Verhalen

Veel eerder dan Heer Ane had voorzien, was zijn zeewaardige jacht gereed voor de tewaterlating. Het oorspronkelijke vijfjarenplan – een jaar tekeningen downloaden van internet, 1 jaar materiaal bestellen, 2 jaar geestelijke voorbereiding en 1 jaar voor het eigenlijke bouwen - was door de geitjes a...

Toen de herfst inzette en je al een enkel geel blad kon zien neerdwarrelen, kwam hij de goederen stallen in mijn berging. Het meisje, zijn vriendin, was ook weleens meegekomen. Ze droeg bij die gelegenheid een frivool klokkend rokje over haar witte lange broek. Ze praatte veel en was duidelijk in de...

''Zeg Kees, je ziet tegenwoordig vrouwelijke soldaten tussen de mannen rondlopen, was dat bij jullie in de jaren vijftig ook zo?'' ''Nee, bij ons bij de luchtdoelartillerie niet, we waren allemaal dienstplichtige jongens van ongeveer negentien jaar. We waren opgekomen in Bergen op Zoom en to...

Het was een rijkelijk eufemistische tekst, die stond gedrukt op de grijze, fleece trainingsbroek die ik bij "Zeeman" voor 6 Euro 75 had aangeschaft: "Athletic" en deze kon beslist niet van toepassing zijn op de activiteiten die ik van plan was uit te gaan voeren. In het Fitnesscentrum was een...

FOPPE OP VAKANTIE IN INDONESIE MET BEGELEIDSTER PETRA ja hoor het is zover foppe is niet meer te houden. Na de indonesische tuin wil hij er naar toe met petra want die is er al geweest. Maar hoe zou dat gaan meneer foppe wel zo denkt hij..... FOPPE heeft al drie dagen niet geslapen en trilt...

Als je je atletengestalte in de fauteuil tegenover mij elegant drapeert en opvouwt, is in het driehoekje tussen je benen de fraaie hoorn zichtbaar, die je lichaam van een Apollo completeert...... En dan stel ik me weleens voor hoe je je zachte, lieve, kwetsbare, weerloze wimpers, die als een klein...

De moeder blikt met een welhaast onbeschrijflijke uitdrukking op haar gezicht de camera in; triomfantelijk, zelfverzekerd, vervuld van rustige vreugde om het moederschap. Zij houdt het zoontje omklemd in de armen dat in de mollige handjes een speelgoedje vasthoudt. Zal de Wereld, zal de Liefde de...

Wie had kunnen denken dat het uitgerekend op zo'n mooie, rustige augustusdag zou gebeuren, waarop een zacht briesje de wereld streelde, waarop de Natuur stil, vredig en zachtmoedig aandeed? Ik was de kruising al vaak gepasseerd, op weg naar het benzinestation om enkele aankopen te doen. Hij kwam...

In de stilte van mijn werkkamer hoor ik een geritsel dat alleen van binnenuit kan komen. Op mijn knieën ga ik onder het bureau op onderzoek. Er zit een grote gekleurde Atalanta achter de kast van de PC tegen het raam gedrukt. Hij heeft zijn vleugels ingevouwen alsof hij zich al bij het onvermijdel...

Sluipend en geleidelijk had ze mij verlaten; ze onttrok haar op handen zijnde desertie aanvankelijk nog aan mijn spiedende blik en aan het volle, heldere daglicht van mijn verstand en waarneming; zei, dat ze zoveel vrienden had om te bezoeken (vrienden die ze zorgvuldig van mij weghield om redenen d...

De telefoon rinkelde. Mien riep: ''Pak jij maar de telefoon, ouwe.'' ''Kan niet, ik zit te poepen.'' Zij nam de telefoon en noemde haar naam. ''Ja hier met Joop, dag schat van me.'' Hij hoorde de stem van Mien en had vroeger verkering met haar gehad. Zij keek of haar vent nog op...

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en sfeervolle restaurants met vriendelijk, attent en wellevend personeel hebben we elkaar ontmoet, mijn oude tante en ik, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had huisgeh...

Het was zondagmorgen en het regende en Foppe was al om half vijf wakker. Hij zette koffie en de tv aan en zag op de Friese Omrop een vrouw opstijgen in een F16 straalvliegtuig. Dat wilde Foppe ook graag, oh ja, dolgraag en hij schrijft snel een verhaaltje. Foppe heeft gehoord dat Sabine wil skydi...

Ik zit gewoon al jaren achter de geraniums. Is niks mis mee. Ach soms wat saai, maar wel fijn dat ik elke dag mijn geraniums kan water geven. De bloemen zijn er weer elk jaar. Rode monnikskapjes. Ze wiegen me weer in slaap elke nacht. Want ik zie niets meer dan een ruit met daarvoor woekerende pl...

Ook vrijheid is een beperkt begrip. Neem nu die man met die hond in het park. Hij is gepensioneerd, nooit getrouwd geweest en familie heeft hij niet. Soms komt er een vrouw bij hem thuis, die steevast na een uurtje weggaat. Het is nooit dezelfde vrouw en het gaat al jaren door. De buurvrouw vindt da...

