Verhalen

Ross was sheriff in een gehucht in de staat South Carolina. Hij had zijn vrouw Carla verloren aan die enge ziekte. Ross had geen zin meer om te leven. Hij dronk veel om de pijn te verzachten. Zijn deputy verbloemde dit meestal omdat hij zijn sheriff mocht. Op een dag moesten de deputy en Ross een...

De spare ribs namen zijn bord voor negentig procent in beslag en ik vroeg me af wat zijn maag ermee aan moest, zoals ik me afvroeg hoe ik de avond met hem door moest komen.... In het halfduister van het restaurant moesten we schreeuwend ons gesprek in stand houden dat leek weg te zinken in het niet...

Wat had ik toch een ellende met die verpleegster. Mijn vrouw lag in het ziekenhuis, bevallen van een dochter, die veel te licht in gewicht was. Ze moest in de couveuse en mijn vrouw moest ook in het ziekenhuis blijven. Dat was vroeger zo. Een mokkel van vijfentwintig van een kruisvereniging was bij...

Henk, een joviale bankmedewerker van net in de dertig zat aan de bar in het café van Rooie Bart. Vorig jaar was hij getrouwd met Ingrid, een verpleegster van zesentwintig, een rondborstige meid. Henk had er al gauw spijt van, want hij mocht niks van haar en ze was vreselijk jaloers. Toen een keer ...

Mick was een Ier die met zijn ouders naar de USA was geëmigreerd. Zoals zoveel Ieren nam hij dienst bij de New York Police Department. Hij was een echte streetcop. Zijn turf was Harlem. Hij was inmiddels op leeftijd. Hij ging richting zijn pensioen. Hij had zich ooit legendarisch gemaakt bij de...

Toen ik vanmorgen vroeg zat te ontbijten met een karbonaadje ging de telefoon. Alie was aan de lijn. Ze zei met een nerveuse stem: ''Wat ik nou heb meegemaakt is niet te geloven. Op de tafel in de tuin zat een huismus, een manneke. Ik vond dat vreemd, want mussen stellen toch prijs op een rommeli...

Het was een donkerblauwe nacht waarin de Volle Maan de vroeggevallen duisternis verlichtte. De vrouw liep door de stille straat, waar de meeste lichten in de huizen waren gedoofd. Ze droeg een zwarte cape met een ruime capuchon, die haar zilverbruine lange haren bedekte. Een raaf liep over het klein...

Iemand heeft eens gezegd: Eenzaamheid is een mooie zaak, maar je hebt iemand nodig die je dat vertelt. Gelukkig is er iemand die dat mij steeds laat weten en dat is wulpse Alie, mijn buurvrouw een halve kilometer verderop woonachtig. Mijn huisje staat langs een smalle weg waar nauwelijks verkeer lan...

Waarschuwing, dit verhaal bevat geweld. Ik heb er lang over nagedacht of ik dit verhaal zou publiceren. Vanwege dit verhaal ben ik ooit geband van een site. Als de redactie dit verhaal te gewelddadig vind, vraag ik hen om het niet te publiceren. Ik heb liever dat het verhaal niet gepubliceerd word...

Toen ze aan kwam rijden zag ze de zonderlinge man al van uit de verte zitten. Terwijl ze parkeerde, gaf hij geen enkel teken van nieuwsgierigheid. Ze stapte uit en liep de veranda op waarna ze direct op hem afging. Ze bleef voor hem staan en terwijl ze haar hand uitstak zei ze: ‘Goedemorgen, mijn...

“Odnajdziemy wiare.” De kale was een huurling die zich alleen aan de allerrijksten verhuurde. Vrijwel iedere geheimdienst op deze aardbol zocht hem maar hij was onvindbaar. Hij boekte altijd resultaat. Hij was meedogenloos en had geen scrupules en geen medelijden met wie dan ook. Hij was een...

‘Ja, ik zal daar nog eens over nadenken’, beloofde hij haar. ‘Het is uiteindelijk een stevige knaap, dus voor een pak slaag daar hoef ik mij geen zorgen over te maken.Het blijft altijd oppassen dat hij zichzelf niet verliest in die wereld’, piekerde hij hardop. ‘Je kunt voordat hij er aan...

Gisteren heb ik erwtensoep gemaakt, een grote pan vol. Wulpse Alie zou vandaag bij me komen eten en het zal mij benieuwen of ze mijn soep lekker vindt. Buiten was het koud en het stormde en ik was bang, dat de populieren achter mijn huis zouden omwaaien. Echt weer voor erwtensoep. Tegen vier uur had...

Het was een zonnige ochtend in een buitenwijk van Berckly, een kleine stad in de staat Michigan. Het was nog erg vroeg, en slechts het gezang van een vroege vogel liet zich horen. De mannen in de straat die aan het onderhoud van de gazons en begroeiing werkten, hadden nog geen slag uitgevoerd. Leun...

Vanmorgen vroeg ben ik in de badkamer uitgegleden en meteen had ik weer die vreselijke pijn in mijn rug en heupen. Met de grootste moeite kon ik de slaapkamer bereiken en zittend op de rand van het bed heb ik mijn kleren kunnen aantrekken. De telefoon naast het bed rinkelde. Het was wulpse Alie. Ze...

