Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Henry contra Hein 2 (kinderen met oude zielen)

Ik word ’s nachts waker gemaakt door de Zeisenman die met de deur in huis valt:
“Ik heb ruzie met m’n baas dat ik me door jou heb laten overbluffen toen ik je wilde halen, je obstructie tegen het systeem heeft nogal deining veroorzaakt en ik kan het niet op z’n beloop laten, dan kan ik m'n botten pakken en vertrekken, zegt de baas”.
Ik kijk hem aan: “kijk eens wie dat zegt, de dood zegt dat ik deining maak”.
“Luister Custor, ik dood niemand, ik voer opdrachten uit, ik ben administrateur”.
“Ha, een collega van Eichman”, sneer ik.

“Het heeft een week gekost om m’n beenderen terug te vinden. Die straathonden, waarvan jij dacht dat het engelen waren, waren honden die er met m’n botten vandoor gingen. Realiseer jij je wel dat je mij aan de honden hebt gevoerd? Je hebt geen idee wat je hebt aangericht met je obstructie tegen de cyclus van geboorte, leven en dood”.
“Dat ga jij me haarfijn uitleggen vrees ik, maar klepper niet zo met die kaken, daar krijg ik koppijn van”, grimlach ik strijdlustig.

“Als je sterft ontsnapt jouw levensgeest uit je lichaam met de laatste zucht en zoekt een nieuw lichaam, en daar heb je mij bij nodig als gids, een kind krijgt jouw levensgeest”.
“Ach”, zeg ik, “reïncarnatie, de geest keert terug in het vlees, met in dit geval als gevolg: een kind met een oude ziel”.
“Inderdaad Custor maar zonder mij als gids kom je te laat, zijn de nieuwe lichamen bezet en jouw geest wordt een zwervende geest”.

“Door je obstructie heb ik een week niet gewerkt, ik moest geesten zoeken van mensen die de afgelopen week stierven. Zwervende levensgeesten gaan uit frustratie spoken. Ze veroorzaken onrust onder de zielen der levenden, met als gevolg dat het menselijk verstand wordt bedolven onder gevoelens en de kans op conflicten toeneemt. We kennen die tijdgeest, periodes in de geschiedenis dat er van alles misgaat, oorlogen vele slachtoffers maken”.

“Jij bent als mens opgesloten in een ruimte met blinde muren, door een spionnetje in de wand zie je een stukje van de schepping en met beperkte informatie fantaseer je een wereldbeeld. Je bent niet in staat de werkelijkheid te zien, want jouw niet verlichte geest is van een lagere dimensie als het universum”.

“Des te vaker je als geest reïncarneert, terug keert in het vlees, des te wijzer wordt je, als je de hoogste graad van bewustzijn hebt bereikt, wijs genoeg bent om de antwoorden te begrijpen op de vraag: “Hoe, Wie,Wat en Waarom der schepping, worden de antwoorden je getoond, door je in een verlichte toestand te brengen, in dezelfde dimensie als de schepping. Je ziet dan de werkelijkheid, je ziet dat het van een geniale eenvoud is. Je hebt je doel bereikt en je wordt deel van het geheel. Je wilt niet terug naar de mensen en je kun ook niet terug want in je nieuwe dimensie pas je niet in je oude wereld”.

“Luister eens magere waarom vertel je mij dat allemaal”.
“Wel, straf is pas straf als je weet wat de normale gang van zaken voor jou was geweest. Ik straf je door juist niet te komen op het moment dat je sterft. Je geest zal eeuwig zwerven tot einde der tijd, levend van de warme adem van mens en dier, die jou zonder dat ze je zien, als een koude tocht ervaren en je als een vlieg van zich af slaan. Dat is jouw lot, door je gebrek aan respect voor de schepping”.
“Ik maak als simpele wezen iets kapot wat ik me niet realiseer, omdat ik geen benul heb van het effect op het grote geheel, ik ken het grote geheel niet; hoe kun je mij dat dan kwalijk nemen en mij straffen”.
“Custor, vraag het aan aardse rechters, die doen dat duizenden keren per jaar”.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 6 juni 2010


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 8 stemmen 807



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)