Het is misschien een merkwaardig verhaaltje wat ik nu ga vertellen, maar daarom niet minder waar. Bij aankoop van onze huidige woning hebben we destijds ook de kasten van de verkopers overgenomen – lekker makkelijk. We konden onze spulletjes er gelijk in kwijt. Handig alles gelijk op z’n plek, denk je dan. Nee dus, eerst moest er verschoven worden…

Het achtjarige jongetje Paul lag 's avonds warm in zijn knusse bed. Tik, tik, klonk het achter het raam. Paul tuurde scherp. Daar buiten sloeg een nachtzwaluw met zijn kopje tegen het glas. Een dof roepend "rrrorr" kwam uit het bruine lijfje. "Kom met mij mee," meende Paul te verstaan. Gauw kleedde hij zich aan, op zijn tenen de trap af. Heel…

Een dromerig jongen die zich veel in de natuur ophield, omdat hij die zo mooi en verwonderlijk vond, vroeg zich af hoe het toch mogelijk is dat alles wat er is – is, en ook nog eens zo mooi en zo doordrongen van die oerkracht om te willen zijn. Hij begreep het niet precies en dus bedacht hij de zonderlinge kluizenaar, die halverwege de berg woonde en…

Ze komt om te helpen, gewoon als meer mensen, stelt zich voor en ik begin een soort gesprek van: hoe lang werk je al, kortom een huis- tuin en nee, geen keukengesprek maar een gesprek waar, hoe langer ze aan het woord is, mijn haren in m’n nek overeind gaan staan. Onder het kopje koffie horen we een horrorverhaal wat maar liefst meer dan dertig jaar…

We zitten nog even in het “oude” jaar, 2019, wat gebeurde er ongelofelijk veel dit jaar, geweldige leuke en ontroerende dingen, maar ook keiharde nare moordlustige acties die het nieuws haalden op een haast krankzinnige manier. De meest recente is die van de jonge knul die een dag na zijn 16 jarige verjaardag overleed aan de gevolgen van een steekpartij…

Soms kun je dat zo hebben een weekje dat het een beetje tegenzit. Zo’n periode dat alles even niet loopt zoals je hoopt of vindt dat het zou moeten lopen. Zo’n weekje dat een vervelend griepje dat je natuurlijk al onder je leden had, besluit een plekje op de voorgrond op te eisen, ten koste van jou. Zo’n weekje waarin je je gewoon beroerd voelt, soms…

Het leuke van wandelen met je honden in een rustig bos is dat je, je gedachten eigenlijk ook een beetje uitlaat. Ze zwerven rond en pikken ideetjes op die je anders niet op zou doen. Vrij als vogeltjes fladderen ze in het rond. Vandaag zag ik vanuit de auto, naar het bos toe rijdend, enkele jongetjes rondrennen op een erf bij een boerderij. Ze waren…

Natuurlijk zijn er genoeg mensen die aan het eind van het jaar voor zichzelf, in gedachten, de balans opmaken. Geen verkeerd iets lijkt me om de plussen en minnen te inventariseren. Toch nodigt het vooral ook met de kerstgedachte in het achterhoofd uit, om het grote geheel in ogenschouw te nemen. Hoe verging het de wereld? Is er meer oorlog gekomen…

Het is weer zover, ze moeten weer geschreven worden, de kerstkaartjes. Een, ik zal het maar eerlijk zeggen, crime. Eerst de adressenbestanden napluizen wie er niet meer in hoort te zitten. Wie je bent vergeten te schrappen wegens emigratie naar ver weg of naar Hemelse sferen. Dan nog die verwijderen waar je niks meer van hoort, uit wiens bestand jij…

Het is zo ver, mijn vrouw is toe aan een nieuw mobieltje – een ramp. Vrouwen weten nu eenmaal niet waarom en hoe ze overbodige mailtjes en andere onzinnigheden moeten wissen. Alles blijft immers belangrijk voor hen. ‘Wis toch eens wat, je geheugen raakt overvol,’ adviseer ik haar weleens. ‘Ja, maar dan ben ik het definitief kwijt.’ Lelijke foto’s, half…

