Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

De Heer is waarlijk opgestaan

Het was een onrustige nacht geweest, die van 'Goede Vrijdag' op 'Stille Zaterdag'.

Ik lag te woelen, te zweten, zeg maar te ‘zwoelen’.
Het angstzweet viel loodzwaar van m’n voorhoofd af.
Mijn hersenen pijnigden mijn ziel nog vol van het grote verdriet van Zijn (Jezus) lijden, sterven en begrafenis.

Het eerste morgenrood straalde door de gesloten vitrage en verstilde en verinnigde me.
Ondanks niet verslapen vermoeidheid nam ik me voor deze bijzondere zaterdag deze ‘Stille Zaterdag” in maximale stilte en devotie door te brengen, zeker in de omgeving waar ik mijn Paasvakantie doorstond: het prachtige Zuidlimburgse Heuvellandschap.

Het te zachte hotelbed in Noorbeek had mijn rug niet tegoed gedaan en na wat ligoefeningen met m’n bekken besloot ik zijlings af te dalen tot op mijn knieen.

Nou dat was van korte duur daar m’n nieuwe knieschijven het knielende gebedsgewicht, gewricht nog niet aankonden.

Ik trok mezelf omhoog om dan maar op de rand van mijn hotelbed met gecontroleerde kromme rug over te geven aan een stil gebed.

Toen ik probeerde mijn handen te vouwen vervielen die in helse reumapijnscheuten en snel legde ik mijn handen zo ontspannen mogelijk op mijn blote bovenbenen.

Maar 'als branden aan het fornuis' voelden deze nog te warm aan van de zon die veel te vroeg, te vers en te sterk was gaan schijnen, wat gisteren tot een korte broek uitnodigde, maar de zonnebrand, zo bleek nu, achteraf niet.

Ik pakte mijn Bijbeltje en zocht m’n bril van plus 3, zo’n AC TION brilletje, waar ik er wel een dozijn van had, maar nu in geen velden of wegen te bekennen was.

Maar op de tast van het gevoel en geweten las ik toch hardop wat ik dacht te zien in letters die woorden vormden, die leiden tot zinnen tot de zin der zinnen uit het boek der boeken, mijn opengeslagen Bijbeltje en met vooruitziende blik mompelde ik:..

"De Heer is waarlijk opgestaan"

Daar werd ik stil van, zo stil op deze 'Stille Zaterdag', maar ook zo moe, zo moe.
Ik liet mezelf achterover vallen, pakte extra hoofdkussens, legde daze tegen mijn buik en tussen mijn benen.

Ik beurde zo mezelf op met geloof en wat humoristisch ongeloof en sprak fluisterend mezelf toe:

"Ja, ja goede morgen, een heel goede morgen, de Heer is waarlijk opgestaan, ja, ja, maar deze peer, deze meneer blijft vandaag nog liggen, heel lang en heel stil, de hele stille zaterdag!


Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl

Schrijver: Jan Jacob Krediet, 21 april 2019


Geplaatst in de categorie: religie

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.032



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)