Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

De onvoltooide natuur

Er klinken vogelgeluiden in het bos, je hebt een apparaatje bij je waarmee je die geluiden mee kunt nemen naar je huis. Je luistert naar de vogelgeluiden in de woonkamer, er klinkt een kraai, er is geluid van zingende merels, de kat laat overduidelijk merken dit niet zo te waarderen. Je besluit de liedjesradio aan te zetten om de kat te behagen.
“Wanneer je me ziet wegvliegen zonder jou, een schaduw over de dingen die je weet, veren vallen om je heen, en wijzen je de weg die je moet gaan, het is voorbij, het is voorbij” is er te horen via de liedjesradio die door de kamer klinkt met de integere zangstem van de Canadees – Amerikaanse zanger en liedjesschrijver Neil Young, die inmiddels op leeftijd is.
Je hebt de laatste tijd niet meer zoveel tijd om naar die lieve Alfons te luisteren. Je schrikt soms behoorlijk van zijn wanhoop. En van de ellende die hij met zich meedraagt.
“Het is voorbij, het is voorbij.”
“Het is voorbij, het is voorbij.”
De kat laat even een droeve miauw horen.
De onvoltooide drijfveren van Alfons om, ondanks de hilariteit rond zijn toch wel krankzinnige persoonlijkheid, tenslotte toch voor het levensvuur van dichter te kiezen, zijn niet uit de lucht komen vallen zoals dat zo soms met gevogelte het geval is.
De kat laat opnieuw een droeve miauw horen.
Alfons luistert graag naar de liedjesradio, Neil Young is een van zijn favoriete artiesten, een zanger met een echt verhaal. Een verhaal dat dikwijls over de natuur gaat, de natuur die zich nooit laat voltooien.
Alfons gelooft niet in de geestigheid van een onvoltooid verhaal. Hij laat het niet bij schemertoestanden, maar zoekt het licht in het dicht, en het dicht in het licht van het arsenaal. Het arsenaal van de gevoelswetenschap. Een gevoel van herkenbaarheid die hij ook in de muziek hoort. En vanwege de liedjesradio dikwijls beleeft. Een geheel dat nog enige samenhang vertoond, omdat de gevoelswereld zijn uitersten weet te beheersen.
“Genesteld tussen jouw vleugels mijn lieveling, brengt de ochtend een andere zon, morgen zie je de dingen die vandaag niet willen komen, het is voorbij, het is voorbij.”
“Het is voorbij, het is voorbij.”
De radiomuziek van Neil Young klinkt zachtjes, Alfons gaat zijn warme nest opzoeken.
Het toeval lijkt dichterbij te komen. In zijn knusse nest droomt Alfons over vogels. Vogels die hij kan horen in zijn dromen. De kat slaapt tegen zijn buik, met het hoofd aan zijn navel.
Hij ziet ze vliegen in zijn droom. "Het is nog niet voorbij", lijkt hij te droomwensen. "Het is nog niet voorbij" klinkt het in zijn droom. Een droom vliegt nooit voorbij. Een vogel zal altijd proberen te vliegen. Een lied doet dikwijls aan een vogel denken. De mooiste liederen zijn door de vogels bedacht.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 17 juni 2012


Geplaatst in de categorie: muziek

4.0 met 5 stemmen 221



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)