Wijzend met haar kleine vingertje zei de kleine meid, kijk daar woon ik en beiden lopen het tuinpaadje op, ze schuift haar handje in die van Nancy en die klopt aan de deur. Even gebeurt er niks dan: kleppert Mieneke met de brievenbus en gaat vlak erna de deur open. Vader staat in de deuropening en kijkt op de twee neer, zegt tegen Mieneke, je bent snel…

Afgaande op wat vader had gezegd: je komt niet zonder geld thuis, sjokte het kind van net vijf jaar de straat uit, de smalle schoudertjes schokten onder het enorme begrip dat ze echt vandaag met geld moest thuiskomen. Maar hoe, maar wat en waarmee? Ze wist het niet en de wanhoop maakte zich dusdanig meester van het kind dat ze stopte en leunde tegen…

Haiku Eindelijk komt het glas jenever leeg: 't vliegje kan eens gaan drinken. Tekst in proza Ik geniet met kleine en langzame teugen van mijn glaasje jenever. Terwijl ik de drank tussen mijn tong en gehemelte laat walsen, zweeft er een heel klein vliegje (toch geen onweersvliegje) om de glazen kelk heen. Met wuivende handbewegingen houd…

Snel de trappen aflopend richting de winkels om snel te halen waarvoor ik op pad ging, liep ik naar mijn auto en reed naar huis, waar ik werd ontvangen door een ongeduldige echtgenoot: waar bleef je nou, ik dacht even dat je weer stond te praten met deze en gene...ik zei hem, ga even mee naar de keuken dan vertel ik je een heel bijzonder verhaal.…

Het was van zijn gezichtje af te lezen, een groezelig snoetje met strepen rond zijn mondje, alsof een wasbeurt een paar weken waren overgeslagen. Zijn haartjes stonden stijf van het ongewassen gebeuren en wanneer je blik naar beneden dwaalde, zag je aan zijn haveloze spullen dat het jochie het bar slecht had. Zo kun je geen toneelspel spelen in elk…

Van de week kwam ik tot de onthutsende ontdekking dat wij, u die dit leest en ik, zo langzamerhand tot een uitstervende soort behoren. Gemakshalve maar te noemen de homo literatus. Helaas is mijn kennis van het latijn niet van dien aard dat ik helemaal kan overzien wat het allemaal omvat, maar vrij vertaald zou ik, denk ik mogen zeggen dat dit zoiets…

Mijn volkje en ik voelden het al aankomen. Het was weer tijd en wij waren de klos! Voor geen van ons was het een pleziertje, dit jaarlijks terugkerende Noord-Hollandse evenement. Het verstoorde onze rust dusdanig, dat het niet was uitgesloten dat het verzet wederom de kop zou opsteken. We hielden van onze duinen en het gezamenlijk rondstruinen daar…

‘Hou jij ook zo van de kersttijd?’ vroeg ik aan mijn buurtgenoot. Ik trof hem in het bos, aan de wandel met zijn hondje. ‘Nou, om eerlijk te wezen heb ik er niet zo veel mee, het is allemaal zo’n schijnheilig gedoe. Natuurlijk is het kerstverhaal op zich leuk, maar daar gaat het allang niet meer over. Laten we eerlijk wezen, het belangrijkste wordt…

Het kleine meisje Carlien vond het heerlijk om met haar ouders naar het sprookjespark de Efteling te gaan. Ze genoot vooral van de Indische Waterlelies op dat oerwoudmeertje. Wat was het een belevenis om in die schemerige ruimte te komen. Het klaterende stortbeekje, dat tussen bloemen door in het meertje uitmondde, leek wel te zeggen: "Nog even geduld…

Langzaamaan wandelen we in een traag tempo naar het einde van het jaar, Sint net achter de rug, die is weer naar Spanje om volgend jaar weer zijn entree te maken per boot, trein of fiets, hoe dan ook, hij komt dat is zeker! De Kerstspullen kunnen weer worden uitgestald, dat is hier net zo. Al die lieve lampjes, ( jaja, ik let op het stroomverbruik)…