Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Ongeoorloofd, verboden Spel

'Een ongeluk zit in een klein hoekje'.
Ervaringsdeskundigen weten dat maar al te goed. Het is absoluut niet leuk als je daarover kunt meepraten, het geeft wel aan dat je inmiddels weet dat niets is zoals het lijkt. De opkomende zon gaf die ochtend de horizon al een immens rode gloed, terwijl de wekker ervoor zorgde dat jij en ik daarvan getuige mochten zijn. Daar gedane zaken nog steeds geen keer nemen, bood ik verontschuldigingen aan voor mijn opmerkingen van gisteravond. Overspel werd vermoed, maar ontkend. Vanaf vandaag zou ik beter weten, omdat de waarheid boven tafel hoort te komen en dat deze dag ook zeker zal doen.

't Verdriet was groot, na alles wat we samen hebben moeten doorstaan. Tegenslag op tegenslag met uiteindelijk lege harten voor beiden. Waarom gebeurtenissen als deze mensen overkomen die het niet verdienen, blijft voor mij een raadsel, een mysterie. Dat raadsel en mysterie zullen naar mijn mening onbeantwoord nooit worden opgelost.

Terwijl zij een borstel door haar prachtige rode lokken haalt en de föhn laat razen, klinkt het weerbericht als lege glazen in een gootsteen met druppende kraan; net als vaak, weer veel van hetzelfde. Na het ontbijt en andere zaken die voor vertrek nog even geregeld moeten worden, gaan de uren voorbij zonder besef van tijd, zonder besef van waarde en bovendien zonder besef van ook maar iets wat invloed heeft op het bestaan dat je ervaart als leven----.

---Tot het moment dat alles wat verkeerd kan gaan ook daadwerkelijk gebeurt.

Vacuüm verpakte vleeswaren bedekken de bodem van de winkelwagen die wordt voortgeduwd in een baan van bladersporen en wervelwind. Een asgrauw wolkendek belemmert het uitzicht op de aarde die even geleden is losgelaten. Het tijdstip van aankomst, daar waar ik niet wilde zijn, was dan ook eigenlijk niet gepland. Toch was er rekening met mij gehouden. Vederlicht zweefde ik in het donker. Het was niet gewoon donker. 't Was donker als----als de nacht die al etmalen aanhoudt en ook zal volhouden tot het poollicht wordt ontstoken.

Sneeuw dwarrelde als dons uit een kapotgeslagen kussen naar beneden. Het dons was kouder dan de nacht die aanvoelde als een permanente ijsregen. De sneeuw creëerde een tapijt op een uitgestrekte, oneindige vlakte die ik doorkruiste tot de iglo, die voor mij moet zijn gebouwd, aan de horizon opdoemde. Ik ploegde voort, nog steeds op blote voeten met niets anders aan mijn lijf dan de liefde die ik de vorige avond van mijn vriendin mocht ontvangen. Haar warmte houdt mij gaande, terwijl de jonge eskimo-vrouw mij ontvangt met een warme glimlach die mij doet slapen tot de volgende ochtend. Terwijl mij een warme drank wordt geserveerd die mij weer met beide benen op de grond zet, weet ik absoluut niet waar ik ben, hoe ik hier kom en wat ik hier doe.

Ik besluit op onderzoek uittegaan, weersta de verleidingen van de kille schoonheid die rozen laat bloeien buiten het seizoen, bladeren in de zomer laat vallen en in de winter besluit dat de liefde moet worden bedreven in de buitenlucht.

Zij ontwaakt uit haar droom. Weet dat ze wegen bewandelt die zij niet moet gaan. Schaduw van een onweerslucht omsluit beiden en de bliksem maakt een einde aan alles wat lust zo liefelijk heeft gemaakt, terwijl in comateuze toestand de tranen blijven vloeien. Wakker worden vanwege die ander heeft geen zin, daar de liefde is bedorven door een spel dat nooit gespeeld had mogen worden---!!!

Schrijver: Annejan Kuperus, 14 september 2004


Geplaatst in de categorie: toneel

2.5 met 13 stemmen 2.233



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)