Elke dag even een telefoontje naar huis, manlief wilde graag weten hoe het was en ik wilde ook zijn stem wel even horen, in ieder gesprek steevast: oh ik mis je zo....de eerlijkheid gebiedt me te zeggen, dat we op die geweldige trip geen kans kregen iets te missen! Heel erg natuurlijk maar daarom ben ik ook eerlijk!
Wanneer het schip bij een stad ligt afgemeerd, kunnen we van boord af, zo komen we in Wijk bij Duurstede, een mooie omgeving, met lieve steegjes, straatjes en wat belangrijk was:…

Tussen de middag is het me weer een keertje gebeurd. Nee, nee, niks ernstig, eerder iets bijzonders. Ik werd overvallen, echt waar, ik kan het even niet anders noemen, ik werd overvallen in het bos, door de stilte.
Nota bene het was tegen een uur ‘s middags. Ik ga meestal rond die tijd, vaak nog iets eerder. De boswachter schaft dan hopelijk, en de andere bezoekers meestal ook.
De kans is dan groot dat je niemand tegenkomt en dus kan mijn ene herder los, zelfs buiten het hondenlosloopgebied. …

Als ik ‘s avonds in mijn hut kom, ligt daar een cadeautje op bed, een globe en een allerliefst engeltje, gestopt in een hutkoffertje, helemaal geweldig en ik ben er dan ook heel blij mee, eveneens lag er een magazine, schitterend in al haar glorie, wat we die week konden verwachten. Dat was veel, heel veel.
Om 1 uur gingen we aan tafel, 45 dames die net als ik in hetzelfde schuitje zaten of gezeten hebben en langzaamaan leerde je wat mensen kennen. Wat ons verder die week zou overkomen,…

Hartzeer
(voor Heleen)
Wel is 't land voorgoed verlaten,
maar al 't leed vaart mee op 't schip,…

Net een halve dag weer thuis ga ik een week proberen neer te zetten, die ongetwijfeld diverse bladzijden zal beslaan want wat mij afgelopen week overkwam, is te bizar voor woorden. Ik was door een dierbare vriendin opgegeven om een weekje kosteloos met de Prins Willem Alexanderboot mee te gaan varen op de Nederlandse wateren. Vorige week zondag was het inschepen, maar de voorbereidingen begonnen natuurlijk thuis al. Maaltijden voorgekookt voor manlief, oh hij kon overal komen eten maar hij eet…

Ach wat kan de herfst soms toch mooi zijn. Al die kleuren en als de wind zich gedeisd houdt en de regen wegblijft, dan is de herfst mijn favoriete seizoen. Gisteren ook weer genoten in het bos. Zag nog een ringslang. Eerst dacht ik dat iemand een riem of zo had verloren, maar toen hij z’n koppie omhoog stak en z’n tongetje naar me uitstak was het duidelijk. Het was een best grote, van zo’n meter. Ach je ziet en beleeft zoveel in het bos.
Even later kwam een flink uit de kluiten gewassen,…

Zo word ik geconfronteerd met een kennisje dat gaat verhuizen en wat is er vervelender dan je hele leven in te moeten pakken, alles door je vingers te laten gaan, in dozen te stoppen ect.ect. Het opzeggen van haar huurwoning is natuurlijk geen probleem, immers zijn er vele wachtenden op de lijst van mensen die een woning willen, zo ook in dit geval.
De regels zijn in dit geval, de eerste van de maand opzeggen om vervolgens op 30 oktober de sleutels in te moeten leveren, een hele maand de tijd…

In den beginne stierf de Dino uit en werd de ene na de andere in theorie geboren. Volgens inmiddels opgedroogde bronnen kwamen zij nog eens ergens.. door de apen achterna te lopen. Kwam de aarde er nooit meer helemaal bovenop, daarentegen groeide het ego van de Mensch over the top. Zo ontstond er algauw nieuw leven in een oud complot, gezwam tierde daar weer melig op en het had de ruimte.
Het moet toen al stervensdruk in de hemel zijn geweest. Zagen Ufo's voor vallende sterren aan. Het verhaal…

Je zou denken dat ik zo langzaamaan wel weet hoe alle onderzoeken in een ziekenhuis in elkaar steken, maar neen, ik maakte vandaag de kapitale blunder door iets gedelete te hebben, wat de lachlust van het personeel opwekte.
Wat is het geval, wel: na afgelopen vrijdag een foto te hebben laten maken, vond de arts, gezien mijn voorgeschiedenis het tevens raadzaam om een ct-scan te laten uitvoeren en zo trok ik vanmorgen weer mijn stoute laarzen aan (het was immers koud) en was mooi op…

Een echte lolbroek ben ik niet, maar het gebeurt me soms dat ik door een spontane loslippige bui, zomaar in een ‘lollige’ situatie terecht kom, waarin ik liever niet beland. Een geintje is leuk, maar soms doorzie ik ze niet. En van die vunzige mopjes hou ik ook niet echt – zo banaal. Vandaag echter ontstond er weer zo’n situatie, waarbij ik ongewild een enigszins foute opmerking plaatste. Ik moest naar de nieuwe apotheek, die nu naast de huisartsenpraktijk is gebouwd – medicijnen…

Wat is dat nu weer voor geks – inteeltsporten. Ach, ik bedenk het nu even ter plekke of beter gezegd zopas naar aanleiding van het aan het journaal voorafgaande sportjournaal.
Vooropgesteld, ik ben een realistische (niet te uitzinnige) sportliefhebber als het ook echt een eerlijke competitie betreft van een echte sport. Een echte sport vind ik een sport met een overduidelijk internationaal competitief karakter. De rest noem ik een inteeltsport.
Waar ik me de laatste tijd een beetje aan begin…

