Alle inzendingen, met trefwoord fibonacci-gedicht

Door de beslommeringen met het fact-team van Mentrum Amsterdam Oost en de aanstaande dubbele verhuizing vanwege de renovatie had Bjarne zijn kwasten voorlopig aan de wilgen gehangen. Het kunstenaarschap ging weer de kast in. Het werd een frustrerende zomermaand. Een bezoek aan de tandarts wees uit...

“Je gedicht is zo mooi, alle woorden passen heel goed bij elkaar. De regels van dit vers creëren een sfeer van mysterie en romantiek onder de maan. Hij speelt met taal en beeldtaal, waardoor het gedicht een gevoel van mysterie en innerlijke diepgang krijgt. Het couplet heeft zijn eigen unieke...

De gele trompetnarcissen op het veld bij het verkeersplein in Amsterdam West stonden massaal in bloei. Er stond een bordje bij dat je ze gratis mocht plukken. Astrid liet dat niet aan zich voorbij gaan. Er was maar weinig nodig om het hart van Bjarne sneller te doen kloppen. Het voorjaar van 2005...

In de herfst van 1996 vroeg Bjarne Gosse zich af of het nog wel zinvol was om door te gaan met zijn kunstenaarsbestaan. Het was een eenzaam leven geworden en de contacten met de geestelijke gezondheidszorg boden ook weinig soelaas. In de hal van de ontvangstzaal van de psychiatrische hulpverlening...

Op verzoek van een psychiatrisch geneesheer uit het zuiden van de wereldstad nam Bjarne het besluit om brieven te gaan schrijven, aan een verzonnen personage in een ver en wereldvreemd land. Het leverde een drietal onbeantwoorde brieven op en een tiental levendige gedichten over de...

‘Elke keer als ik een regenboog zie, stuur ik je een gedicht,’ zei hij. Ze hadden elkaar jaren geleden ontmoet in een cafeetje. Ze kwamen toevallig met elkaar in gesprek en het klikte zo goed, dat ze besloten om de rest van de dag met elkaar door te brengen. De dag werd een week. Ze...

Mijn verdriet komt en gaat; wast af en aan als het getij dat de kust geselt en streelt. Na de zoveelste ruzie stapelde het leed zich in me op; de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk tekort. De arme, goede...

De met Bjarne bevriende succesvolle kunstenaar Peter Halm begreep helemaal niet meer wat Bjarne op de tuinbouwschool deed. Hij vond dat Bjarne Gosse acteur moest worden. Hij had al een carrière voor de jeugdige Bjarne uitgestippeld. Hij moest denken aan zijn grote voorbeeld, de komiek Stan...

Bjarne nam de geheimzinnige doos mee naar de woonkamer van het riante herenhuis. Met rooie oortjes bekeek hij de inhoud. Een leren worstelpakje voor mannen en een klein pikant leren zweepje. Moest hij hier zijn hospita mee verrassen? Het was alsof Frits de kater bij hem aandrong om het worstelpakje...

De zon scheen. Op de oude in verval geraakte citaten-schutting in de Nabijbuurt schreef een onbekende zwerver in een trainingspak met een watervaste viltstift een citaat op een houten plank: “ Niet het gebrek aan liefde, maar het gebrek aan vriendschap maakt ongelukkige...

Bjarne kwam in contact met een bundel vol met straatgedichten, geschreven door de dichter Bobby Doljanus. Bjarne kende de dichter niet, maar de gedichten spraken tot zijn verbeelding. Komische situaties uit het leven op straat. Toen hij die vrijdagavond Gerard in de kroeg tegenkwam vertelde Bjarne...

Opnieuw klonk de stem van de dronken jongeman door de straten. Zijn baard was inmiddels drie centimeter gegroeid en zijn stem leek nog luider te klinken. De buren spraken er schande van. Er zat schunnigheid in zijn taalgebruik. Het trok telkens weer de aandacht van Bjarne. Hij maakte politici uit...

Gelukkig had Bjarne weerstand kunnen bieden tegen de verleidelijke voorstellen van M. Wolvenknaap. In korte tijd veel geld verdienen was misschien aanlokkelijk, maar hij bleef liever op het juiste pad, al was het alleen maar om zijn behaagzieke hospita niet tegen zich in het harnas te jagen. De...

Volop zon en nog meer dromen in de zomer van de liefde en de ontdekkingstocht naar vriendschap. De jongeling Bjarne Gosse was drie dagen alleen met Frits de zwarte kater in het grote herenhuis. Peter had geen contact gezocht. Op een dinsdagochtend lag er een brief op de deurmat. Het kon niet...

Eindelijk liet de zon zich weer volop gelden en waren de regendagen voorbij. Bjarne liep weer in zijn korte broek rond en genoot van de vrijheid van de zomer. De jonge kunstenaar Peter Halm bracht de scholier Bjarne op de hoogte over het conflict tussen de schrijver Jan Boter en de kunstenaar...

