Alle inzendingen van Bjarne Gosse

Het was het eerste weekend na de crematie van mijn oude moeder, een zaterdagnacht. Op de datingsite Planet Romeo werd ik benaderd door een veertigjarige Amerikaanse soldaat. Hij was kapitein in het Amerikaanse leger en stond op het punt om voor een missie naar Afghanistan te vertrekken. Hij vertelde dat hij eind februari voor een lange vakantie naar…

Na de plotselinge dood van mijn moeder en de deprimerende gevolgen ervan kwam ik er achter dat ik een buitenbeentje in hart en nieren was. In de nacht van 18 januari 2018 was ze gestorven aan een hartstilstand in een ziekenhuis in Amsterdam. Vijf dagen voor de dag dat ze 88 jaar zou zijn geworden. Ik werd opgebeld in de nacht. Het was mijn oudste broer…

Wanneer was het definitieve moment dat ik de liefde voor mijn zestien jaar oudere erudiete hospita verloor, vroeg ik me af terwijl ik een oud gedichtenboek bekeek met op de eerste bladzijde een opdracht van Emma Petronella. Ze had me de liefde voor poëzie bijgebracht. Ik vroeg me af of die liefde er zonder haar ook zou zijn gekomen? Waarschijnlijk wel…

“Nodig eens een eenzame uit” was de titel van een schrijfopdracht van een kleine schrijverswebsite uit de kustprovincie. Kennelijk ging degene die het had verzonnen er bij voorbaat vanuit dat alle schrijvers op de site de schaapjes op het droge hadden, en een huis groot genoeg voor vreemde bezoekers en een geldbudget ruim genoeg om denkbeeldige zwervers…

Het was een mooie avond geweest met Ella Fiona. We hadden samen naar het populaire televisieprogramma ‘The Voice of Holland’ gekeken en Ella Fiona had het programma van deskundig commentaar voorzien. Ze vond het leuk om al tijdens het zingen proberen te raden wat de jury die uit coaches bestond zou gaan zeggen. Het was fijn om te zien dat Anouk af…

In de droomwereld van mijn verlegenheid was Emma Petronella ongetwijfeld de mooiste vrouw ter wereld. Ik keek tegen haar op zoals een dwerg tegen een berg, en ik kon niet anders dan hopen dat onze gezamenlijke nachtelijke verpozing een begin van een liefdesaffaire was. Ik wilde niets anders dan een bevestiging dat we het samen te gek met elkaar hadden…

Het was Emma Petronella geweest die me vertelde dat er later een walvis naar mij genoemd zou worden. Ze had een boek gelezen over een jongetje dat in een walvis terecht was gekomen, door via zijn bek naar binnen te zwemmen toen hij aan het surfen was. En ze had iets van Bjarne in dat jongetje ontdekt. Iedere keer wanneer ze een boek had gelezen wist…

Langzaam werden de contouren duidelijk. Rechtspraak was er alleen voor degenen die een advocaat konden betalen, en die tenminste konden bewijzen dat ze aan de goede kant van de streep hadden gelopen. Het kwam in golfbewegingen op ons af, de oude doos werd weer een nieuwe doos, en de nieuwe doos was al snel weer een oude doos. Het burgerlijk schetsboek…

Het was terecht dat collega Mobar zich opwond over de situatie van de homoseksuele leeuwen in Kenia, net zo goed als het terecht was dat collega Rutgers zich kritisch uitliet over het verloederende woordgebruik van onze minister president. Verder vernam ik dat het onverstandig was om aardbeien te eten en dat het verstandig was om te stoppen met roken…

Beste meneer A, Terwijl de spannende wielerronde in het zonnige meer dan 65 miljoen inwoners tellende Frankrijk zijn einde nadert, en de zomer in volle glorie over de velden schroeit, ben ik in het contact gekomen met een andere Rus uit het meer dan 140 miljoen inwoners tellende Rusland, een tweeëntwintig jarige elektricien met lieve ogen en een…

