De speciale zwerver
Hij liep al jaar en dag, door de straten van de stad, kreeg dan hier, dan daar wat toegestopt. Een echt onderkomen had ie niet, hij sliep waar plaats was. Soms in het park, soms onder de brug, men liet hem met rust. Soms nam hij een douche in het gebouw van het Leger, soms in de daklozenopvang. Vaak kreeg hij wat schone kleding, want wat hij droeg, stond stijf van het vuil.
Hij hoorde erbij, werd gegroet, groette terug, was vriendelijk: een gewoon mens die iets aan de onderkant van de maatschappij was beland. Hij kon wanneer hij de huizen passeerde, hunkerend kijken naar de uitbundig versierde huizen, genoot van de vele lichtjes, de bomen, de ballen, slingers en alles wat erbij hoorde.
Zo wisten we ook dat er een slaapplaats was, die makkelijk benaderbaar was en dat bracht een paar mensen op het idee, de zwerver die kerst ook iets te geven. Een simpel gebeuren, zoals je kunt zien...maar het gezicht van die zwerver, toen hij naar zijn buitenhoekje ging was onbetaalbaar.
Zo simpel is het om mensen gelukkig te maken...
Geplaatst in de categorie: kerstmis