Buiten was het snikheet. Ik had vast koffie gezet op de mij bekende wijze en zat voor het raam te wachten op wulpse Alie. Ik kan van de WMO van een taxi gebruik maken om boodschappen te doen, maar Alie zou mij vervoeren naar Aldi in het naburige dorp. Heerlijk rustig is het hier, alleen maar natuur,...

FB staat zo vol van de 'positiviteit', soms schijn positiviteit... schrijnend hoe velen zich verbergen achter de opgehangen beelden. Het is natuurlijk ook waar, dat ook dat deel een stuk reflecteert en deel uit maakt van ieders leven. DEEL of DEELTJE.....? En dan ga je leren lezen tussen de regels...

Alie woonde in het dorp in dezelfde straat als ik, maar omdat de woningen tot krotten werden verklaard moesten de bewoners verhuizen. Mij werd een woning toegewezen aan de rand van een heideveld. Ik woonde daar wel eenzaam, maar gelukkig kwam dichtbij wulpse Alie te wonen. Zij was gescheiden en kwa...

Je bent mooi in de aap gelogeerd als je ergens eenzaam alleen woont, zoals ik. Gelukkig kan ik wulpse Alie telefonisch bereiken, die ongeveer een halve kilometer verderop woonachtig is. Als 83 jarige had ik een flinke wandeling gemaakt in de omgeving, maar dat viel tegen toen een hevige regenbui mij...

Het Andalusische landschap lijkt wel een heuvelachtige woestijn, die toch vruchtbaar is. Want de gelige hellingen gaan half schuil onder het zilverachtige lover van de olijfbomen. Het mooie dorp Cabra is benauwend door de hitte. De sinaasappels, die hier als gewone laanbomen staan, geven verkwikken...

Heb jij dat ook wel eens, een bepaald deuntje een bepaalde geur en dat brengt je dan meteen terug naar enkele decennia geleden? Ik tenminste wel, de lucht van vers gebakken appeltaart, ( terwijl ik het niet zo lekker vind ) de geur van stoofperen die met kaneel en suiker een paar uur koken vooraleer...

(17/9 - 26/9 - 2014) Met de nachtelijke Schipholtaxi vertrekken mijn vrouw Anchie en ik vanuit onze woonplaats Breda. Tegen vier uur in de ochtend bereiken wij de luchthaven om met een vroege vlucht naar Malaga te gaan. De ochtend is nog tamelijk mistig. Het vliegtuig stijgt op bij nevel, ...

Zo'n maandag die je liever niet hebt, geen overstromingen of anderszins, ( nog niet dan) geen kapotte apparaten, maar weet je, wanneer je aan een bepaalde opening of begin van de dag gewend bent en er wordt vanaf geweken door omstandigheden, dan wordt maandag ineens een hele andere dag, een dag die...

“En het Slechte daalde neer en ontfermde zich over hem.” Marbus was psychiater in het grootste psychiatrische centrum van de stad. Hij was moe. Hij verlangde naar zijn twee wijntjes die hij iedere avond voor het slapen gaan placht te drinken. Tot zijn ergernis zou dat er nog niet van kome...

Omdat zoon en schoondochter druk doende waren met hun werkzaamheden buitenshuis, pasten wij, opa en oma, op de beide nakomelingen. De oudste van acht vermaakte zich met zijn spelcomputer op zijn kamer. De jongste, die drie jaren telde, speelde bij ons in de huiskamer. Het was een interessant jonge...

De kale zat in een ruimte alleen verlicht door een tl-buis. Er waren drie bewakers in de ruimte. In dit land was de dwangbuis verboden. Maar de minister had voor dit geval een uitzondering gemaakt. De kale was gevaarlijk. Uiterst gevaarlijk. Men schreef hem minstens vijftig moorden toe. Hij was op...

Chelsea, een wijk in Londen waar de gelijknamige voetbalclub alles blauw kleurt. Met als tempel Stamford Bridge waar jonge miljonairs iedere veertien dagen hun voetbalkunsten vertonen. Chelsea waar Eastborne Terrace zwaait naar Westbourne Terrace uitmondend in Hyde Park. Bij elkaar samenkomend op d...

Op het nieuws was te zien, hoe een immens groot schip de haven van Rotterdam invoer en aanlegde aan de walkant. Een gevaarte dat vergeleken werd met een flatgebouw, nou die vergelijking klopte wel want tjonge wat was dat ding enorm! Zo groot dat ie bij het wegvaren eerst een poosje in "zijn achteru...

slot Ik schonk voor hen ieder een glas in. Het knulletje dat op de schoot van mijn vrouw zat, kreeg zijn dagelijkse voeding uit het door mij gevulde flesje. Voor mezelf had ik een pilsje ingeschonken, omdat ik dat gewend was aan boord, bij het Indisch eten. Ze aten overdadig en in tegenstelling...

Het is al vrij druk als ik in Leiden in de trein stap. Omdat ik nogal claustrofobisch ben aangelegd, probeer ik altijd een plekje vlakbij de uitgang te bemachtigen. Als ik het treinstel binnenkom, zijn er links vlak naast de ingang, gelukkig nog twee plaatsen vrij. Het zijn krappe plekken, maar als ...