Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Bekentenis

Ik heb gestolen, ik zie het nog altijd voor mij. De portemonnee van mijn moeder op de (standaard) bruinmarmeren schouw boven de kolenkachel, drie dubbeltjes gleden zomaar in mijn hand. Dra daarna wilde ma een van ons een brood laten kopen, ze keek vertwijfeld in haar knip. Dertig zilverlingen brandden in mijn broekzak.

Ik heb er witte chocolade van gekocht, het bewijs opgegeten
en ben er vervolgens misselijk van geworden. Zij heeft mij toen ingestopt, mijn voorhoofd gebet met een washandje, bezorgd als een moeder kan zijn.

Ik schaam me er nog immer voor, heb het aan niemand verteld, maar moet het toch kwijt, ik wil dat iedereen weet dat het mij spijt.

Sorry ma.....

Schrijver: Fred, 21 april 2009


Geplaatst in de categorie: misdaad

3.3 met 10 stemmen 672



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
top10bekijkert
Datum:
28 april 2009
Dit stukske proza verdient een plekje in de toptien, wakker worden !
Naam:
Hendrik Klaassens
Datum:
24 april 2009
Wat eerlijk van je, Fred, om dit te vertellen. De meeste mensen zouden dat niet durven.
Toen ik vijf jaar oud was heb ik een kwartje gegapt uit de portemonnee van mijn oma. Ik wilde bij zomerdag heel graag een ijsje kopen, maar dat werd mij niet toegestaan. Ik besloot toen zelf maar actie te ondernemen. Daarbij werd ik betrapt. Ze werd niet eens boos, maar zei resoluut tegen mij dat ik het terug moest leggen, wat ik natuurlijk met een vuurrood hoofd gedaan heb.
Net als Günther moest ik aan dat voorval terugdenken toen ik jouw verhaal las. Ik denk dat heel veel mensen zoiets een keer meegemaakt hebben.
Je had een heel zorgzame moeder. Je zult haar vast nog wel 'es missen.
Naam:
Günter Schulz
Datum:
21 april 2009
Email:
ag.schulztiscali.nl
Ook ik "stal" als kind een Groschen (een tien pennig-munt) van de kast, werd door moeder betrapt nog vóór het ontvreemde in mijn broekzak gleed en kreeg er een flinke afstraffing voor. Tijdens het lezen had ik een kleur van herkenning en kon het gevoel van schaamte van destijds wederom in mij oproepen.

Jouw moeder heeft je vast en zeker vergeven: ' "Fredje" kreeg zijn hoed vol "pluimen" en liep heen op een galop'!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)