(vervolg op 'Nienke's nieuwe woede') Nu Nienke alweer drie jaar op een gesloten afdeling in de psychiatrische inrichting te Franeker zit, is de rust in Kollum goddank weergekeerd. Slechts de bejaarden in het ouderencentrum 'Betesda' hebben het er nog wel eens over, omdat er verder niet zoveel te bespreken valt. Vooral Harmen Rypkema, die vroeger…

Het telekinetische ruimtevaartuig, met ongeveer soortgelijke vermenselijkte robots met verregaande telepathische krachten, landde op de planeet aarde, en na hun eerste bevindingen zond de bemanning de resultaten van hun onderzoek razendsnel weer terug naar Mars. Na een crash destijds, in de informatievoorziening en archieven op Mars, was er een groot…

En zo was ik vandaag in overtreding, jawel! Toen mijn jongste kleinzoon hoorde dat zijn moeder, mijn jongste kind dus, even naar Oma ging om het broodnodige wc papier op te halen, dat weer gehaald was door Opa, omdat het bij hen dus niet meer te koop was, ging het zesjarige jochie compleet over de rooie...mam, ik wil mee naar Oma, toe nou. Grote tranen…

Wat een groot voordeel, wat een geweldig fenomeen om nu te zien dat elke dag onze verguisde zon steeds weer laat zien. Gedempte stralen, omdat de sluier van mist nog moet optrekken, stromen ons huis binnen, gratis warmte want de kou is de lucht nog niet uit natuurlijk. Natuurlijk is het niet ineens opgewarmd nu. Zo af en toe gaat ook de verwarming…

Laatst een oud vriend opgezocht in Zwolle. Even een beetje bijpraten en zo. Als je wat verder uit elkaar woont, dan verwateren contacten enigszins en ja dan is het goed om zo af en toe een bezoekje af te leggen. ‘Hoe lang woon hier je nu ook al weer.’ ‘Zo’n vijftien jaar, ja de tijd gaat snel jongen.’ Sjors was nu vijfenzestig en ging met vervroegd…

(een vervolg op 'De laatste filmopnamen') Terwijl Nienke de blauwe deur van haar woonhuis opent, kijkt Sjoerd Butterman met turende argusogen naar haar bevallige gestalte. 'Er is iets niet in de haak met die vrouw, wat ik je brom!', zegt hij tegen zijn vaste klant Siebren Terschuur, die rustig van zijn glaasje beerenburg nipt. 'Je hebt teveel Sonnema…

(een vervolg op 'Simon van Collum in Kollum') Fokke Sukerbolle wordt met een lichte koppijn wakker, maar hij springt meteen als een waterhoentje uit zijn hotelbed. Beneden wordt hij hartelijk begroet door de eigenaar van 'De Roskam', Sjoerd Butterman, die naar het journaal op de televisie boven de bar kijkt. 'Het gaat van kwaad tot erger met die…

In mijn vrouw zit echt een goed hart, daarom is ze ook mijn vrouw natuurlijk. Ik ben zo kieskeurig op dat gebied, dat ik er al van uit was gegaan eeuwig vrijgezel te blijven. Heb jaren lang naar zo iemand gezocht. Een vrouw waar je op kunt bouwen en die je kunt vertrouwen, met een hartje van goud en een eigen mening. En ondanks dat ik niet perfect ben…

Vorige week, heb ik toen het, in verband met de morele verplichting tot sociale onthouding, nog verantwoord was een oude kennis opgezocht. Z’n vrouw liet me binnen terwijl hij in de kamer zat naar de laatste beelden van een aflevering van het programma ‘Spoorloos’ te kijken. Het liep net af; een jongeman had z’n nooit gekende vader gevonden en er vond…

Wat een onwerkelijke tijd waar we in zijn beland, wat een rare dagen maken we nu, omdat we luisteren naar wat ons wordt geadviseerd, tenminste veel mensen die de adviezen opvolgen dan. Het is zo surrealistisch, het is zo vreselijk vreemd om niet in je gewone doen te zijn! Waarmee ik dan weer niet bedoel dat we hier zo ongeveer achteruit zijn gaan lopen…

