Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Kerstverhaal deel 1

Afgaande op wat vader had gezegd: je komt niet zonder geld thuis, sjokte het kind van net vijf jaar de straat uit, de smalle schoudertjes schokten onder het enorme begrip dat ze echt vandaag met geld moest thuiskomen. Maar hoe, maar wat en waarmee? Ze wist het niet en de wanhoop maakte zich dusdanig meester van het kind dat ze stopte en leunde tegen de lantarenpaal...oh lieve Heer, wat moet ik doen, als ik niks meebreng durf ik niet meer naar huis, eten is er niet maar slaan des te meer....

Ze rukte zich los van de nog net niet verlichte paal en sjokte met kapotte schoentjes richting de winkels, wie weet was er nog iets eetbaars in de vuilnisbakken, mensen gooiden zoveel weg als er teveel in een bakje zat dat het niet uitmaakte wat ze zag liggen, nu zou ze alles eten, zo knorde haar buik. Ze hoefde niet eens meer naar de wc, want het weinige wat ze binnen kreeg, zorgde ervoor dat het hele lijfje van slag was....

Daar kwamen de winkels en de lichtjes in zicht, ook de zo begerige prullebakken, eerst zien of er iets is om te eten en dan kijken of ik......ze werpt een blik opzij en ziet daar aan de muur van de bank iets raars, wat is dat nou? Uit de gleuf van de geldautomaat steken briefjes...ze loopt erheen en steekt haar handje uit. Oh dat zijn veel briefjes zeg....ze staat ermee in haar handen als ze ziet dat er nog mensen in de bank zijn....

Wat zal ik doen, in haar achterhoofd schreeuwt vader: je komt niet zonder geld thuis, maar haar geweten zegt: dit is niet van jou...wat moet ik nou....zonder verder nadenken, loopt ze op de deur af van de bank, duwt hem open, waar ze al haar kleine kracht voor nodig heeft...en staat dan in de verlichte en verwarmde bank,

Een paar mensen draaien zich om, om meteen weer voor zich te kijken, tja andermans armoede is niet hun probleem nu toch? Ze wacht geduldig op haar beurt en als de laatste man voor haar wegloopt staat ze voor de balie...ze komt met haar kruintje net bij de rand van de balie, als een vriendelijke stem boven haar vraagt: vertel het eens, waar kan ik je mee helpen?

Nou zegt Mieneke, ik was buiten uit de prullenbak aan het eten, waarop de dame in kwestie haar neus optrekt, als de kleine meid doorgaat: toen zag ik al deze papiertjes uit het apparaat steken en de schuift de bankbiljetten naar boven. Stomverbaasd staat de balie dame te kijken naar de dreumes die zegt: pappa zei nog: dat ik niet thuis mag komen zonder centjes, maar dit is stelen als ik dit aan hem geef, dus breng ik het hier.

De dame gebaarde naar de wachtende mensen achter Mieneke dat ze naar de andere rij moeten en ze komt naar voren gelopen, knielt bij Mieneke neer en vraagt: wil je wat drinken meis? Ja graag zegt de hummel, en haar handje nemend lopen beiden naar achteren. Al het personeel kijkt verbaasd en met humor in de ogen naar het tweetal, lopend naar het apparaat waar ook warme chocola uitkomt.

Mieneke wordt op een stoel gezet en met een : ik ben zo terug, drink jij je chocola maar, en kijk uit want het is warm loopt ze weg richting kantoor directeur. Ze tikt op de deur en op ‘ binnen’ wandelt ze door. Meneer, wat er nu gebeurt gelooft u niet, maar er zit een kind binnen die geld in de automaat zag steken, ze komt het terugbrengen, ik denk dat u even mee moet komen....

Wat zeg je nou? Tja zegt Nancy, loopt u maar even mee....en de directeur loopt inderdaad met haar mee, ziet de dreumes zitten, haar handjes warmend aan de beker warme chocola, haar ogen uitkijkend naar de schitterende Kerstboom.....zelfs Mieneke ziet er mooi uit in het zachte licht van de lampjes....

Beiden schuiven bij de kleine meid aan tafel en laten haar nogmaals vertellen wat er gebeurde...nou zegt ze, ik wilde eerst eten uit de prullenbak, ( beide volwassenen kijken elkaar even snel aan ) maar toen hoorde ik pappa weer schreeuwen, dat ik niet zonder centjes thuis mocht komen, en toen keek ik opzij en zag ik uit de muur die briefjes zitten, maar pappa zei, centjes, hij heeft niks gezegd over papiertjes en toen dacht ik dat ik het beter hier kon brengen...

Intussen waren de ‘papiertjes’ geteld en bleek het om €500 te gaan. De directeur was onder de indruk en het voltallige personeel stomverbaasd dat dit gebeurde. Er kwamen broodjes voor de kleine meid, die uit moest leggen waarom pappa dat gezegd had en ze zei: dat hij geen werk meer had, dat mamma ziek was en dat er geen geld was, dus moest zij voor centjes zorgen.

De kleine meid werd gezegd dat ze mocht blijven zitten en er werd onder het personeel gediscussieerd wat nu te doen, waarop Nancy zei: weet je wat, ik neem de kleine meid mee en ga met haar naar huis, neem gelijk poolshoogte wat er loos is en stel voor dat: als het daar inderdaad zo nijpend is, de inhoud van ons personeelspotje mee te nemen, als het nodig is laat ik het geld daar achter!

Een applaus vergezelde haar laatste woorden, waarop ze naar de kleine meid liep en zei, kom dreumes, we gaan naar je huis! Verschrikt keek Mieneke omhoog en zei, nee dat kan niet want ik heb nog niks voor pappa, ja maar zei Nancy, ik wel, hoor maar en rammelde met het busje. Opluchting trok over het gezichtje en ze vroeg nog, mag ik de rest van de koekjes meenemen, dan is pappa misschien ook blij?

... Fictief kerstverhaal. ...

Schrijver: An Terlouw, 18 december 2019


Geplaatst in de categorie: kerstmis

5.0 met 1 stemmen 67.280



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)