Verhalen

Ik nam plaats op de barkruk toen mijn hart sneller begon te kloppen. Ik kende Daisy alleen van haar profielfoto en digitale woorden, dus de waarheid lag in het midden. Tussen gerangschikte flessen whisky zag ik een klok 19:55 weergeven. Ik had acht uur afgesproken met Daisy, dus ik was ruim op tij...

We maken allemaal fouten, jawel hoor iedereen maakt fouten en soms heel soms kom je die fout gelijk tegen, een foutje in de vorm van: oeps zout vergeten te doen op de inmiddels gare aardappels, tot een iets groter foutje of mega blunder, je kunt ze allemaal voorbij zien komen, of tja, je bent ziende...

Slenterend slinger ik mij tussen de groepjes zombies door, de trappenhal naar beneneden. Nog verdoofd door de intellectuele SM-praktijken die de prof op me losliet. Mezelf verwijten makend: heb ik nu echt zo slecht geleerd of is mijn brein gewoon een sadist? Ik ben nog volop bezig met mijn op zelfh...

Wat had ik er een hekel aan, wanneer men vroeger, heel lang geleden sprak over- weet je nog? Er kwamen soms verhalen van ouderen naar boven, totaal boei- loos, totaal onbegrijpelijke taal en vaak liep ik erbij weg. Was geen des- interesse, maar ik begreep het domweg niet! Kon me niet voorstellen da...

Wat ben ik toch blij met wulpse Alie. Ze is wel bijna zeventig, maar ze ziet er uit als zestig, echt wulps in haar korte leren rok met daaronder die roomkleurige dijen. Ze had bij de warme bakker twee slagroom gebakjes gehaald en die zaten we voor het raam gezellig op te peuzelen met een bakkie...

Nu was hij geen heer Wulpse Alie en haar vriendin waren naar Amsterdam bootje varen met lesbische dames. Charles, de broer van Alie logeerde bij haar, maar ging niet mee naar de Hoofdstad. Hij had mij uitgenodigd een biertje te komen drinken. Omdat ik wegens rugklachten niet ver kon lopen kwam ...

Elke dag geniet van het uitzicht over de hei en in de verte het grote bos. Deze keer was het erg mooi weer en warm. De lucht was bijna wolkeloos. Wat is ons land toch mooi. Het verse bakkie koffie smaakte mij heerlijk. Ik zet koffie op de ouderwetse manier. Gewoon bonen malen met de hand. De koffi...

Sinds ik ver weg woon van de bewoonde wereld komt op mijn verjaardag geen visite meer, want ik woon in Drenthe. Heerlijk wonen daar, maar wel eenzaam bij bos en hei. De oude huizen in de straat waar ik woon zijn gesloopt en worden vervangen door flats. De gezelligheid zal dan ook wel verdwijnen. Erg...

Toch zijn er ook dingen die gebeuren met minder impact, met meer menselijkheid en met meer gevoel waarmee ik dan weer niet de 24 uurs aanwezigheid van pijn bedoel, want die is er nog steeds, is ook niet zomaar weg. We (ikke dus) moeten geduld hebben en zo bezit ik mijn ziel in lijdzaamheid, wat een ...

Als baron kan ik mij het een en ander permitteren en dus boekte ik een weekje Rimini in een luxe hotel. Eenmaal aangekomen werd ik vriendelijk ontvangen door de eigenares en haar dochters. Ik kreeg een royale kamer met bubbelbad en uitzicht over de Adriatische Zee. De meeste gasten waren net als ik ...

Op een serene, rustige dinsdag in juli 2015, waarop de temperatuur tijdens de middaguren niettemin opliep tot 26 graden Celsius vond mijn jaarlijkse kermisbezoek plaats. De roze loper lag nog uitgespreid over de Spoorlaan en een enkele roze ballon dartelde nog over het kermisterrein ter herinnering...

Ik staarde over het meer op een ligstoel. Fenomenale kleuren lieten mij wegdromen van het schouwspel van de ondergaande zon. De herinnering overheerste mijn gevoel. Een diepe ademhaling! En zucht volgde. Ik pakte het glas dat naast mijn ligstoel op een lage tafel stond. Met gesloten ogen nam ik...

Inmiddels een borst armer, met aardig wat pijn, want zo blijkt: wanneer je bestraald bent is dat gebied extra gevoelig, niet alleen verloopt dan de genezing moeizaam, maar het duurt allemaal langer. Nou duren dit soort dingen altijd langer, maar je kunt er niks aan doen, lijdzaam afwachten tot het m...

Vader en ik zaten plotseling in een moeilijke situatie. Het was in de winter van 1941 toen we in de Jodenbuurt liepen. Vader had een afspraak met iemand, maar hij vertelde mij niet waarover het ging. In de straten verschenen gehelmde Duitse soldaten en politie met geweren in de aanslag op straa...

Eén lantaarnpaal verlichtte een verlaten straat om 22:20 in de zomerperiode van juli 2014. Donkere wolken kwamen overdrijven vanaf de kust. Na twee minuten voelde ik al een regendruppel vallen op mijn voorhoofd. Het begon harder te regenen, terwijl ik door het licht liep van de lantaarnpaal. Het li...