'Mijn getroebleerde psyche is één grote, surrealistische heksenketel!', zegt Fokke Sukerbole tegen de eigenaar van Hotel De Roskam, 'maar gelukkig speelt mijn hoofdrolspeelster Nynke Laverman de sterren van de hemel!'. 'Speelt de film alleen in Kollum?', vraagt Sjoerd Butterman, de nieuwsgierige eigenaar met zijn toegeknepen oogjes en de rode…

Mijn vrouw had een werkelijk prachtig vogelhokje gekocht bij het plaatselijke tuincentrum. Echt mooi, maar wat minder mooi was, was het feit dat het hokje volgens mijn inschatting niet voldeed aan de afmetingen die nodig zijn voor een verantwoorde bewoning en het erin stichten van een vogelgezinnetje. Helaas had ik, na enig speurwerk van mijn vrouw…

TANKA Op het weilandje staan wat dorre bomen; één is vol bloesem: een schilderachtig aanzien van de vergane boomgaard. PROZATEKST Ergens bij Teteringen staat een klein oud boerderijtje, waar nog enige dieren worden gehouden. Op het malse weilandje staan wat bomen verspreid. Ze tonen hun knoestige stammen en takken, waar niets meer aan…

Niet echt vrolijk weer gehad van de week. Net iets te nat, net iets te veel wind. Maar vandaag is het raak, oké de wind is nog wel nadrukkelijk aanwezig, maar na een paar rondjes over het land met de honden, voel ik dat het voorjaar op het punt staat los te barsten. Nog een week of twee drie en dat gaat het helemaal los. Kan niet wachten – ik ben er…

Zo slaat de paniek eindelijk toe in ons landje, nemen maatpakken beslissingen die mijns inziens veel eerder genomen moesten worden en gaat iedereen, nou ja veel mensen dan, aan het hamsteren! Totaal overbodig overigens want wat het virus nou met toiletpapier te maken heeft is me niet duidelijk, maar dit terzijde. Grote evenementen zijn inmiddels…

‘Zeg C., weet je wat jij moet doen?!’ ‘Nou, ik zou het niet weten.’ ‘Nou, ik weet het wel, volgens mij heb jij veel talent voor het schrijven van korte verhalen. Je weet zoals vroeger Herman Pieter de Boer of tegenwoordig A.L. Snijders.’ ‘Nou, ik weet het niet hoor … .’ ‘Nou, ik weet het wel, jij bent een geboren ’korte verhalen’ schrijver. Je weet…

De aardbol laat weten dat blijkbaar we zijn vergeten goed voor haar te zorgen, we nemen alles voor goed- voor lief en voor vanzelfsprekend ook nog. Maar dat is het allerminst! Niets gaat vanzelf, niets is logisch, maar we willen heel graag denken van wel. We worden met onze neus op nare feiten gedrukt, immers leven we er om Moeder Aarde maar op los,…

Ze besloot een ritje te gaan maken op haar scooter, het werd welliswaar al schemerig maar zolang zou ze niet wegblijven dus een frisse neus was altijd lekker want wanneer ze terug was, zou ze languit in bad te gaan liggen, tot de slaperige moeheid bezit van haar zou nemen en ze met een beker hete thee heerlijk naar bed zou gaan, geen mobiel geen tv…

Vandaag moet ik voor controle naar het UMCG. Dan zet ik de auto neer op een P+R plek in Haren, en stap op de bus, de meest snelle en verstandige manier om er te komen, zonder in de stadsjungle verstrikt te raken. De buschauffeuse vraagt waar ik heen moet. ‘Deze bus gaat toch naar het UMCG? Ik dacht dat het een vast tarief was.’ Nee dus. ‘Meneer, waar…

Wat een klein boomertje al niet te weeg kan brengen; je houdt het niet voor mogelijk. Even was ik de Poiesz te H. ingeschoten. Nee, nee, even voor de duidelijkheid niet met kwade bedoelingen. H. valt dan wel onder het ‘wâldpyken’ gebied, maar het is hier echt behoorlijk vredelievend en men wil dat ook zo houden. Verdorie H. is Drachten niet. Nee,…