Draaien maar

Ik zwoeg me door de menigte heen waar ik zo juist in ben beland. Al duwend kom ik dan eindelijk dichter in de buurt. Ik heb nog maar weinig tijd maar als ik de hoek om kom weet ik zeker dat ik niet op tijd kom, dan niet, het is niet mijn schuld. Dichter benader ik mijn eindbestemming terwijl iedereen door de menigte heen probeert te beuken alsof het een wedstrijd is, dan ben ik eindelijk bij mijn kluis aangekomen. Ik kijk tegen een lelijk ingedeukt rood vlak van hoogstens 30 bij 30 centimeter met een kleine knop erop. Je moet de knop, die lijkt op die van een echte kluis, eerst op nul draaien dan draai je hem drie keer rond naar rechts. Vervolgens moet je 10 centimeter van je kluis af zitten om de streepjes te kunnen zien, die overigens vervaagd zijn, en zo je eerste codecijfer ‘invoeren’.
Nadat je dat hebt gedaan moet je naar links draaien tot je volgende code. Als laatste draai je naar rechts en als je dan niet per ongeluk bij één van beide codes er een streepje naast zat of te koude of te zweterige handen hebt heb je de kans dat hij open gaat.

Dit is nog niet eens het moeilijkste. Als je het onderste kluisje hebt, hangen er mensen boven je, vallen er allemaal spullen op je, moet je je nek verdraaien om überhaupt in je kluis te kijken. Als je dan de kans krijgt om in je kluis te kijken kom je erachter dat deze veel te klein is voor al je boeken, tassen, jas, sjaal, handschoenen, regenpak, Ipod, een voorraad eten en nog veel meer wat toch niet gaat passen. En dit ritueel dan weer elke dag. Lekker dan. Wanneer komen er Amerikaanse kluizen, want daar kan met veel geluk een Wentworth Miller look a like uitvallen want deze kluizen hebben in ieder geval wel ruimte!

kluis ergenis ergenis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 229