In 1974 toen ik 23 was kreeg ik van een hoge ambtenaar van Buitenlandse Zaken opdracht zijn Indonesische vrouw te begeleiden. Zij wilde zo graag het strand zien en daar een wandeling maken. Ik maakte kennis met haar, een mooie slanke dame, gekleed in lange blauwe sarong. Ze heette Ratna en was vol...

Ik ben Henk, mijn sterrenbeeld is schorpioen, vroeger was ik tandarts en nu vind ik het leven verschrikkelijk. De bloem en de steen die bij het schorpioensterrenbeeldje horen interesseert mij niet. Kaarsen brand ik niet voor de gezelligheid want mijn leven heeft niets gezelligs. Waarvoor en voor ...

Ook midden in de nacht was het nog bloedheet. Blote Alie lag op het logeerbed te zuchten en te steunen. Ze kon kennelijk niet in slaap komen. Klaar wakker als ik was hoorde ik ineens het piepen van een deur opengaan. Volgens mij was het de deur van de schuur buiten, want dat geluid kende ik door e...

Het echtpaar Henk en Ingrid waren net in de dertig.(Fictie) Henk had vreselijke last van erectiestoornissen en dat vond Ingrid niet zo leuk. Ze adviseerde hem naar de huisarts te gaan. Ze belde het gezondheidscentrum en haar man kon de volgende dag al komen. ''Weet je wat ik denk Henk, je bent...

En dan begin ik met de sessie van radioactieve troep die moest worden ingespoten, dat gebeurde natuurlijk ook maar zoals we intussen al weten, gaat bij mij maar weinig tot niks " normaal" zal ik maar gewoon zeggen. De inspuiting, ja hoor dat lukte die dokter uitstekend, deed verrekte zeer, maar ac...

Wulpse Alie was nog steeds erg verdrietig, want haar lesbische vriendin liet niks meer van zich horen. Vroeger kwam Alie één keer per week naar mij toe. Dronken we koffie en gingen daarna samen boodschappen doen. Nu ze zo verdrietig is komt ze bijna elke dag en dat vind ik niet zo leuk, maar ...

Wulpse Alie was op visite en was erg verdrietig. Haar lesbische vriendin had het uitgemaakt. De temperatuur was buiten bijna dertig graden, dus bleef ik maar in de koele huiskamer zitten. Ze stond in de keuken en had koffie gezet. De huisbel rinkelde en ik slofte naar de huisdeur en opende die. ...

De huisbel rinkelde. Met veel gesteun kwam ik in de tuin mijn rieten stoel uit. Ik slofte naar de deur en opende die. Mijn vrouw was er niet. Wim van de klaverjasclub stond voor de deur. ''Hé Wim, leuk dat je langs komt. Dini is er niet, want ze is uitgenodigd bij de burgemeester om de drank...

Doe nog maar even niet, zei ik hardop. Ik keek eens even naar mezelf liggend in de kist, 'k lag er best netjes bij al zeg ik het zelf. Maar die kist hè, die paste me niet echt, lag een beetje hard, ondanks de satijnen onderkant en het ditto kussentje. Ik wilde het kussen stompend opduwen, weet je w...

Eindelijk regenbuien en koeler. Blijer kan de natuur me niet maken. Mijn hond Max keek ook vrolijk naar me, en zei: ''Gelukkig niet zo warm meer, hé baas.'' ''Ik heb vannacht raar gedroomd, Max.'' '''Ja dat klopt baas, ik hoorde je steeds 'dank, u zeggen.'' ''Het zit zo li...

De hongerwinter was net begonnen. We kregen nog minder te eten. Ik kan mij herinneren, dat ik in de rij stond bij de gaarkeuken. Gelukkig was de dooi ingetreden. Vader was wegens het verspreiden van een verzetskrant op heterdaad betrapt en na veel gedoe naar een concentratiekamp in Duitsland overgeb...

(fictie) Tuig van de richel waren we, zei moeder altijd. Als vader niet in de bajes zat was hij inbreker en dat vond ik prachtig. Zijn bouvier had hij afgericht om op de uitkijk te staan. Nelis heette mijn vader.Hij was breed geschouderd en had een stierennek. Zelfs tien aanvallers kon hij vloer...

Ik zit op een vlot, kijk uit over de oceaan, waarom niet de zee nou het mag best een beetje meer water zijn en dus zit ik op een vlot, gemaakt van drijfhout met wat touwtjes aan elkaar geknoopt en kijk in de verte, de oneindige verte. De horizon of zo, de kim, de einder of gewoon het einde van de aa...

Ik kan mij nog herinneren dat een nichtje bij ons kwam logeren. Greetje heette ze. Het was vlak na de oorlog. Vijftien jaar was ik toen en keek mijn ogen uit naar dat lieve kind en knap dat ze was. Het was op een zaterdagmiddag toen we aan tafel zaten. De tafel was gedekt en altijd stond er een bus ...

Het was mooi weer begin juli. Wulpse Alie was in de keuken bezig sla en komkommer klaar te maken. Kees had een dik touw aan de boom vastgemaakt en draaide het touw in de rondte zodat Max leerde touwtje te springen. Hij deed het heel goed. ''Nou jij springen, Kees.'' De lieve hond pakte met zij...