Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De getransformeerde infiltrant

Antonio heeft zijn hele leven wijwaterbakjes gespaard en alle muren in zijn vrijstaande arbeidershuisje te Knollendam zijn dan ook propvol versierd met de meest unieke exemplaren. Zelfs de schuur kent amper nog een leeg plekje. Hij denkt erover om een Wijwaterbakjesmuseum te beginnen, maar hij is eerst nog te druk met de jacht op nog meer exemplaren en het bouwen van een tweede schuur. Bij een bevriende pastoor in Krommenie laat hij één keer per week een fles Spa inzegenen. Voor in de meest bijzondere wijwaterbakjes. Maar hij is ook met een ander project bezig, namelijk het in de val lokken van de arrogante, zelfvoldane, intellectuele en nationalistische politicus Thierry Baudet. Door zijn ijdelheid te strelen, probeert hij zo ver mogelijk in Thierry's opgeblazen vesting te infiltreren. Via hemzelf en via zijn verloofde Davide Heijmans, die hij makkelijk weet op te snorren.

'Houdt Thierry ook van kunstfotografie?', vraagt Antonio aan een wat verbaasde Davide, die met een paar bevriende studenten haar eigen werk staat te bewonderen. 'Dat moet je hem zelf vragen', antwoordt zij, 'maar hij heeft het vaak veel te druk om eens rustig van kunst te kunnen genieten.'. 'O ja, die indruk geeft hij anders niet', zegt Antonio, 'hij lijkt mij een groot kenner van ware kunst en aangezien ik een grote waardering voor zijn politieke ambities koester, zou ik hem graag eens willen ontmoeten en hem één van mijn antieke wijwaterbakjes cadeau doen.'. 'Wat moet hij daar nou mee?' 'Nou, gewoon, ergens een leuk plekje geven, ik heb het wel over één van brons en met een zeer gedetailleerde voorstelling van de kruisiging in Jugendstilstijl, gesigneerd door niemand minder dan Jan Toorop!'. Dat laaste loog hij natuurlijk. 'Jongens, deze flapdrol uit de polder wil onze Thierry een echte Toorop cadeau doen!', schreeuwt een student, die meegeluisterd heeft, 'zullen we hem audiëntie verlenen?'. Davide trok Antonio mee naar buiten en ze gaf hem vluchtig het adres van Thierry's grachtenpand. Haar BH-bandje krulde sierlijk omhoog. Hij wou het graag met een schaar door knippen.

Een week later belt hij aan bij het chique pand van Thierry. Hij zwaait even naar de camera in de lantaarnpaal en hij steekt zijn tong uit. Thierry is thuis en hij mag verder komen. Zijn verloofde had hem inmiddels op de hoogte gesteld. 'We zijn ook Facebookvrienden!', zegt Antonio met een vette glimlach. 'Ik weet het', zegt Thierry, 'maar waarmee kan ik jou van dienst zijn?'. 'Ik heb een cadeau meegenomen en ik hoop dat je het leuk vindt!', zegt Antonio, die haastig alles wat hij ziet in zich opneemt. 'Ga gemakkelijk zitten, dan zet ik een potje thee en lust je appelgebak?' 'Nou graag, wat een heerlijke, serene sfeer hangt er in dit huis zeg en wat heb je mooie spullen, mag ik even in jouw bibliotheek kijken?' 'Zeker, snuffel gerust, dan haal ik ondertussen de thee met gebak!'. Even later zitten ze bij twee dampende theekopjes en een smaakvol stuk taart. 'Je hebt niet alle Grunberg's weggedaan zag ik', zegt Antonio. 'Nee, dat klopt, 'Tirza' vind ik bij nader inzien toch wel de moeite van het bewaren waard'. Thierry is dolblij met het antieke wijwaterbakje en hij pakt zelfs direct een hamer met een spijker. Hij geeft het een plekje bij de ingang van de woonkamer. 'Ik kom graag een keer langs om jouw hele collectie te bewonderen!', zegt hij met vrolijke twinkeloogjes. Het klikt wonderbaarlijk goed tussen Thierry en Antonio. De lachsalvo's volgen elkaar op en Thierry schenkt nog een glaasje cognac in. Hij serveert er een Spaanse tapasschotel bij en op de achtergrond klinkt een pianoconcert. Antonio voelt de stiletto aan de binnenkant van zijn colbert steeds zwaarder en zinlozer worden. Hij ontdekt ineens dat hij zichzelf compleet vergist heeft, want deze aimabele kerel doet geen vlieg kwaad en is de goedheid zelve. Hij vergeet zijn onbesuisde plan om een politieke moord te gaan plegen en hij vraagt de openhartige Thierry of hij misschien nog iets voor zijn partij kan betekenen. 'Er lopen nog al eens wat vreemde snoeshanen weg', zegt Thierry met een beminnelijke knipoog, 'dus kan het zo maar eens zijn dat ik jou ga bellen!'. 'Ik ben messcherp als het moet!', zegt Antonio. 'Mooi, dat is dan afgesproken!', zegt Thierry, terwijl zij beiden opstaan en elkaar als oude, doorwinterde vrienden de handen schudden.

Bij de voordeur komen ze de feeërieke, lieftallige en hoogst sexy Davide in een luchtig zomerjurkje tegen. 'En, vond mijn liefje het mooi?', vraagt ze. 'Hij heeft het zelfs al een prominent plaatsje gegeven!', antwoordt Antonio trots. Thierry en Davide kussen elkaar hartstochtelijk op de mond en even later staat Antonio weer alleen op de gracht. Hij steekt nogmaals zijn tong naar de camera uit, terwijl hij met zijn handen naast zijn slapen gekke wuifbewegingen maakt. Uit het zicht van dat elektronische oog smijt hij de stiletto in de gracht en gaat hij opgelucht huiswaarts. Op een andere gracht loopt de burgemeester hem voorbij en kan hij het niet laten om een opmerking te plaatsen. 'Ik had vroeger als kind heel veel neprevolvers, daar is niets mis mee hoor! Ook als je niet van mijn partij bent!', roept hij. 'Bedankt, vreemdeling, dat doet me goed!', zegt een altijd even lief glimlachende Femke, die zich even naar hem omdraait.

Schrijver: Joanan Rutgers, 25 september 2019


Geplaatst in de categorie: psychologie

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)