Mien was aan het stofzuigen toen de telefoon ging. Ze pakte de hoorn en zei haar naam. ''Dag mevrouw, hier met het kabinet in Den Haag.'' ''Sorry, dat geloof ik niet, u maakt een geintje.'' ''Neen mevrouw, namens de minister-president mag ik u met een echtgenoot uitnodigen een rondgang ...

Sweet is the Lore that Nature brings, our meddling intellect Disshapes the beautaneous forms of things; we meddle to dissect Shelley Het was een kind, een kind nog, dat lang geleden aantrad om de universitaire studie in de psychologie te volgen. In het atrium van de Hogeschool stapten in d...

Greet is gescheiden van haar man. Hij dronk teveel en was vaak beschonken en sloeg haar. Kinderen waren uit het huwelijk niet geboren. Ze is pas dertig en kwam uit een eenvoudig milieu. Greet was zachtaardig van karakter en altijd bereid te helpen als je het moeilijk had. Helaas werd daar ook wel ee...

Op een zaterdagavond zat ik in mijn stamcafé. Ik zat alleen aan een tafel voor het raam en pakte mijn pijp en vulde die met de heerlijk geurende tabak, strijkt een lucifer aan en de vlam deed de rest. Net in de twintig was ik en vrijgezel. Toen mocht je nog roken in een café. Het was nog stil. Twe...

De bakstenen zijmuur van het huis waarin ik geboren ben, droeg een scheur, die van rechtsboven tot linksonder liep. Deze was veroorzaakt door het bombardement van 1944, dat ook de stalen spoorbrug over het Wilhelminakanaal getroffen had, die als een voorwereldlijk aandoend staketsel boven het kolken...

De stilte van de nacht overvalt mij als ik in mijn ogen wrijf. Een blik op mijn wekker zegt dat het pas half drie in de nacht is. Wat maakte mij wakker dan? De stilte van de eenzaamheid? Het gemis van jouw warme lichaam tegen me aan? Het zachte ademen waar ik altijd zo vertrouwd naar luister, wanne...

Voor mijn bejaarde ouders was het kleine, hardstenen beeldje, voorstellende twee grijsgeaderde olifantjes aan weerszijden van een dobbelsteen. Ik schonk het hen ter gelegenheid van hun verhuizing van het grote, vooroorlogse huis waarin ik mijn jeugd had doorgebracht, naar de kleine bejaardenflat. ...

Ik heb er lang naar uitgekeken nog eens naar Indonesië te gaan want dat lijkt me echt het einde. De mensen en de natuur en natuurlijk kom ik daar vandaan. Ik kan het echter niet met mijn hoofd maar nu is er een oplossing de Indonesische tuin met vogels en gebouwen in Steenwijk zegt mijn begeleidste...

Als ik om mij heen kijk zie ik alleen de stinkende lijken liggen, verschrompelde takken die verbrand en verdorven zijn door de brandbom en verderop de verkoolde lichamen die in het niets staren naar een felblauwe hemel die daarvoor nog vol met bommenwerpers waren. Zwarte vogels die als moordenaars d...

Heerlijk die dagdromen. Ik zie mijzelf zitten aan de eetkamertafel bij de familie Stone waar ik regelmatig oppas bij de kleine Janis en George. Zij schelen 2 jaar, een stelletje deugnieten maar schatten van kinderen en altijd in voor een geintje zo klein als ze zijn. Ik kijk naar het tafereel voor m...

In de tijd dat The Beatles hun successen vierden, was mijn tante Angie secretaresse bij een van die horlogefirma's in het land van de Bergen en Meren. Wij waren nog kinderen. In ons kleine huisje in de volksbuurt hing - een beetje misplaatst - de kalender aan de muur die ze ons ieder jaar zond, waa...

Met een gelukkig gevoel word ik wakker, maar ongelukkig voel ik mij als het kussen naast me leeg is. De deuk is niet warm meer. Zij is al weg, al verdwenen uit mijn leven. Was het allemaal de moeite waard? Ik weet het niet, weet niet eens haar naam meer. Een droge strot, en een bonkende hoofdpijn d...

Even de winkel binnen aan het marktplein in Keerbergen. De kerk lonkt mij.... soms kan ik daar de stilte gaan opzoeken. Met een trage beweging klap ik de zwaaideur open en voel de rust als een mantel over mij heen trekken. Aan het altaar zit een oud vrouwtje. Haar hoofd lijkt te zwaar voor haar scho...

Tegenwoordig kan de je tv niet aanzetten of we hebben hier een Kaasfluisteraar, een Ghostwhisperer, Robbert ten Broekke, Joke Schols en niet te vergeten Char. Maar dat is mijn favoriete helderziende, en onze Derek de ADHD-er. Je gelooft of niet. Een middenweg is er gewoon niet, iedereen heeft wel e...

Als ik traag het pad oploop dat mij leidt naar het graf van mijn moeder, voel ik al de tranen opkomen. De eenzaamheid slaat weer toe. Als het sadomasochisme in mij zit dan moet het er hier wel uitkomen. Want al tien jaar lang rijd en loop ik de route van mijn huis naar het graf waar ik elke zondag d...