Alle inzendingen van Annejan Kuperus

Waarom zijn Israël en de Palestijnen bijna tien jaar na de laffe, gruwelijke moord op Yitzhak Rabin nog nauwelijks een stap verder in de onderhandelingen voor een vrij Palestina? Jij en ik weten het: niet willen toegeven aan de waarheid die als een grauwe sluier, gehuld in kolommen rook, aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. Geheel tegen zijn…

Wo mi lu!!! Ik ben verdwaald!!! Nog nooit eerder is mij zoiets verschrikkelijks overkomen. Concentreren, observeren, reguleren en ordenen. Verdwalen; 'dat is iets voor dommeriken', heb ik altijd beweerd. Inmiddels weet ik, door schade en schande wijzer geworden, beter. Mijn concentratie-, observatie-, regulerings- en ordeningsvermogen is niet verdwenen…

Enige tijd geleden raakte ik via een warme maaltijd in gesprek met de bezorgster die mij middels haar visitekaartje kennis wilde laten maken met een gezond en gebalanceerd leven. Hoewel ik er noch ongezond noch ongebalanceerd uitzie, vond zij blijkbaar toch dat ondergetekende wel een 'update' kon gebruiken. Daar mijn nieuwsgierigheid was gewekt en…

Gevleugeld verlangen. Een keuze heb je niet als het licht dooft. Nevelen trekken voorbij. Sterren flonkeren aan het gewelf. De Liefde Tiert Welig in de uitgaansgelegenheden; Verheven, verbonden Verdraagzaam, verward Gekust, gestreeld Gevreeën Zacht als boter Spijkerhard Eén Twee Drie Ontvang; getart Een donzen dekbed doet dienst…

De afgelopen jaren, tot een decennium terug in de vorige eeuw, ben ik mij meer en meer gaan realiseren dat zaken en gebeurtenissen die jouw levenspad doorkruisen, zowel in positieve- als zeker ook in negatieve zin, worden bedacht en gecreëerd door een macht. Niet een zelfverzonnen, maar duidelijk te definiëren kracht. Deze zou zich tussen de mensen…

De afgelopen jaren, tot een decennium terug in de vorige eeuw, ben ik mij meer en meer gaan realiseren dat zaken en gebeurtenissen die jouw levenspad doorkruisen, zowel in positieve- als zeker ook in negatieve zin, worden bedacht en gecreëerd door een macht. Niet een zelfverzonnen, maar duidelijk te definiëren kracht. Deze zou zich tussen de mensen…

Gesloten boek op een schone, maar rommelige tafel. Op de achtergrond 't geruis van motoren, dichtslaande deuren en pratende mensen. Muziek die laat weten dat de dag nog niet voorbij is en 't leven dat laat zien te beschikken over kwaliteiten, onvoorzien en recht uit 't hart. Berouw heb ik in mijn leven tot nu, niet zo vaak hoeven tonen. Logisch…

Ik verlicht, zij verlicht, wij verlichten. Het had zo mooi kunnen zijn en dat was het ook: geen decennium, geen lustrum, maar slechts de helft van laatstgenoemd tijdperk. Verwoede pogingen werden ondernomen het tij te keren. Helaas mochten deze niet baten. De vloek ging er met de liefkozing vandoor. Niet vanwege niet houden van. Wel vanwege opgekropte…

'Een ongeluk zit in een klein hoekje'. Ervaringsdeskundigen weten dat maar al te goed. Het is absoluut niet leuk als je daarover kunt meepraten, het geeft wel aan dat je inmiddels weet dat niets is zoals het lijkt. De opkomende zon gaf die ochtend de horizon al een immens rode gloed, terwijl de wekker ervoor zorgde dat jij en ik daarvan getuige…

Terwijl zij zich van haar laatste kledingstukken bevrijdt voor het nemen van een welverdiende douche na een dag hard werken, in een volledig van airconditioning voorzien mooi pand met uitzicht op het park, gaat de bel. Deze echoot in de met plavuizen betegelde hal voorzien van mooie gemarmerde muren. Ze grist haar zijden badjas van de hanger in de douche…

Terwijl kinderen spelen en scholieren langs fietsen, aanschouw ik de tuin met een hoge heg als afscheiding, die dient als grens tussen privé en openbaar. Mensen willen opzichzelf en mensen willen samen. Privé douchen en openbaar klagen. Het ene vanwege 'schaamte' en het andere om vooral niet alleen te staan. Eendracht maakt macht. Collectief…

Vrijwel iedere, zo niet elke dag word ik aan mijn verleden herinnerd. Niet omdat ik dat graag wil, integendeel. Slecht vanwege het feit dat de steuntjes niet verdwijnen. Dat zal overigens het geval blijven. Eerlijk gezegd doet mij dit goed, daar dit de bevestiging is dat de waarheid in mijn geheugen is ingevroren, ook al kook ik inwendig soms nog…

Een glinstering in ogen die gadeslaan hoe de wereld rond haar troebel wordt. Wazig. Mistig. Ondankbaar. En dat, terwijl zij alleen maar liefde geeft. Vanaf het moment van ontwaken tot het moment van sluiten van haar ogen. Warme gevoelens ontstaan bij het openen van de bloesems rond haar. Terwijl de wereld weet dat zij moet wachten tot de laatste bewoner…