Tegengas
Gisteren ontdekte ik dat ene Laila uit Zwolle (ze noemt mij ook met voor- en achternaam) mij door het slijk probeert te halen met haar venijnige, bloggende stukjes. Ik heb haar twee keer messcherp van repliek gediend, maar ze heeft niet de moed gehad om dat te plaatsen, censuur ten bate van haarzelf. Vooropgesteld dat haar respectloze visie als een vliegje tegen mijn harnas opbotst, wil ik toch graag het een en ander tegenspreken, wat een democratisch recht is.
Ze stelt dat ik uit verveling prietpraat verkondig, ze noemt het eerste klas riooljournalistiek en ze vraagt zich af of ik daar ook nog voor betaald word. Welnu, ik schrijf vooral omdat ik plezier beleef aan mijn veelal literaire woordenstromen, die klaarblijkelijk door Nederlands.nl letterkundiger en let op zielskundiger worden opgevat. Mijn aanvalster is namelijk een psychologe. Ze valt over mijn vrijmoedige uitlatingen aangaande erotische belevenissen, waardoor ik haar een onwrikbare kuisheidsgordel heb verweten en dat ze waarschijnlijk Baudelaire, Rimbaud, Miller, Bukowski, Nin en Wolkers ook vuilspuiters vindt. Ik vermoed dat ze tijdens haar opleiding een stevige zelfanalyse is misgelopen. Psychologen wanen zich vaak oppermachtig en onaantastbaar. Ze heeft sowieso een ernstig probleem met mannen op zich, waardoor ze in een waanland leeft, strijdend voor vrouwenrechten op haar blogdonquichotterie.
Verder schrijft ze dat ik 'stukken over dichters met zelfverzonnen wendingen zonder bronvermelding' produceer. Hoe dom, ik ben toch zelf zeker die bron! Voorts noemt ze mij 'een manipulerende gek', zonder dat ze enig idee heeft wie ik ben. Dat vind ik nogal een botte uitspraak voor een psychologe op papier en zeker een zware beroepsfout. Ik zou een 'controlefreak' zijn, nou, als er iemand losjes in zijn geest zit, dan ben ik het wel. Ze noemt me internetverslaafd, best mogelijk, al kan ik heel goed zonder en heb ik mijn literaire sporen al verdiend voordat ik het internet opging, maar zo projecteert ze nog even door. Ze deelt me in bij 'scorende, zielloze cynici', dat scoren klopt, vandaar dat ik haar deze aandacht met gemak weggeef, maar ik schrijf vaak zeer geëngageerd en bezield door mijn onderwerpen. Tenslotte poogt ze me een machtswellusteling, die zijn kwetsbaarheid onderdrukt, te noemen. Ik ben in wezen een nederig mens en ik heb niets met machtsposities en ik stel mij vaak uiterst kwetsbaar op en dan niet alleen met woorden. Dat mijn schrijfkunst bij rare vogels valse jaloezie opwekt, is al zo oud als de mensheid, denkend aan Kaïn en Abel.
Ik had graag een eerlijk riddertoernooi met haar gevochten, maar ze vergiftigt haar tegenstanders ver voor de krachtmeting. Zo, 'my Dear', kleingeestig madammeke, ik zei toch dat je nog niet van me af bent, nee, Laila, you don't got me on my knees! (Eric Clapton, bronvermelding)
Geplaatst in de categorie: woede
Voor de rest schijn je een toffe peer te zijn, hoorde ik van Henk en Ingrid.