Aan een sterfbed
Mijn tranen hebben rijkelijk en overvloedig gevloeid in de ziekenkamer naast het bed van mijn betreurenswaardige oude vader. Toen zijn einde naderde, vroeg hij mij voor te lezen uit zijn favoriete boek uit zijn jeugd, getiteld: "De jongensjaren van...."
Mijn stem haperde en stokte, maar hij vermaande me: "Flink zijn!"
Later werden we bij hem geroepen. Het zou niet lang meer duren. Toen herinnerde ik hem aan onze gezamenlijke wandeling, eens, onder de zon van september, als de kameraden en vrienden die we waren over de Strabrechtse Heide. Het uur van het afscheid kwam en vaders hand verkilde in de hand van mijn moeder. Zijn ogen, als uit blauw porselein vervaardigd, vielen voorgoed dicht.....
Geplaatst in de categorie: overlijden
Pas verhuisd, pas getrouwd en platzak, grote ellende en puin ruimen.