten ze aan het eind van de maand een frustrerend minimumloon, geen enkele kans op promotie. Twintig man, wederzijds verdeeld in verdedigers, middenvelders en aanvallers, aan weerszijd...

In deze tijd van oranjegekte is werkelijk niets te dol. Voor pulpzender Veronica nemen stoephoeren in oranje ondergoed strafschoppen, Albert Heijn was in een wip door zijn voorraad van 15 miljoen wuppies heen en met zekere regelmaat kun je op straat probleemloos een kanon afschieten omdat Oranje op ...

Wat ik ook schreef, of ik nu bewindspersonen uitschold, ‘Bekende Nederlanders’ belachelijk maakte, knorrig tekeer ging tegen allerlei klootjesvolk, zelfs als ik mijn naam wilde verbinden aan een speeltje voor in bed: van jou kreeg ik lovende kritieken. Je reageerde heel vaak op wat ik schreef. O...

Mijn vroegste herinnering is de haan. Als peuter hielp ik op mijn manier mijn moeder met van alles en nog wat. Het leukste was kippen voeren. We hadden een koppeltje kippen met één haan, een heel grote witte. Hij was ongeveer net zo groot als ik zelf was. Als ik er aan terug denk zie ik mijn mo...

Marte probeerde de ruimte door te kijken. Waar was ze? Er was iets duisters, iets sluipends, gluiperigs vlak bij haar… een stem smiespelde: ‘Uw operatie is geslaagd, mevrouw Peters.’ Wat, wat werd er bedoeld? Voor Marte iets kon vragen liepen de vreemd slippende voetstappen weg. Weer hoorde z...

Had ik het kunnen doen? Jullie oppakken en verderop zetten? Vanmorgenvroeg. Ik denk niet dat je het toegelaten had. Je beschermde hem immers, je kleine jongen. Nog wat onzeker op de pootjes. Hij had het al ver geschopt, tot een twintigtal meters van het veilige grasland. Onverantwoord dicht bij...

Op de tv zie ik een hoofd in beeld verschijnen. Het is duidelijk het hoofd van een verlichte persoon, dat kun je zo zien. Na enig heen en weer gefilosofeer tussen een verslaggever - met een blik in de ogen die je ook wel eens ziet bij een vijftienjarige liefhebster van R.Williams -en de verlichte p...

Vraag mij niet hoe ik het heb volbracht. Heb er ongelooflijk diep voor moeten gaan. Nu sta ik met stip genoteerd als aspirant voor de wereldtop. De Halve Marathon bij de Marathon van Leiden gelopen in 1.08.52, ongehoord. Een droomtijd. Dat ik dat in mij had.. Vraag mij niet hoe ik het geflikt...

Hoe Warm het was en hoe Ver Het was een brandendhete vrijdagachtermiddag in zekere Hollandse stad: zo heet en zo brandend, dat de mossen op het dak gaapten, `t welk, op gezag der Hollandse manier van spreken, de grootste hitte is, die men zich voor kan stellen. De zon scheen vinnig in de stra...

Middag Rupert liep een paar uur later in het park een middagwandeling te maken, toen hij een vrouw tegenkwam van zijn leeftijd die hij dacht vaag ergens van te kennen. "Hai Rupert", zei ze tegen hem. "Hoi, hoe gaat het?" vroeg hij. "Goed hoor, met jou ook?". "Beroerd", dacht Rupert, "ik ...

Mijn hart klopt in mijn keel. Ik voel vlinders in mijn buik. Bij de gedachte aan hem gaat mijn lijf tintelen en krijg ik geen hap meer door mijn keel. Ik moet even graven in mijn verleden om deze gevoelens te plaatsen. Het is namelijk een tijdje geleden, maar ik denk dat ik verliefd ben. Verliefd op...

‘Stop eens,’ zegt agent Walters tegen zijn collega Poeldijk. ‘Wrom zou ik,’ zegt de laatste geïrriteerd. ’t Is welletjes geweest, huistoe geblazen.’ ‘Daar, in dat kerkhof…’ ‘Daar liggen dooien.’ ‘Kijk effe uit je ogen, dat witte daar, deugt niet maat.’ ‘Waar hébbie...

Bepaalde voorwerpen maar ook sommige zintuiglijke waarnemingen kunnen de aanleiding zijn, dat op een bepaald moment het diep gelegen (en incidenteel ook bewust afgeschermde) deel van ons geheugen wordt geactiveerd en in trilling gebracht. Zo heb ik b.v., bijna 50 jaar geleden, met een mono cassetter...

Vanavond door een gelukkig toeval gekeken naar Youri Mulder en vooral Mart Smeets. Opnieuw eigenlijk, gisteren was er ook een toeval. Verder onbekend. Youri is voetbalanalyst. Smeets niet. Zeker niet. Bij de EO, waar geen voetballer naar kijkt, ging hij onlangs in de etalage. Met zijn grote vrind...

Ik heb besloten niet meer te pretenderen. Ik ga de gaten niet meer dichten, al zou dat nog net wel kunnen, voortaan hanteer ik stoepkrijt in plaats van hartenkreet. Ik wil opener zijn dan de dichter die eenieder achter laat in vertwijfeling, ik wil concreter zijn dan het hartstochtelijke krijten. Ik...

Ze betraden met een wankele tred het café. Het leek of ze op eieren liepen. Ze namen plaats op de barkrukken voor de tap. De grote, een man met een pokdalig gezicht en een kalende vetkuif, sloeg met zijn vuist op de bar, ten teken dat hij wilde bestellen. De kleine, een man met sporen van een alcoh...

Wij kwamen in het door de zomer geteisterde bungalowpark. De hitte deed het bos veranderen in een paradijs voor kruipend en vliegend ongedierte. Vooral mijn lievelingsdier de wesp was uitermate goed vertegenwoordigd. Wij waren koud in onze bungalow, vroeger heette zo'n schraal stukje bouwwerk nog g...