MENSEN VAN VROEGER
Kort nadat mijn bundel "Relicten van een leeg bestaan" was verschenen, heb ik een mailtje gestuurd aan iemand die zo'n twintig jaar geleden een collega van me was. Ik heb haar in die tijd wat gedichten laten lezen en ze heeft daar toen heel hartelijk op gereageerd. Het leek mij dus een aardig idee haar te vragen of ze een exemplaar van mijn bundel zou willen hebben. Daarop reageerde ze heel enthousiast en nodigde mij uit hem zelf te komen brengen en dan ook te blijven eten. Dat had ik graag gedaan, ware het niet dat de praktische bezwaren een beetje te groot zijn. Maar opsturen wilde ik graag doen. Daarop kreeg ik een kort mailtje met het adres waarnaar ik de bundel kon sturen.
Dat heb ik gedaan, maar daarna heb ik nooit meer iets van haar gehoord. Jammer dan en nu hoeft het ook niet meer. Liever niet zelfs. Maar misschien is ze wel ziek of dood. Ik haal mijn schouders daarom op en neem me heilig voor nooit meer contact op te nemen met mensen van vroeger.
Geplaatst in de categorie: tijd