Vrees de ochtendstond
Want morgen sta ik op uw tenen, schop ik schenen, draai ik u een poot uit of geef ik een knietje in gevoelige regionen, kunt u mijn rug op of er van af glijden, maakt mij niet uit, ik lees hier duizenden woorden in nietszeggendheid, zelfstrelende ego's.
Snel nog even een sonnet, stelling nemen met een citaat, verhaal halen voordat het u ontgaat, de klok slaat onheilspellend een laatste literatuur, morgen bent u aan de beurt.
Nooit meer opstaan, doodgewoon dood, beseft u wel wie u bent ?
Geplaatst in de categorie: humor