Twee verschillende vrouwen, twee verschillende ziekenhuizen, of nee eigenlijk drie ziekenhuizen want vrouw twee heeft een second opinion gevraagd en gekregen, waar dit over gaat, nou dat leg ik wel even uit, want mijn oren klapperden ervan en dat zegt genoeg denk ik zo.
Vrouw 1, we noemen haar even Tessa, ( gefingeerde naam) gaat met knieklachten die al weken aanhouden en haar erg belemmeren in alles wat ze doet naar de huisarts. Die kijkt ernaar, de knie is dik en pijnlijk, maar niet warm en…

Wij zijn, zogezegd, een beetje (veel beetjes) op ons zelf. Inderdaad kan dat in noodgevallen wel eens lastig zijn, maar die zijn voor iedereen lastig. Ach de buren zullen - denk ik - best wel bijspringen, mocht zich er plotseling iets ernstigs voordoen. Zielig? Nee echt niet, dat laat ik me niet aanpraten. Het is een bewuste keus. Van verjaardagsfeestjes of andere vergelijkbare ‘onzinnige’ bijeenkomsten word ik niet vrolijk. Als iemand een echt goed gesprek met me wil, kom dan langs of…

We gaan boodschappen doen, kleine dingetjes die je nou eenmaal gewoon nodig hebt, want voor de rest laat ik (oh heerlijkheid) de zware dingen gratis thuisbrengen, pure luxe natuurlijk, maar met boodschappen kom je natuurlijk de halve gemeenschap aan kennissen tegen met iedereen zijn of haar eigen verhaal. Nou voel ik me niet echt 100% maar een praatje gaat nog wel.
Een goede bekende van ruim 80 jaar loopt tegelijk met mij door de poortjes van Dirk, maar vlak nadat we die door zijn gegaan, hoor…

Deze week even wezen winkelen en ook even bij de Action binnen gekeken. Wat me opviel was dat naast, de soms best wel zinvolle zaken, er onmogelijk veel troep te koop is. Ongelofelijk hoe bedenken ze het. Wat voor ‘gekneusde’ creatieve geesten zitten ergens in Polen, Tsjechië of Taiwan zulke onzinnige hebbedingetjes te bedenken. Wat me opviel was dat er veel dames bij blijven staan. ’O, moet je eens kijken Annemarie, is dat niet schattig.’ ‘Zeg Linda, heb je die daar al even in…

En zo gaat afgelopen donderdag de telefoon, een onbekende stem vraagt of IK het ben, ehhh, ja ik ben het inderdaad en ze vraagt vrij onduidelijk overigens, maar dit terzijde, of het goed is dat ze mijn gemeente cabrio terug kunnen komen brengen? Ik vraag haar: totaal verbijsterd, heb je het echt over de mijne? Jawel zegt de krakende stem, als ik niet beter wist zou ‘k denken een hele oude dame aan een oude telefoon te hebben, maar ja, dat is tegenwoordig normaal. Ze hebben natuurlijk zo’n…

Net toen ik de deur zou uitstappen om een boodschapje te doen, kwam er een auto het erf oprijden. Het was een van mijn neven die ik een poosje geleden heb bezocht (zie het verhaal ‘het leven is een boek’). Zoals ik het in dat verhaal vertel, heb ik na enkele tientallen jaren contact gezocht naar aanleiding van een erfelijkheidsonderzoek van het UMCG Groningen.
Hij zei destijds dat hij wel eens langs zou komen op de fiets. En daar was ie dan in zijn auto, gelijk had hij, want het was…

Het zou zomaar een titel kunnen zijn van de elite- mensen, ja hoor die heb je namelijk ook, maar deze horrorsoap gaat nog steeds over mijn gemeente Elite, mijn open cabrio geleverd door Jens, ja, diezelfde Jens die de krant haalde omdat de verplichtingen niet zo erg goed werden nagekomen! Nou dat dit klopt daar kan ik over meepraten, want: na het gehele debacle van: stoppen terwijl ze rijden moest, rijden wanneer ze stoppen moest, niet meer te stoppen was en als klap op de vuurpijl besloot om…

Hoe ze bij ons terecht kwamen? Echt, ik weet het niet, maar ze kwamen en niet alleen, maar met een jonge vos. De moeder was waarschijnlijk doodgeschoten of aangereden. Het blijft raden, maar wat ik wel weet is dat ze bij ons aanklopten. Of wij niet de zorg voor het vosje op ons konden nemen. Het zou hooguit voor een paar maanden zijn. ‘Waarom wij,’ vroeg ik, er zijn zoveel anderen.
‘Nou dat valt behoorlijk tegen,’ zei de dame met die peilloos diepe donkere ogen, waar ik zo’n zwak voor…

Hij had haar wel zien lopen, zeg maar rennen, de muis, het muisje
maar hij had geen trek in hem of een haar, want wat het was, dat wist nog ie nog niet
hij was geen kat, hij was een hond en woonde op de derde verdieping in de Amsterdamse Jordaan, heel hoog met meer dan 50 betontreden of te wel 6 loodzware moeizame trappen
hij vroeg zich af hoe 'meisje' daar was gekomen, hij bestempelde het muisje als een meisje, dat was wel zo eenvoudig, een letter verschil…