Strijd
Er staat een houten paard voor de poort, het klopt dat ik niet open doe, ik ben niet op mijn achterhoofd gevallen. Alexander heeft al een schoon wijf, met mij zal hij niet vreemd kunnen gaan. Zeker niet via de achterdeur.
Agamemnon, ach ziekelieke Griek, gij mag mij de kont kussen, en dat is waarlijk een voorrecht.
Geplaatst in de categorie: geweld
De gedaantes wisselen steeds in deze maskerade,
de zielen daaronder blijven aan zichzelf gelijk,
ik kom hier dagelijks, ik sla uw fratsen gade!
Een milde glimlach plooit mijn lippen
als ik deze verkleedpartij aanschouw.
Heleen, onder hoeveel namen liep gij hier rond,
maar nog nooit als Griek en als schone vrouw!
Onder duizend namen ontmoeten wij elkaar
in de oudheid en het verpolitiekte heden.
Weet dat ik u niet haat of heimelijk veracht
omdat we desondanks veel met elkaar delen!
in een vol arena
en jullie rossen laten lopen
de rondjes rond
wil ik gehuldigd in een pracht ornaat
toeschouwen hoe Heleen ten gronden gaat.
Een zak met gouden byzantijnse munten toebehorend aan de winnaar , wanneer door mijn duim een eind komt aan zijn bestaan...
alles wat boven het slijk uitgaat stuit op onverschil
presenteert men zijn onwetendheid als ’t ware licht,
ook al gebeurt er niets buiten de goddelijke wil.
Catherin, deze snoodaard moet nog veel leren
haar denken zit nog in materie gevangen
Kom, wij laten haar maar in haar blinde waan
totdat zij naar iets beters gaat verlangen.
en konden dergelijke woorden niemand vereren noch verblijden
Je kont toen tonen
kon men alleen met het schavot belonen...
met deze alcoholische zangen.
De platheid van uw hart en taal
doet mij echter niet naar meer verlangen.