LEGE HEMEL

Ik kwam aan de hemelpoort en Jezus deed zelf open.
Hij vroeg: “Jan, wat rijmt er op leven?”
Ik dacht: ´zeg gezegende humor?´, maar antwoordde “Geven!”
“Vind je dat je dat genoeg hebt gedaan in je leven”, vervolgde Jezus.
Ik antwoordde: “Jezus zullen we ophouden met die onzin, U gaf uw leven, ik diende het uit”.

Jezus glimlachte en vroeg: “Zal ik je voorstellen aan God mijn vader?”
Ik haastte me met antwoorden: “Neen laat maar, want die komt natuurlijk
met vragen over geloof, verbod, gebod en werken in het zweet des aanschijns
en ik heb er op vele terreinen er een po(o)tje van gemaakt”.

Jezus lachte en riep toch zijn vader; God sprak: “Jan, God is liefde”.
Ik antwoordde: “Nou God, daar heb ik weinig van gemerkt op die hemelse aarde van u”.

Toen zag ik een traan bij God, bij Jezus en voelde er bij mijzelf één opwellen.

We omhelsden elkaar en door de tranen heen werd er gelachen, eerst een glimlach, toe een volle en toen een schaterlach.

"God", sprak ik, "ik, Jan Jacob Krediet bij de gratie van mijn geleefde leven, wil best binnentreden, maar dan gaan we eerst een kaartje leggen en kijken wie het best pest en gaan we drinken en kijken wie het eerst dronken is. En we gaan roken, blowen, wie het langst zinnig kan blijven praten. En we gaan dansen, housen met vrouwen, met mannen, met een pilletje, met een poedertje, kijken wie het het langst volhoudt. En gaan we koken met paddenstoelen, kijken wie het best kookt en hoe het smaakt en hoe het uitwerkt".

Gierend van de lach, van de pret om alle onzin van beide kanten begaf ik mij in een lege hemel!

Schrijver: Jan Jacob Krediet, 17 december 2014

janjkrediethotmail.com

Hemel Hel laatste oo Hel laatste oordeel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 235