assepoester

Ze komt om te helpen, gewoon als meer mensen, stelt zich voor en ik begin een soort gesprek van: hoe lang werk je al, kortom een huis- tuin en nee, geen keukengesprek maar een gesprek waar, hoe langer ze aan het woord is, mijn haren in m’n nek overeind gaan staan. Onder het kopje koffie horen we een horrorverhaal wat maar liefst meer dan dertig jaar duurde. Ze is een onwetend mens gehouden, weet niets van de grote wereld, verdwaald waar een ander klakkeloos de weg weet en is radeloos als ze verkeerd loopt! Een gevolg van jarenlange onderdrukking, van jarenlang alleen maar het sloofje gespeeld te hebben en ach, ze wist niet beter dus deed het haar niet veel.

Een soort moderne Assepoester met dat verschil dat ze een partner had waarvan ze twee kinderen kreeg. Die zijn volwassen, de zoon is uit huis en krijgt van de toestanden niet veel mee, de dochter daarentegen wordt net als zij, gebruikt! De wil van hem is wet, binnen het pand, haar wil heeft ze nog nooit ( durven) laten horen. Luguber gewoon! Ze “mag” gebruik maken van 2 pasjes, eentje voor de boodschappen en eentje voor andere zaken, maar: zodra ze zich iets aanschaft wacht haar bij binnenkomst al meteen een bulderende stem: dat breng je terug daar is mijn geld niet voor! Jawel ZIJN geld, zij verdiende immers niet?

En oh op familie feestjes was het de charmeur, de lieveling van de gehele familie, maar zodra ze buiten stapte liep zij, achter hem, nooit naast hem. Ze wist niks van de bankzaken, niks van de hypotheek, afspraken werden door haar gemaakt, maar ze moest wel eerst goedkeuring vragen of het tijdstip wel uitkwam? Hoe noem je nou zoiets? Is dit onderdrukking? Ze wordt gevraagd voor een vrijwilligersbaantje en heeft het geweldig naar haar zin...is niet gewend dat mensen haar inzet waarderen, dan komt er een man een kopje koffie brengen en ze denkt: voor mij? Jazeker zegt de man, gewoon een kopje koffie, doet jouw man dat niet dan? Ze zegt schuchter, nee, die doet dat niet, dat doet ie nooit eigenlijk. Na het eten verdwijnt ze naar de keuken en zit daar voor een groot deel van de avond, voor het een acceptabele tijd is om naar bed te gaan.

Dan een brul vanuit de kamer: ik wil iets drinken, tja meneer heeft het idee een huishoudster in huis te hebben. Ook dat verzorgt ze nog maar langzaam rijpt er een plannetje, door de gesprekken met de oude man, die nu regelmatig een kopje koffie brengt weet ze na al die tijd, dat het ook anders kan. Ze besluit voor zichzelf te kiezen, pakt een tas en trekt de deur achter zich dicht. Voorgoed. De wereld is groot, heel groot en ze besluit voor de eerste nachten naar haar moeder te gaan. Die begreep niets, want het leek de ideale schoonzoon, maar wanneer ze merkt dat haar kind niets, maar dan ook niets weet, dan begrijpt ze dat die schoonzoon er eentje is met meer gezichten.

Nu, een jaar later is ze bezig voor zichzelf een plekje te maken, is ze bezig om te praten over dat, wat haar jaren heeft gekost! Ik vergelijk haar met Assepoester, nu leert ze op te komen voor zichzelf en dat is het allerbelangrijkste! Succes meis, je komt er wel!

... Onderdrukking, het komt overal voor! ...

Schrijver: An Terlouw, 3 januari 2020