Ode aan Rob de Nijs.

Wat een genot, wat een heerlijkheid om deze man te horen zingen. Vandaag komen alle liedjes en clips voorbij die ik natuurlijk allemaal (bijna dan) mee kan zingen. De jaren verspringen van 1978 naar 1988, naar meer en meer. Puur genieten want van alles komt voorbij. Mooi, mooier, mooist. Van heerlijk jong broekie, tot wat ouder, tot middelbaar tot..... ineens schrik ik.

Een onbekend geluid wat liedje betreft en ik kijk omhoog, zie tot mijn verbijstering Rob, zittend op een kruk, een beetje boos op zijn trillende hand, waarin de microfoon zit... hij omklemt het ding, schudt uit wanhoop even met zijn hand of hij het ongecontroleerde trillen ervan kan laten verdwijnen. Dat lukt niet, nee jongen dat lukt niet!

Rob, Ritme van de Regen, de Trompetter, Beau, ach wat geef je ons en terwijl ik dit schrijf is hij opeens weer een jaar of dertig met: Alleen is maar alleen.. 57 jaar in het vak, gepakt door een slopende ziekte maar nog steeds op een kruk, met een microfoon in zijn trillende hand. Respect. Zonder jou zing je nu.....je repertoire is subliem!

Ik ga verder luisteren....dank je voor de muziek...

... Rob de Nijs toen en nu ...

Schrijver: An Terlouw, 27 april 2020

An.terlouwcasema.nl

Rob Nijs muziek genieten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 58