Het ging eigenlijk wel goed met Bjarne. Hij wist niet precies waarom, maar het gaf hem een goed gevoel. Het was nota bene op de verjaardag van Ella Fiona, met wie hij samen mokkataart, biefstuk met paddenstoelen in rode wijnsaus en krielaardappeltjes in de schil gekookt, met verse rucola had gegeten met een glas heerlijke Bordeaux erbij, dat hij een…

Als kleine blond gebruinde jongen had Bjarne zo genoten van de wielrenners Joop en Hennie die zeer succesvol waren tijdens hun rijdende carrière. Het waren de eerste jaren van de kleuren beeldbuis en Hennie en Joop droegen mooie truien tijdens de meerdaagse wielerkoersen in het Zuiden. Des te meer kon hij genieten dat nu hedendaags in het Noorse landschap…

Toen de door de zon bruin geworden zomerblonde Bjarne nog een kleine jongen was had hij een lichte obsessie voor het leven van de oorspronkelijke bewoners van het Amerikaanse continent, de indianen. Hij had er op school over geleerd en er verschenen documentaires op de televisie die toen alleen nog maar zwart wit beelden uitzond. Op zijn achtste verjaardag…

“Ik heb even geslapen, wat moe, en jij?” antwoordde ik op de vraag van Alex uit Venetië. “Ik ben fijn, het is alleen dat ik verdrietig ben.” “Waarom?” vroeg ik nieuwsgierig. “Je weet ik ben momenteel op een reis naar Benin voor werk en ik werd verraden. Ik heb een oude vriend, we deden onze training samen in Frankrijk, hij is een homo. Hij contacteerde…

Op de dag dat de bekende Nederlandse wielrenner Bauke Mollema na een kilometers lange solo een etappe in de ronde van Frankrijk won, las ik het nieuwsbericht over de aap die een selfie had gemaakt. Ik voelde zowel met Bauke als met de aap enige mate van zielsverwantschap. Inmiddels is het dinsdag 18 juli 2017: Een nieuwe Rus doet zijn intrede…

Een groot aantal dagen was ik vergeten mijn verhalen te schrijven. Niet dat mijn trouwe lezers er iets van hadden gemerkt, die zaten met de kinderen op de camping bij een rivier in Frankrijk. Af en toe kwam de laptop te voorschijn, maar dat was om de mailberichtjes te checken, niet om de romantische verhalen van Bjarne te lezen, die Amsterdamse komiek…

Amsterdam, dinsdag 4 juli 2017 Dag meneer A. Er is nu een grote wielerwedstrijd in Frankrijk, de Tour de France, die ik leuk vind om te volgen, op de televisie omdat ze ook door het berglandschap gaan fietsen en iedere etappe als een belangrijke wedstrijd wordt gezien. De Hollanders worden meestal kaaskoppen genoemd, omdat ze vaak blond zijn…

Het leek me niet verstandig om de hossellaarsbende van het vampierengilde Mentrum kwalijk te blijven nemen dat ze me niets te bieden hadden met hun goed bedoelde betutteling. Als zij mij niet de antwoorden konden geven waar ik naar op zoek was, dan moest ik zelf die antwoorden zien te vinden bij mensen die misschien wel iets meer begrepen van mijn…

De oudste dochter van de legendarische Amerikaanse zanger Johnny Cash, Rosanne Cash maakte een tijd geleden een mooi muziekalbum met daarop het nummer “World of strange design”. De titel van dit verhaal ontleende ik aan de titel van dat lied. Op de een of andere manier moest ik altijd glimlachen wanneer ik het lied beluisterde en dat kwam voornamelijk…

Mijn gedichten had ik nooit geschreven met de bedoeling daar een Engelse vertaling van te maken, maar door mijn behoefte aan contact met verre vreemde mannen had ik dat tenslotte toch gedaan, in de hoop enige indruk op deze aantrekkelijke mannen te maken, omdat ik toen nog niet wist dat het hosselaars waren. Op de een of andere manier had een van…

