Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Taal van de zomer 39

Volop zon en nog meer dromen in de zomer van de liefde en de ontdekkingstocht naar vriendschap.

De jongeling Bjarne Gosse was drie dagen alleen met Frits de zwarte kater in het grote herenhuis. Peter had geen contact gezocht. Op een dinsdagochtend lag er een brief op de deurmat. Het kon niet anders dan een brief van Kees Broodakker zijn. Bjarne herkende het handschrift waarmee hij zijn naam en adres had geschreven op de enveloppe.

Beste Bjarne Gosse,
Wat een mooie gedichtjes heb jij mij gestuurd! Het zijn intieme gedachtestapjes van een wandelende jongeman die zijn weg aan het ontdekken is in de wereld. Ik kon me er veel bij voorstellen en ook een heleboel niet. Dat is het bijzondere van gedichten. Het roept iets bij me op, maar ik kan het niet altijd duiden.
Ik zou er zeker mee doorgaan als ik jou was. Ik heb een gedichtenbundel van de dichter Hans Lodeizen. Zegt die naam jou iets? Het zijn persoonlijke gedichten.
Ik ben zelf begonnen met korte verhalen schrijven. De televisie heb ik afgezworen. Steeds weer diezelfde gezichten en misplaatste grappen van die Gerard P. de Vorst. Ik heb een klein begin gemaakt van een verhaal:
“ Mijn dromen zijn mijn verleden. Ik ben niet met een zilveren paplepel in mijn gulzige mond geboren maar ik zie het kleurrijk glinsteren der sterren als een teken aan de wand boven het bevroren kasteel. Ik heb mijn vrienden uitgenodigd.“
Ik ben nog aan het nadenken over een vervolg. Helaas heb ik weinig tijd vanwege mijn werk. Ik ben aan het sparen voor een auto! Ik heb mijn rijbewijs vorige maand gehaald.
Stuur me gerust nieuwe gedichtjes. Ik sluit een postzegel bij voor een antwoord.
Ik wil je ook nog iets vragen. Heb jij ooit nog iets van Britse Lizzy vernomen? Jij was toch bevriend met haar?

Tot een volgend schrijven,
Kees Broodakker.

Wat leuk dat Kees zo spoedig een antwoord had gestuurd naar Bjarne.
De jongeling Bjarne vroeg zich af waarom Emma zo gehaast naar Amerika was vertrokken. Het was stil in huis zonder zijn behaagzieke hospita. Hij had nu wel meer tijd om gedichten te schrijven. Hij kende de schrijver die Kees had genoemd niet. Toen hij ging kijken in de grote boekenkast van Emma vond hij na lang zoeken een bundel met de naam van deze schrijver op de kaft. Er stond een hele rij bundels van Nederlandse dichters naast elkaar. Emma zou het vast toejuichen wanneer Bjarne daar eens in ging lezen.
Het was hem met veel kunst en vliegwerk gelukt om een zeven te halen voor zijn proefwerk Bodemkunde. Er stonden alweer nieuwe proefwerken op het programma. Voor bloementeelt wilde hij minstens een acht halen. Hij had zich verdiept in de teelt van rozen, maar moest ook de namen van de andere bloemen leren. Gedichten lezen kon altijd later nog.
Terwijl Bjarne alle bloemennamen aan het bestuderen was dwaalden zijn gedachten af en toe toch af naar Emma. Steeds vaker kreeg hij het gevoel dat zij iets belangrijks voor hem verborgen hield. Ze had haar stemmingen, dat hoorde bij haar karakter. Er was iets dat hij niet aan haar kon begrijpen. Hoeveel ruimte had zij eigenlijk in haar hoofd, dat zij over zoveel zaken kon nadenken. Ze was mysterieus door haar veelzijdige kennis van de menselijke cultuur en aantrekkelijk door haar bijzondere uiterlijk. Wat kon Bjarne nog meer van een vrouw wensen? Ze was zijn muze, de ware reden van zijn bestaan hier op aarde. Had ze dat eigenlijk zelf wel in de gaten? Waarom ging zij telkens weer op reis en was hij alleen met Frits in het grote herenhuis in Utrecht Oost.

Alex Huppelrat had hem een gedicht gestuurd achterop een ansichtkaart met de afbeelding van een mollige vrouw.

Voetnoot bij een dierenhand


In vredestijd naïef:

Lieve dieren heb ik afgekeken
dat echte wreedheid moeite kost

omdat jij altijd
naar een ruzie snakt

arrogant en zwaar bekakt
een mooie vredesduif ben ik.

En jij bent niet goed snik
door dieren ben ik te weten gekomen

dat liefde onbaatzuchtig is
wanneer er voldoende is te eten

in de romantiek ben ik onschuldig
een poes die wordt geknuffeld

omdat ik mens ben en zij poes
hongerig naar Brussels lof.


Alex Huppelrat

Bjarne had sterk het gevoel dat hij de inhoud van het gedicht helemaal had begrepen en dat verwonderde hem, want vaak begreep hij de inhoud van gedichten niet goed.
Moderne schilderkunst bleek hem meer te fascineren.
Het sobere werk van Peter Halm, abstract met een ruige textuur en sombere kleuren, speelde een belangrijke rol in zijn gedachten.

Schrijver: Bjarne Gosse
23 juli 2021


Geplaatst in de categorie: vriendschap

4.0 met 1 stemmen 149



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)