Je weet maar nooit.
Stel je voor dat je vanavond naar bed gaat en nooit meer wakker wordt, want dat kan?
Stel je voor dat je de loterij wint, mits je meespeelt, omdat dat kan?
Stel je voor dat er ineens nergens meer gezeur zou zijn, of gekrakeel.
Stel je voor, oh ik doe het zo ontzettend veel, me voorstellen dat de wereld niet zo miserabel is.
Want vaak is die dat wel.
Maar dan opeens komt het positieve, zo supersnel.
Want ik moet niet afwachten, of zitten simpen, ik moet zelf de eerste handeling verrichten, want ík ben het die 't tij kan keren, zodat mensen eindelijk eens leren, dat niet alles vanzelfsprekend is.
Want het enige, echt het enige wat zeker is, dat we geboren zijn om te sterven...
Tenslotte: weet je maar nooit...
Geplaatst in de categorie: filosofie
ben ik het niet eens met de zin
'we zijn geboren om te sterven'
dat is natuurlijk niet waar
dat zou alle betekenis van een mensenleven teniet doen
dat zou een wrede grap zijn van de god of de goden
(die ons niet alleen hebben ontworpen, gecreëerd en op deze prachtige planeet hebben toegelaten, met al onze fantastische talenten -waar alle engelen jaloers op zouden zijn als ze jaloersheid zouden kennen-
maar die ook nog eens op elk moment van de dag en nacht ons in leven en welzijn houden door alle voorzieningen die ze hebben getroffen om ons van voedsel, lucht, licht, kleur, gevoel, geur, medemensen en allerlei onverwachte situaties te voorzien)
dit levende, levensgrote mirakel, dat de meeste mensen (helaas) beschouwen als een vanzelfsprekendheid en een recht (waarover ze klagen als het ze even tegenzit) is geen cynische grap, maar een levende werkelijkheid, geen droom, geen illusie, geen hallucinatie maar een actueel feit.
Te zeggen dat we geboren zijn om te sterven is net als beweren
dat je een boek leest om het in de kachel te gooien
dat je een prachtig stuk muziek beluistert om in je handen te klappen
dat je een huis bouwt om er met een bulldozer doorheen te rijden
enzovoorts
dus, dat wou ik maar zeggen..
*'Geboorte, leven en sterven"