Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Still Bo Derek

Als puber met lastige mee-eters, die ik met een smeulende sigaret probeerde te verbranden, en meisjes lokkende okselzweetplekken, waar ik me nog meer zwetend voor schaamde, zelfs zweetplekken aan de achterkant van mijn Levis-jeans, waar ik me soms met drie onderbroeken tegen wapende, liep ik apetrots met mijn T-shirt van een sexy Bo Derek uit haar film 'Ten' rond.
Ik kwam er openlijk vooruit dat ik haar fysieke schoonheid adoreerde, met name haar uitnodigende borstenpartij, extra versierd door de slingerharen van een Afrikaans kapsel. Ik heb daarmee menige protestantse leraren de stuipen op het lijf gejaagd of juist hun religieus onderdrukte roede in beweging gezet. De preutse leraressen dachten dat ik maar beter naar een openbare school kon gaan of in hun beperkte visie rechtstreeks naar een jeugdinrichting. Na iedere was verbleekte de afbeelding tot mijn grote verdriet. Uiteindelijk was er nauwelijks nog sprake van Bo en heb ik het shirt vol bittere gevoelens weggegooid.
Bo heet eigenlijk Mary Cathleen Collins en ze had op haar zestiende een sexuele relatie met de regisseur John Derek, die in 1998 overleed. Ze waren getrouwd geweest en door hem kon ze dure paarden berijden. Ze schijnt in Playboy te hebben gestaan, maar dat is mij helaas ontgaan. Misschien wil ik haar wel niet ontkleed aanschouwen, behou ik liever de fantasie.
Ze woont nu in Californië, waar ze geboren is, ene John is haar lover, helaas, dé egoïst! de smartlap! maar fijn om te weten is dat ze deels van Nederlandse afkomst is! ook al is ze conservatief republikeinse, voor mij zal ze altijd de schoolse heldin blijven, die mij uit de benarde, benauwde positie van het christelijk onderwijs heeft geholpen. Voor mij blijven het altijd en eeuwig de Bo Derekken die mijn hart harder doen slaan en de aardse onderdrukkingssystemen doen verpulveren. Van de Bobo naar Bo, viva Bo!
Toen ik eens voor straf bij de directeur moest komen vanwege mijn luidruchtige ordeverstoringen, wees de volgevreten slapjanus naar mijn opzichtige shirt en gorgelde afkeurend. Ik tergde zijn hautain gepulk en zei: 'Ho! ho!, bepeperde spruitjesvreter, this is Bo!' en ik verliet zijn hoofdkwartier zonder enige tegenstand.
Achter de ellebogen rukten ze zich allemaal keihard af, de hypocriete geldslaven en religieverneukers, maar ze hebben Bo nooit zo gekend zoals ik. Dat troost me tot op heden.

Schrijver: Joanan Rutgers, 6 september 2011


Geplaatst in de categorie: idool

5.0 met 1 stemmen 137



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)