Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Mijn hart lacht weer!

Na een maand intens verdriet, kantjeboord verwarring en ze niet allemaal meer op een rij hebben, dwaas gedrag en stupide handelingen/woorden, zit ik weer als een kloekmoedige cowboy in mijn lederen zadel.
De Arabische hengst onder mijn kont is volop uitgerust, goed gevoed en dol op actie.
Narrengedrag leidt altijd tot meer inzicht, zo bestond/bestaat er bij de Indianen de wijze gek. Door zich gek te gedragen, vergaart hij wijsheid over zijn medemensen.

Vanwaar die ommezwaai opeens? Zie ook mijn vorige hartenkreet voor opheldering, indien gewenst. Tja, het is het beste nieuws dat een verliefde man kan overkomen, als na een gekmakend pijnlijke afwijzing zomaar na een maand het roer positief omgaat.
Ik fiets dagelijks langs de plekken, waar wij liepen, waar wij stilstonden en elkaar innig kusten, streelden en lieve woorden gaven.
Ik ben zelfs nog bij de Erasmusbuste geweest, om hem te vragen haar veilig terug te sturen, als moderne sjamaan kan ik zulke dingen wel vragen, vind ik.
Wie? Mirjam Bruijn, de meest liefdevolle vrouw die ik ken, andere kanten heeft iedereen, daarvoor zijn wij mensen, de spanning was bij ons allebeide te hoog opgelopen plus uitputtingsverschijnselen. Tabee daarmee. Nu is er weer rustig vaarwater en zij belde mij waarlijk vanuit Italië om me te zeggen dat ze nog steeds van me houdt, ik maak getuigen van jullie, het is echt waar, ze denkt steeds aan me, bidt voor me en verlangt naar me. Ze voelt me steeds nabij, nou, anders ik haar wel!
Het valt allemaal behoorlijk tegen daar en ze denkt al over vertrek/terugkomen. Het is niet wat ze ervan verwachtte en ze testen haar continu uit, nu is ze zomaar gedumpt bij louter Italiaans sprekende mensen in the middle of nowhere, in een houten huisje met enkel een bed en een stoel. Lijkt erg op een zuiveringsmethode, waarbij zij van hun eigen gelijk uitgaan.
Krijg ook de associatie met het kloosterleven, waar je ook je eigen wil moet inleveren, je ego loslaten op een tirannieke manier. Ben bang dat het geheel daar een uitvergroting van haar vroegere thuissituatie is, terwijl ze daar nou juist van bevrijd wil worden.

Iedere klop van mijn hart is verbonden met haar hartkloppingen aldaar, met mijn sjamanistische krachten sta ik haar bij, omarm haar, kus haar, streel haar, troost haar, laat haar in haar flow tot zichzelf komen, zodat ze zelf besluit wat goed/beter voor haar is.

Nu is ze toch zelf over de brug gekomen en het was zo hartverwarmend om haar tedere, humoristische stem weer te horen, al voelde ik ook zwaarte/verdriet, maar ze weet waar ik ben en ik ben er dag en nacht voor haar, dat weet ze, van de psyche heb ik genoeg Goudse kaas gegeten, ze mist me, ze houdt van me!, je zou de glimlach op mijn bloedrode, riddertrouwe hart moeten kunnen zien!

Ik kijk en luister niet voor niets aan het eind van elke avond naar Sinéad O'Connor, die in 'Nothing compares 2 U' zo treffend mijn gevoelens weergeeft, overdag zing ik de woorden voor stoplichten en in winkels, terwijl de omstanders denken dat ik ijl, maar inwendig bloei ik als een tot volle rijpheid gekomen, onweerstaanbare rode roos! Dezelfde roos, die zij daar in Italië geschilderd heeft, denkend aan onze liefdesband, die voort bloeit!


Zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=iUiTQvT0W_0

Schrijver: Joanan Rutgers, 5 februari 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 11 stemmen 292



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)