Op school had de ondeugende tuinderszoon Arthur uit Vleuten de geschiedenisles over de stad Utrecht verziekt. Maar de geschiedenisleraar had er kennelijk wel begrip voor en gaf de leerlingen de gelegenheid om bij te komen van het lachen. De grap op het randje van goed fatsoen viel bij de jeugd...

Peter Halm had een fles rode wijn van gezellige kwaliteit in zijn kunstenaarshanden. De jeugdige Bjarne zag aan de neus van Peter dat hij gesnoven had. Wonderbaarlijk hoe handig hij alle belangrijke gasten te woord stond. Alhoewel Bjarne tweeduizend gulden behoorlijk veel geld vond voor een...

“Heb ik eigenlijk wel echte vrienden?” Die vraag spookte door het jeugdige brein van Bjarne, die schaars gekleed in bed lag. De taal van de zomer sprak middels een wrede glimlach die nergens vandaan leek te komen. Liefde zweeg in alle talen. De weg naar de toekomst had vele zijwegen. De...

Terwijl de jeugdige Bjarne struikelde over zijn gedachten vond hij op de tafel in de keuken, een krantenartikel over de schilder Christiaan Buurtveen met wie zijn hospita bevriend was. De jeugdige Bjarne begon nieuwsgierig te lezen: “Ik bereid me meestal voor op een schilders sessie met een...

Waar haal jij steeds die inspiratie vandaan vraagt een bezoeker die een boekje afneemt. Nou gewoon dat vind je overal, bij de ALDI, POIESZ, HEMA vaak bij je partner, familie, bij buren, bij dorpsgenoten, in boeken, in gedichten, in de natuur. Inspiratie hangt in de lucht is overal om je heen –...

Toen ik tijdens de afwezigheid van mijn hospita aan het genieten was in bad, dacht ik na over de heteroniemen van de dichter Pessoa. Terwijl de zoete geur van het badzout mijn gedachten verder bedwelmde, verzon ik een heteroniem: Hector Havermout. Hector Havermout omdat ik vroeger altijd havermout...

‘Beste C., wat me opvalt aan jouw verhaaltjes is dat het wel heel veel over de natuur gaat. Waarom eigenlijk?’ vroeg Sjors me laatst. ‘Nou lees jij weleens gedichten?’ vroeg ik. ‘Om eerlijk te wezen – heel weinig; ik heb er niet zoveel mee. Veel van wat ik lees begrijp ik niet en...

Tsjêbbe Hettinga; 1949 - 2013 Hettinga, helaas wás, een beeldbepalende Friese dichter, die vooral bekendheid genoot door de voordracht van zijn poëzie, vanwege zijn blindheid, uit het hoofd. Vaak ging zijn voordragen met muzikale begeleiding gepaard. Deze helaas te jong gestorven poëet...

Het verbaasde en verwarde me dat mijn liefdeshart in slechts drie weken tijd in plaats van voor mijn robuuste hospita Emma was gaan kloppen voor de fragiele homoseksueel Kees, die als achternaam Broodakker had. Het was dezelfde Broodakker die mij wees op het bestaan van dichtersvereniging het...

Geheel volgens verwachting is mijn bundel "Relicten van een leeg bestaan" geflopt. Op een enkele goede vriend na hoeft geen mens een exemplaar. De uitgave van die bundel heb ik gewonnen als eerste prijs bij de poëziewedstrijd van Schrijverspodium. Aanvankelijk wou ik daar niet eens aan,...

Het is een warme voorjaarsdag, ik loop door het park, ga glimlachend op een bankje zitten. Naast me zit een oude man, hij heeft een baard, oude kleren draagt hij, en hij heeft een fles whisky in zijn hand, van een goedkoop merk dat ik herken uit eerdere tijden. Hij vraagt of ik een slokje wil. Ik...

Mijn kleinzoon heeft mijn gedichten gelezen. “Oma, je schrijft wel erg stijfjes, zet deze cd van Status Quo eens op, en schrijf dan eens een gedicht” heeft hij gezegd. Ik heb die muziek inmiddels beluisterd, maar het inspireerde mij niet tot het schrijven van een gedicht. Wel liet ik mijn...

Onze kunstenaar wist niet wat te doen. Hij liep door het atelier en bekeek zijn werk. Hij deed dat wel vaker, maar nu, met de dreiging, de komende uitzetting en het verlies van alles, bekeek hij zijn werk heel precies, alsof hij nog nooit zo helder was geweest. Hij had een vrouw geschilderd, een...

Dat de beoordeling van gedichten een subjectieve aangelegenheid is, is een open deur waar een Boeing 747 moeiteloos door kan.

Dag brave kinderen en nog bravere ouderen! Bent u zich nog steeds suf aan het piekeren over wat u al dan niet in een sinterklaasgedicht mag schrijven? Ik niet hoor! Gewoon: flip flap flop, deze tekst staat er weer op! Recht uit het vuistje, of heet dat een knuistje? Zonder blad voor de mond: De...