Er waren zo veel dingen die ik moest doen, dat ik vergeten was dat mijn lezers zaten te smachten om een nieuw Bjarne-verhaal te lezen. Ook voor de datingsite had ik weinig tijd, ik ging er af en toe nog kijken en ontdekte dat mijn profiel werd bezocht. Ik kreeg wat vage berichten, maar ik was niet meer zo happig om te reageren. Ik had een gevoelsgeschiedenis…

Het najagen van de hersenschim van liefde die ik in mijn dromen had gevonden had behalve nadelen ook voordelen. Zo hoefde ik me niet bezig te houden met de internationale politiek, ik volgde het wel maar ik had er geen commentaar op. Het boeide me zolang het me niet van mijn bezigheden hield. Met de nationale politiek was het niet anders gesteld,…

Onder de fijngevoelig geschreven hartenkreet “Schaamte overwinnen” van de onbekende amateurschrijver mobar schreef de bekende schrijver Joanan Rutgers in een reactie over de psychiatrische campagne “Ooit een normaal mens ontmoet?”. Hoewel ik beide heren niet kende, kon ik hier over meepraten, waarschijnlijk niet inhoudelijk, maar in ieder geval wel…

Mijn nieuwe computer had me in de vaart der volkeren meegenomen, deed mijn vorige computer altijd naar wanneer ik een site wilde bezoeken of als ik aantekeningen wilde maken over mijn gedachten, deze werkte keurig mee, en liet mij niet onwetend worstelen met de vraag waarom de belangrijke zaken in het leven zo traag voor handen waren. Ik had mijn…

In eerdere verhalen had ik kond gedaan van mijn e-mailuitwisseling met een Rus die zichzelf op de datingsite destijds “bescheiden man” had genoemd. Het was me opgevallen dat hij hard van stapel liep nadat ik hem twee door mezelf geschreven gedichten had gestuurd. Hij stuurde mij diverse foto’s van zichzelf en van de Russische omgeving waarin hij leefde…

Terwijl ik mijn eigen leed probeerde te relativeren vanwege het ergere leed in de wereld, kreeg ik een nieuw mailbericht uit Rusland. De bescheiden man die daar in een klein appartement woonde met een sprei met de beeltenis van een tijger op zijn bed, een tafel en een kast en een kleine keuken had mij enkele foto’s gestuurd van zijn bescheiden woning…

“Angst voor de ‘ander’ is niets minder dan een slecht geschreven B-film”, schreef de bekende columnist Rami el Harayri onlangs in een column op deze website. Ik kon er over meepraten door mijn armoedige afkomst en met mijn psychische handicaps. Slechts zelden lukte me het om inhoudelijk met mensen aan de praat te raken. Iets over het weer zeggen ging…

Het knetterde in mijn hoofd in de meidagen na het songfestival. Ik had mijn gal op het bordje van het blonde kipje van woonbegeleiding gespuwd, maar zij bleef koel en gewillig en deed waarvoor ze gekomen was, me helpen naar een maatje te zoeken voor de dierentuin die ik al geruime tijd niet meer had bezocht. De dag erna brak er opnieuw een onweer los…

Zowel de drie zingende zusjes die een troostlied voor hun zieke moeder zongen, als de stoere mannen van de voetbalclub Ajax hadden hun weg naar de finale weten te vinden. Tot grote vreugde van mijn landgenoten, die dit vierden in kroegen en huiskamers, terwijl ik mijn geluk vond in tedere liefde. Ik werd bewonderd door twee donkere onzekere mannen.…

Ik voelde weemoed door mijn aderen stromen, ik was melancholiek geworden door romantische verlangens. Mijn Hindoestaanse voormalige en vermoedelijk eenmalige lustvriend had mij opnieuw uitgedaagd met zijn piemel fetisj. Het was een vorm van idioterie, mannen die om een foto van mijn geslachtsdeel vroegen, terwijl ik me aan het oriënteren was over de…